تعامل والد- کودک و تاثیرات پدیده طلاق برآن

رابطه والد و کودک یکی از آسیب پذیرترین نقاط نسبت به طلاق است واین رابطه والد و کودک بعد از طلاق معمولا مشکل آفرین و پرچالش است، مخصوصا سال اول پس از طلاق سخت ترین دوره است. والدین به­خاطر اینکه درگیر مسائل مالی و سازگاری های اجتماعی و هیجانی لازم بعد از طلاق هستند، ممکن است تحریک پذیر، بی­صبر و از نظر هیجانی و فیزیکی کمتر از قبل قابل دسترسی باشند. کودکان، عصبانی و پریشان از طلاق، رفتارهای برون­ریزی از خود نشان می­دهند و باعث تشدید تنش­ها و بی­صبری های والدین می­شوند. گرچه برخی یافته ها نشان می­دهند  که تنش­ها در طی زمان کمتر می­شود ، دیگر یافته ها نشان می­دهند که روابط آسیب زای والد ـ کودک بعد از طلاق درهمه عمر باقی می­ماند . در یک مطالعه طولی در چین انجام شد کودکان طلاق و غیر طلاق در شاخصهای کنترل رفتاری والدین ؛دانش والدین، انتظارات، نظارت، نظم و توقعات ، کنترل روانی والدین، کیفیت رابطه والدـ کودک ؛ رضایت از کنترل والدین، آمادگی کودک برای برقراری ارتباط با والدین  و اعتماد متقابل بین والد و کودک و بهزیستی روانی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که فرایندهای کنترل رفتاری والدین، کیفیت روابط و به­زیستی روانی در کودکان طلاق نسبت به کودکان عادی پایین تر بود.

پایان‌دادن به فرایند طلاق

یک طلاق پایان یافته، سه بخش را در بر می گیرد: قانونی، جسمانی و هیجانی. تا وقتی که هر سه بخش به اتمام نرسد، زن و شوهر، کاملاً جدا شده به حساب نمی آیند. در حالی که جنبه های قانونی و جسمانی در یک جدول زمانی منظم انجام می گیرد و معمولاً دستور اجرای آن از طرف دادگاه صادر
می شود، بخش هیجانی طلاق سال ها به طول می انجامد تا به اتمام برسد و فقط زن و شوهر قادر به پایان دادن به آن هستند. برای پایان دادن به مرحله هیجانی طلاق و فراهم آوردن بهتری محیط ممکن برای کودکان، والدین باید دو وظیفه اساسی را انجام دهند:

•  از نظر هیجانی، پدر یا مادر پایداری برای کودکان خود باشند.
•  پس از طلاق نیز با همسر سابق خود رابطه صمیمانه برقرار نمایند .

 منبع

عاصمی،زهرا(1394)، اثربخشی برنامه مداخله‌ای کودکان طلاق بر بهبود راهبردهای خودکنترلی، پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه پیام نور

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید