راهبردهای تدریس از دیدگاه مکاتب مختلف

جویس و ویل ، بر اساس پژوهش­های انجام شده در بیش از سه دهه، به این نتیجه رسیده­اند که راهبردهای تدریس را می­توان به سه گروه از رویکردهای عمده طبقه­ بندی کرد:

رویکرد شناختی

در رویکرد شناختی، بر افزایش تمایل درونی دانش­­آموز به کسب دانش، سازماندهی اطلاعات، حل مسائل و مفهوم سازی تأکید می­شود. در رویکرد سازنده­نگر که با نظریه برونر  و پیاژه ، رابطه دارد بر یادگیری اکتشافی تأکید می­شودکه برآن اساس یادگیرنده از طریق کوششهای خود به دانش وسعت  می بخشد. در کلاس درس یادگیری اکتشافی اغلب از طریق فعالیتهای سازمان یافته یا هدایت شده­ای صورت می­گیرد که در آن ها دانش­آموز موارد و مطالب را دستکاری می­کند و درباره آن­ها به تفحص می­پردازد که در نهایت به کشف اصول یا روابط مهم رهنمون می­شود.

طرفداران یادگیری سازنده­نگر بر این باورند که یادگیری معنادار هنگامی اتفاق می­افتد که دانش­آموزان به تجارب قبلی و دانش گذشته خود معنا بخشند و آن را به صورتی نوین فرمول­بندی می­کنند.

رویکرد رفتاری

روش آموزش رفتاری در نظریه اسکینرمطرح شده است. در این رویکرد، قابلیت یادگیری آدمی و تغییر رفتار وی از طریق بازخورد و انواع محرکهای تقویت کننده مورد تأکید قرار می­گیرد. در رویکرد رفتاری، از روشهای گوناگونی استفاده می­شود: تدریس مستقیم، جلب توجه دانش­آموز، تعریف هدفهای یادگیری به صورت رفتارهای قابل مشاهده دانش­آموز، شکل دادن به رفتار، بررسی میزان درک و فهم دانش­آموز انجام تمرین­های هدایت شده و پرداختن به تمرین­های مستقل .

رویکرد انسان­گرایی

در این رویکرد، بر یادگیری و پرورش توانایی­های ادبی تأکید می­شود، فرایند آموزش به گونه­ای طراحی می­شود که به خویشتن شناسی بهتر ، قبول مسئولیت برای آموزش و یادگیری و پرورش توانایی­ها و یکی از روش­های مبتنی بر رویکرد انسان­گرایانه، یادگیری مشارکتی است. در این روش، دانش­آموزان در گروههای کوچک با یکدیگر کار می­کنند و هر عضو گروه می­تواند در انجام یک تکلیف روشن و دسته جمعی شرکت کند. پاتنام ،اظهار می­دارد، انجام تکالیف دسته جمعی مستلزم مشارکت در بحث های گروهی، شرکت دانش­آموزان در تجارب یادگیری در موقعیت­های واقعی زندگی و تشویق آنان بر آموزش یکدیگر است.

پژوهش­های انجام شده در مورد یادگیری مشارکتی نشان داده است که این روش موجب می­شود ویژگیهایی مانند عزت نفس، نگرش نسبت به مدرسه و توانایی همکاری با دیگران در دانش­آموزان پرورش                    یابد. یکی دیگر از روش­های رویکرد یادگیری انسان­گرایانه، یادگیری از طریق بحث و گفت و گو است. این روش موجب می­شود به جای تأکید بر حفظ کردن مطالب، تعامل دانش­آموزان با یکدیگر و یادگیری از طریق این تعامل مورد تأکید قرار گیرد.

منبع

حاجی زاد،محمد(1390)،مقايسه مهارتهاي حرفه اي معلمان دروس علوم پایه و علوم انسانی دوره راهنمایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید