مفهوم شهروندی حرفه ای

شهروندی زاییده زیستن در دنیای معاصر است. شهروندی با تأکیداتی تازه در تلاش است با ایجاد تفاهم در زنگی اجتماعی را پیشرفت و ارتقا جامعه را هموار سازد. شهروندی با حقوق انسانی در زندگی اجتماعی پیوند خورده است. شهروندی جریانی است که در بستر خود، منجر به رشد شهروندانی می‌شود که نه‌تنها از حقوق آزادی برخوردارند، بلکه وظایفی را هم به‌منظور تضمین عدالت در جامعه بر عهده می‌گیرند و درنهایت امکان مشارکت افراد در فعل‌وانفعالات اجتماعی را فراهم می‌گرداند. شهروندی نوعی قرارداد اجتماعی است که هدف اصلی آن ارتقا رفاه و امنیت در سطح جامعه است و ضرورتاً به این امر می‌پردازد که افراد یک جامعه چگونه باید رفتار کنند تا به این هدف برسند.شهروندی موقعیتی، است که به اعضای جامعه اعطا می‌گردد. همه افرادی که صاحب چنین موقعیتی هستند ضمن اینکه از حقوقی برخوردار می‌باشند باید وظایفی را نیز که از آن موقعیت برمی‌خیزد بر عهده گیرند به‌عبارت‌دیگر هر موقعیت اعطاشده حقوق و مسئولیت‌هایی را نیز شامل می‌شود.شهروندی را باید ایجاد نشر و خلق‌وخوی شهروندی، تمایل داشتن به عمل در جهت نفع عموم و همچنین دقیق و حساس بودن نسبت به عواطف، نیازها و نگرش‌های دیگران قلمداد نمود. شهروندی بر تعهد یا وظیفه‌ای که برای دیگران مناسب است دلالت دارد.

شهروند حرفه ای عبارست است از مشارکت در امور اجتماعی، تأثیرپذیر و تحت حکومت بودن، داشتن احساس هویت، پذیرش ارزش‌های اجتماعی و حقوق و مسئولیت داشتن. پس شهروند حرفه‌ای کسی است که در گفتمان‌های اجتماعی مشارکت کند، درصدد ارتقای دانش، مهارت‌ها، و نگرش‌های خود باشد، توانایی‌های خود را ارزیابی و تقویت نماید، یک شهروند حرفه‌ای محسوب می‌شود.

آموزش از ارکان اصلی رشد شخصیت و تحکیم هویت نظام ارزشی، ملی و انسانی هر جامعه‌ای محسوب می‌شود.بر این اساس آموزش بایستی از دوران کودکی صورت گیرد.آموزش شهروندی بایستی کودکان را طوری تربیت کند که در اجتماع مشارکت کنند ، با حقوق خود آشنا شوند و به وظایف خود در قبال جامعه عمل کنند. مشخص است که چنین آموزشی  باید هم در درون و هم در بیرون مدرسه صورت گیرد.اگر این آموزش به‌درستی از ابتدای دوران کودکی صورت گیرد باعث ایجاد اعتمادبه‌نفس و رفتار مسئولانه در افراد می‌شود. درواقع این نوع آموزش را می‌توان انتقال دانش ، مهارت و ارزش ها به کودکان دانست تا آن‌ها خود را به‌عنوان فردی مفید در جامعه احساس کنند.

آموزش به‌منظور تربیت شهروندی افراد و دانش‌آموزان را به یکسری ابزارها را شامل دانش و درک مهارت‌ها و نگرش‌ها، ارزش ها و گرایش‌ها، مجهز می‌کند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا مشارکتی فعالانه و معقول در نقش‌ها و مسئولیت‌هایی در زندگی بزرگ‌سالی با آن روبرو است داشته باشند. این رویه آموزش شهروندی را با کل تجربه آموزش دانش‌آموزان پیوند می‌دهد.آموزش شهروندی به‌عنوان یک واقعیت تربیتی شامل مقتضیاتی است که در هر دوره‌ای از جامعه باید به افراد آن جامعه که عضویت دارند و مطالبات معینی را دنبال می‌کنند ارائه داد. درواقع فرایند تربیتی آموزش شهروندی و اصول آن از ذات زندگی اجتماعی سرچشمه می‌گیرد در هر جامعه‌ای باید چنان شهروندان خود را با فراوردهای خویش تربیت و پرورش دهد که بتواند با استفاده از تخصص کسب‌شده‌شان به حل مسائل و مشکلات زمانه خود بپردازند وبتوانند با این آموزه‌ها آینده جامعه “محلی- ملی- جهانی” خود را به چالش بکشانند.آموزش شهروندی از نگاه تافلر در عصر جهانی‌شدن این است که آموزش‌وپرورش باید با تأکید بر ضرورت‌های جامعه بشری افراد شهروند خود را به‌عنوان تکنو کرات و فن‌سالارانه تربیت کند تا بتواند خدمات حرفه‌ای را برحسب نیازهای اقتصادی و صنعتی عرضه کند.

منبع

ولدی، آمنه(1395)، بررسی تاثیر شبکه های مجاری(اینستاگرام) بر مولفه های هویت جمعی(قومی، ملی و فراملی) و شهروند حرفه ای، پایان نامه کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0