ویژگی­های سبک زندگی

برای دریافت بهتر مفهوم سبک زندگی  ویژگی­های آن را بر­می­شماریم:

–خصیصه گروهی و سبک زندگی: این سؤال مهم است که سبک زندگی ویژه فرد یا گروه است؟ به دلیل الزام ناشی از کلمه سبک که دلالت بر وجه گروهی و فردی دارد، نمی­توانیم میان یکی از این دو انتخاب کنیم. اما در مفهوم ارزش جامعه­شناختی باید وجه گروهی آن را مد نظر گرفت. سبک زندگی به معنای مجموعه رفتاری دارای سبک است که اصلی محوری بر آن حاکم باشد و بتوان این مجموعه را خصیصه گروه دانست. این گروه موجودیتی نیست که اعضای آن با هم تعامل دائم داشته باشند و بیشتر از آن منظور گروه است که تعداد قابل توجهی از افراد را در بر می­گیرد. این گروه می­تواند آماری تعریف شود و اگر سبگ زندگی سبب شود که افراد گروه به تعامل پایدار با یکدیگر با هم بپردازند، برخی از خصایص خرده­فرهنگ در آن بروز خواهد کرد.

-تنوع و سبک زندگی: آیا لازم است که سبک­های زندگی در جامعه قابل تشخیص و متمایز کننده باشند؟ بوردیو سبک­های زندگی طبقه متوسط را حائز چنین خصیصه­ای می­دانست. تشخیص سبک زندگی در نظر مردم و محقق جداگانه تحلیل می­شود. در سبک زندگی باید به دنبال تنوع و دگرگونی بود و اگر چه سبک زندگی بر مبنای ذائقه­ها و ارزش­های شخصی شکل می­گیرد، اما می­توان انتظار داشت که الگوهای قابل تشخیصی داشته باشند که با ویژگی­های اجتماعی – فرهنگی همخوان باشند. اگر این الگوها با جنبه­های دیگری از زیست جهان افراد و گروه­ها سازگار باشند می­توانند به درک این زیست جهان­ها کمک­کنند  و آن­ها را به مفاهیم اجتماعی بدل می­کند. محققان می­توانند برخی سبک­های زندگی را از بقیه متمایز ساخته و گروهی را که چنین خصیصه­ای دارند، شاخص سازند ولی این بدان معنا نیست که در سطح جامعه نیز گروهی که چنین سبکی دارند تشخیص­پذیر و برای بقیه قابل شناسایی باشند. غالباً رسیدن به تشخیص آن است که گروهی به معنای اعضایی که اهداف مشترک و تعامل پایدار دارند، شکل بگیرد. از آنجا که شکل­گیری چنین گروهی را پیش شرط تشکیل سبک زندگی نمی­دانیم، تشخیص را هم نمی­توان ویژگی سبک زندگی دانست.

-انسجام و سبک زندگی: از دشوارترین مباحث درباره سبک زندگی، مباحثه بر سر انسجام آن است. ویل که مفصل­ترین بحث را در این باره ارائه کرده، معتقد است سبک زندگی به حول مجموعه­ای منسجم اخلاقی یا زیبا شناختی با مجموعه­ای از نیروهای ناشی از سن، درآمد، جنسیت یا حتی جغرافیا انسجام می­یابند، یا اساساً سبک­های زندگی نا منسجم هستند. لذا انسجام را جزئی از تعریف یا ویژگی سبک زندگی نمی­داند. مجموعه رفتاری که یک زندگی خوانده می­شود، حول محور اصلی انسجام یافته است. یافتن این محور انسجام به عهده محقق است و بخشی از قدرت تبیینی این مفهوم با یافتن چنین انسجامی بستگی دارد. بخشی از قدرت تبیینی نظریه بوردیو ناشی از آن است که وی نشان داد. سبک زندگی گروهی از جامعه بر حول محور عمل طبقاتی مبتنی بر منش منسجم شده است. در بررسی ارتباط میان انواع سبک زندگی نیز عنصر تبیین کننده، الزامات ناشی از اصل انسجام­بخش طیف رفتاری هر عرصه است.

-انتخاب کردن و سبک زندگی: بدون شک می­توان گفت که شرط تحقق سبک زندگی انتخاب است. از آنجا که در دنیای امروز فرهنگ مصرف طیف وسیعی از انتخاب­ها را در اختیار مصرف­کنندگان قرار می­دهد و انتخاب نشانگر ارزش­ها، نگرش­ها و ذائقه­هایی است که مفهوم مصرف به هویت اجتماعی مربوط می­شود. ذوق و قریحه فرد و انتخاب­های ذوقی او جزو مسئولیت­های اوست که از رهگذر آن مورد قضاوت دیگران قرار می­گیرد. بنابراین ذوق و قریحه با حس هویت در هم می­آمیزد. سبک زندگی شامل آن­گونه رفتارهایی که مردم حق انتخاب به دلیلی برای آن­ها ندارند، نمی­شود. به همین دلیل است که هر قدر با دنیای توسعه یافته­تری مواجه می­شویم اهمیت سبک زندگی در جامعه افزایش می­یابد.

منبع

فتاحیان،طیبه(1394)،پیش بینی رفتار خرید مصرف کننده بر اساس سبک زندگی با دو رویکرد روانشناسی و جامعه شناسی،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه ایلام

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید