بکارگیری فناوری اطلاعات
شواهد نشان میدهد که بکارگیری فناوری اطلاعات در میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در حال گسترش است. مطالعهای که از سوی مک مولن، در کشور کانادا انجام شد، موید این رشد است. مطالعه در سه مقطع زمانی 85-1980، 91-1986 و 1994 انجام شد. و نتایج نشان داد که در مقطع اول 16 درصد، در مقطع دوم 37 درصد و در مقطع سوم 43 درصد از کارکنان در کارشان تحت تاثیر فناوری اطلاعات قرار گرفته اند. این رشد منطقا در میان کشورهای دیگر صنعتی بیشتر است.
مطالعه دیگری در سال 1996 نشان داد که 48 درصد از کارکنان در انجام وظایف شغلیشان از رایانه استفاده میکنند. این رقم نسبت به مطالعه سال 1989 که 35 درصد بود رشد قابل ملاحظهای را نشان میدهد.لانک ، دریافت که 71 درصد از سرپرستان یا دارای رایانه میباشند و یا از رایانه و ترمینال در انجام کار خود استفاده میکنند. رشد بکارگیری رایانههای خانگی نیز بسیار قابل توجه بوده است.فناوری اطلاعات میتواند از سوی افراد، گروههای کاری، سازمانها و یا سازمانها به صورت اشتراکی به کار گرفته شود. بررسیها بیانگر این است که سازمانها عمدتا در چهار زمینه ذیل از فناوری اطلاعات بهره می گیرند:
- امور پردازشی اطلاعات.
- امور تصمیمگیری.
- اشتراک اطلاعات از طریق محاسبات غیر تمرکزی.
- نوآوری.
در امور پردازشی سازمان به جمعآوری، تبدیل، ایجاد، نگهداری و ارسال اطلاعات میپردازد در امور تصمیمگیری، سیستمها به تحلیل اطلاعات پردازش شده و حمایت از تصمیمگیرندگان سازمان میپردازند. این امر از طریق سیستمهای پشتیبانی تصمیمگیری و یا سیستمهای خبره انجام میپذیرد . فناوری اطلاعات موضوعی کلی است. در کل فناوری اطلاعات متشکل از چهار عنصر اساسی : انسان، ساز وکار، ابزار، ساختار است به طوری که در این فناوری، اطلاعات از طریق زنجیره ارزشی که از به هم پیوستن این عناصر ایجاد میشود جریان یافته و پیوسته تعالی و تکامل سازمان را فراراه خود قرار میدهد:
- انسان: منابع انسانی، مفاهیم و اندیشه، نوآوری
- ساز و کار: قوانین، مقررات و روشها، ساز و کارهای بهبود و رشد، ساز و کارهای ارزشگذاری و مالی
- ابزار: نرمافزار، سختافزار، شبکه و ارتباطات
- ساختار: سازمانی، فراسازمانی مرتبط، جهانی
با توجه به کلی بودن مفهوم فناوری اطلاعات، در این پژوهش منظور از بکارگیری فناوری اطلاعات همان بکارگیری ابزار فناوری اطلاعات یعنی سختافزار، نرمافزار، شبکه و ارتباطات و فناوریهای ارتباطی میباشد که در ادامه به تعاریف مختصری از این ابزار پرداخته میشود:
سخت افزار
سختافزار شامل ابزارهای ورودی، واحد پردازش مرکزی، حافظه اصلی، حافظه ثانویه و ابزارهای خروجی میباشد. به عبارتی دیگر، سختافزار مجموعهای از وسایل و ابزارهای فیزیکی از قبیل پردازشگرها، صفحه نمایش، صفحهکلید، پرینتر و … میباشد که مجموع آنها اطلاعات و دادهها را دریافت، پردازش و نمایش میدهند.
نرم افزار
اصطلاح نرم افزار عموما جهت توصیف برنامههای رایانهای به کار برده میشود. برنامه رایانهای شامل مجموعه ای از دستورالعملها برای هدایت و کنترل سخت افزارها میباشد. نرم افزارها شامل مجموعهای از دستورالعمل ها یا برنامههایی است که به رایانه داده میشود و رایانهها به مدد آنها وظایف خود را به انجام میرسانند. از جمله نرمافزارهای کاربردی میتوان به نرمافزارهای واژهپرداز، نرمافزارهای صفحهگسترده، نرمافزارهای نمایش گرافیکی، نرم افزارهای پایگاه داده، نرم افزارهای کاربردی تخصصی و … اشاره کرد.
شبکه ها
شبکههای ارتباطی شامل مجموعهای از مکانها یا گرههایی است که در آن سخت افزار، برنامهها و اطلاعات به عنوان یک سیستم، به هم مرتبط شده و دادهها و اطلاعات را دریافت و انتقال میدهند. شبکه عبارت است از اجزای سخت افزار و نرم افزار که بر حسب یک تفاهمنامه مشترک برای ایجاد یک محیط کاری مشترک به هم وصل شدهاند. رایانهها میتوانند به هم نزدیک یا از هم دور باشند و ارتباطات در شبکه شامل انتقال متن، صدا، تصویر یا دیگر شکلهای اطلاعاتی در سراسر شبکه میباشد. برخی از مهمترین نقشها یا کاربردهای شبکهها عبارتند از: به اشتراک گذاشتن اطلاعات، تسهیل کار تیمی و تصمیمات گروهی، انجام مبادلات، به اشتراک گذاشتن سخت افزار، استانداردسازی برنامههای کاربردی و هماهنگی فعالیتهای سازمانی. یکی از انواع تقسیم بندی شبکهها، تقسیمبندی آنها بر اساس مالکیت میباشد بنابراین انواع شبکهها از حیث مالکیت عبارتند از اینترنت، اکسترانت و اینترانت.
ارتباطات
ارتباطات ؛ فرآیند تبادل دو جانبه اطلاعات با سایر افراد و گروهها است. به عبارت دیگر ارتباطات یعنی انتقال مقصود و منظور یک عضو گروه به دیگری. همچنین ارتباطات باید شامل درک مقصود یا منظور هم گردد. ارتباطات سازمان را با محیط خارج مرتبط میسازد و آنها را از تغییرات موجود مطلع میکند. ارتباطات از را دور شبیه به ارتباطات چهره به چهره انسانی دارای یک فرستنده، دریافتکننده پیام و کانال ارتباطی که از طریق آن پیام انتقال داده میشود، میباشد. ارتباطات از راه دور یعنی انتقال و دریافت دادهها : متن، تصویر، صدا، نمودارها و … از یک سری از ابزارهای الکترونیکی به ابزارهای الکترونیکی دیگر که از لحاظ جغرافیایی از همدیگر پراکندهاند میباشد. فرآیند ارتباطات از راه دور در سادهترین شکل آن شامل اجزای زیر میباشد:
- فرستنده پیام ارتباطی.
- ابزاری که فرستنده پیام را بر روی رسانه ارتباطات از راه دور قرار میدهد.
- رسانه ارتباطات از راه دور که پیام را به فرستنده منتقل میکند.
- ابزاری که به وسیله آن پیام از رسانه ارتباطی دریافت میشود.
- گیرنده که پیام را دریافت میکند.
از انواع وسایل ارتباطی میتوان تلفنهای ثابت و همراه، فکس، پست الکترونیک، ویدئوکنفرانس و … را نام برد .
منبع
هوشیاری،سعید(1393)، تاثیر بکارگیری فناوری اطلاعات بر هزینه های کیفیت،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت صنعتی؛ موسسه آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی ارشاد دماوند
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید