تعریف سرمایه گذاری و انواع سرمایه

از سرمایه گذاری در علم اقتصاد به معنای تغییر در انباشت سرمایه ها به منظور تولید کالاها و خدمات یاد می شود. منظور از انباشت سرمایه مجموع ماشین آلات، ساختمانها، تاسیسات و منابع انسانی موجود و غیره در یک لحظه از زمان می باشد. از این رو انواع سرمایه به سرمایه فیزیکی از قبیل ابزار و ماشین آلات و ساختمان، سرمایه انسانی مانند نیروی کار و مدیریت منابع، سرمایه مالی شامل سهام، اوراق قرضه و نقدینگی موجود در سطح جامعه و همچنین سرمایه اجتماعی که در واقع نوعی از روابط اجتماعی که منجر به ایجاد شبکه های اجتماعی، هنجارها، اعتماد اجتماعی و تسهیل هماهنگی و همکاری به منظور دستیابی به منافع اجتماعی می گردند تقسیم بندی می شود .

مؤلفه های ورود سرمایه گذار به بخشهای تولیدی

یک سرمایه گذار برای رسیدن به نقطه تصمیم گیری به منظور سرمایه گذاری می بایست از سود آوری فعالیت خود و حفظ مالکیت و عدم تعرض به سرمایه خود اطمینان حاصل نماید. سرمایه گذار قبل از تخصیص سرمایه خود به امر سرمایه گذاری سود و زیان آتی خود را مورد بررسی قرار میدهد، بطوریکه وی تصمیم می گیرد که منابع خود را به چه فعالیتهایی اختصاص دهد که در کل دوره فعالیت پروژه حداکثر بازدهی را داشته باشد. از این منظر مؤلفه های اقتصادی در نوع سرمایه گذاری تاثیر گذار می باشند. بدین معنی که چنانچه چشم انداز آینده حاکی از امنیت سرمایه و ثبات اقتصادی باشد. سرمایه گذار به سمت سرمایه گذاری فیزیکی و بلند مدت سوق پیدا خواهد کرد و در صورت عدم امنیت سرمایه گذاری و بی ثباتی اقتصادی سرمایه گذاری های خدماتی، احتکاری و معاملاتی شکل خواهد گرفت.

اهمیت بودجه بندی سرمایه ای

دلایل اهمیت بودجه بندی سرمایه ای به عوامل متعددی مربوط می شود که اهم آنها بدین شرح است:

• دوره های بلند مدت

ما در بودجه بندی سرمایه ای ، به هزینه های سرمایه ای که در بلند مدت به نتیجه می رسند بیشتر و به هزینه های عملیاتی که در دوره جاری نتیجه می دهند کمتر توجه می کنیم.

هزینه های اساسی

هزینه های سرمایه ای اهمیت ویژه ای دارند، زیرا منابع مالی عمده ای صرف تهیه آنها می شود . اگر در تهیه این هزینه های اساسی ، دقت لازم صورت نگیرد ، مقداری از منابع مالی مؤسسه به هدر خواهد رفت. از طرف دیگر بازده به دست آمده از این سرمایه گذاری ، جوابگوی هزینه های صرف شده نخواهد بود . موضوع مهمی که اهمیت هزینه های سرمایه ای را برای مدیران مالی افزایش می دهد، این است که آنان معمولاً بازار دست دومی در اختیار ندارند یا بندرت آن را به دست می آورند.

• داراییهای ثابت بیش از نیاز یا کمتر از نیاز

برای اینکه در بهترین زمان ، مناسبترین دارایی را بخریم ،باید تصمیم گیریهای اتخاذ شده در بودجه بندی سرمایه ای با دقت بسیار انجام گیرد و پیش بینی هایی که می شود از دقت و صحت زیادی برخوردار باشد. هزینه های سرمایه ای صرف شده نباید بیش ازنیاز یا کمتر از نیاز مؤسسه باشد، زیرا در هر صورت سبب افزایش هزینه ها می شود و آثار آن در سود و زیان به وضوح قابل مشاهده خواهد بود. دربودجه بندی سرمایه ای باید به این موضوع توجه ویژه ای شود تا شرکت دچار بحرانهای نا خواسته نشود.

• انواع تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای :

تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای را می توان در هفت گروه طبقه بندی کرد:

• جایگزینی هزینه های سرمایه ای فرسوده یا از رده خارج شده با هزینه های سرمایه ای جدید.
• جایگزینی داراییهای ثابت فعلی(ماشین آلات)با تجهیزات جدید جهت کاهش هزینه هایی نظیر مواد اولیه، کارگر ، سوخت و برق.
• گسترش محصولات فعلی در بازار از طریق افزایش تولیدات.
• گسترش بازار فروش محصولات از طریق تولید محصولات جدید و بازاریابی آن.
• پروژه هایی در جهت ایمنی کارکنان و سیاستهای بیمه ای.
• پروژه های زیست محیطی برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست.
• سایر پروژه ها مانند پروژه های ساختمانی و ایجاد پارکینگ برای مشتریان.

به طور کلی ، هرگونه سرمایه گذاری در داراییها بلند مدت که منافع آن نیز در بلند مدت عاید شود در تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای قرار می گیرد .

منبع

نظری، هوشنگ(1394)، الویت بندی عوامل موثر بر روش های مناسب سرمایه گذاری، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامي

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید