اهميت پژوهش علل عدم تمايل مددجويان به طرحهاي اشتغال

با توجه به اینکه اکثر مددجویان در دهک های پایین درآمدی قرار دارند، شکاف فقر در این خانوارها به حداثر رسیده و مستمری برقرار شده از طرف نهادهای حمایتی پاسخگوی بخشی از حداقل نیاز ضروری زندگی ایشان است، این خانوارها برای تامین حداقل معاش خود به شدت در مضیقه هستند،بسیاری از آنها بیکار و هیچ درآمدی دیگری ندارند. برخی هم برای رهایی از این تنگنا شرایط ناگواری را می پذیرند و به کارهایی تن می دهند که موردتایید نیست. این رویدادها ممکن است منجر به ناهنجاری های دیگر شود که رفع آن مستلزم صرف هزینه های بسیاری است.

در شرایط موصوف و برای رفع فقر از بین خانواده ها یک راهکار آن است که دولت مستمری مددجویان را حداقل تا سه برابر افزایش دهد، راهکار دوم این است که کمکهای مردمی اقزایش یابد، راهکار سوم درخواست کمک از سازمانهای بین المللی است ولی تجربه نشان داده که هیچک از این سه راهکار دست یافتنی نیستو راهکار منطقی ایجاد زمینه مناسب جهت فعالیت اقتصادی برای سرپرست خانوار با ریکرد اشغال اعضای خانوار می باشد که کمیته امداد با الهام ازاحکام اسلام این راهکار را برگزیده و به همین جهت است که اجرای طزحهای اشتغال و خودکفایی در سرلوحه برنامه های این نهاد قرار گرفته تا کمبوددرآمد مددجویان از طریق اشتغال و تلاش خودشان تامین گردد.

به منظور پاسداری از کرامت انسان و حفظ منزلت افراد و خانواده های مددجو و رهایی ایشان از فقر و درماندگی و ارتقا توان مادی و اجرایی اینجمعیت عظیم برای حضور در فعالیتهای اقتصادی و زندگی آبرومند، راهبرد توانمندسازی اقتصادی محرومان با محوریت اشتغال در راس برنامه های حماینی امداد قرار می گیرد. از مهمترین اهداف توانمندسازی محرومان، ارتقا سطح آگاهی های عمومی، دانش فنی و مهارتهای حرفه ای و افزایش توان اقتصادی افراد وخانوارهای مستعد تا مرز خودکفایی کامل به نحوی که آثار فقر و محرومیت از زندگی فردی و خانوادگی ایشان محو گردد و همچنین ایجاد فرهنگ کارو تلاش و کارآفرینی در جامعه مددجویی است. ، توانمندسازی باید در سه حوزه: فرهنگی، قابلیتهای افراد و سازماندهی افراد و ایجاد تشکل رخ دهد.

بنابراین به منظور پاسداری از کرامت انسان و حفظ شأن و منزلت افراد و خانواده های مددجو و رهائی ایشان از فقر و درماندگی و ارتقاء توان مادی و اجرائی این جمعیت عظیم برای حضور در فعالیت های اقتصادی و زندگی آبرومند، راهبرد توانمند سازی اقتصادی محرومان با محوریت اشتغال از طریق ایجاد و گسترش طرح اشتغال و خودکفایی ضرورت پیدا کرده است.

با توجه به اهمیت اشتغال و ایجاد فرصت های شغلی در برنامه های دولت، اهمیت انجام مطالعه و بررسی در این خصوص امری کاملاً روشن و محسوس می باشد. از سوی دیگر یكی از عوامل اساسی محرومیت زدائی، ایجاد زمینه های اشتغال مولد است در این راستاست که کمیته امداد با وقوف کامل به اهمیت اشتغال مولد به موازات ارائه خدمات حمایتی به خانوارهای مددجو در زمینه ی اشتغال برای آنان گام های موثری برداشته است.

در ایران مشكل بیكاری و عدم اشتغال کامل جمعیت فعال یكی از موانع اساسی در رشد و توسعه اقتصادی بوده و یكی از عوامل مهم در گسترش فقر در طبقات فقیر وکم درآمد شهری وروستائی است . کمیته امداد در این راستا دست به ابتكار مهمی زده و در صدد است که با ایجاد اشتغال مولد برای خانواده های تحت پوشش، اول اینكه درآمد اقتصادی این خانوارها را افزایش داده و به نوعی به فقرزدائی در خانوارهای تحت پوشش اقدام نماید دوم اینكه با ایجاد اشتغال مولد یرای مددجویان باعث افزایش عزت نفس و خودباوری گردد وسوم اینكه از طریق اشتغال مولد گام هایی هرچند کوچك در جهت افزایش  تولید، کاهش نرخ بیكاری، فقرزدائی و نهایتاً توسعه اقتصادی اجتماعی بردارد.

وقتی اهمیت اینكار در کمیته امداد بیشتر روشن می شود که این کار در تحتانی ترین قشرهای اجتماعی شهری روستائی انجام می گیرد که اصولاً به لحاظ سواد، مهارت و تخصص از محروم ترین قشرهای اجتماعی محسوب می گردند بدین ترتیب ضروری است که عملكرد وزمینه های کمیته امداد وبرنامه طرح خود کفائی مورد بررسی دقیق قرار گرفته ومحدودیت ها و موانع و مشكلات آن به طور دقیق مورد شناسایی قرارگرفته تا با رفع موارد ذکر شده طرح های خودکفائی موفقیت و پویایی بیشتری یافته و بتواند به حداکثر اهداف از قبل پیش بینی شده دست یابد.بررسی های انجام شده نشان می دهد بسیاری از مددجویان که در ظاهر فقیر واز مشكلات مختلفی نظیر اقتصادی فرهنگی و یا جسمانی رنج می برند از استعداد های فراوانی بهره مند هستند که چنانچه شناسایی و درست هدایت شوند در مدت کوتاهی به یك عنصر فعال و مولد تبدیل گشته و باعث از بین رفتن فقر و محرومیت مددجو و خانواده وی می شود. بنابراین ضرورت دارد ضمن بررسی وضعیت مدد جویان، آنها به سمت استفاده از طرح های اشتغالزائی هدایت شوند.

همچنین فعالیتهای حوزه ی خودکفایی وبخش اشتغال امدادحاکی از آن است که اجرای طرحهای اشتغال علاوه برافزایش توان مالی مددجویان برعوامل بسیاری دیگرنیز تأثیرگذاربوده که آثارونتایج مختلف آن کاملاً محسوس است؛ ازجمله ی این آثار،اقدام خداپسندانه،ایجادفرهنگ کاروتلاش، خودباوری وخوداتكایی دربین افراد وخانواده های تحت پوشش این نهادبوده که شادابی وامید به آینده وزندگی بهتر را درمجریان طرحها وخانواده های آنها به وجودآورده است، البته آثار اجتماعی این برنامه، اعتبار واعتماد بیشتری برای مددجویان به همراه داشته وموجب گردیده فرصتی برابر درصحنه های اجتماعی واقتصادی برای آنان به وجودآید که دررشد وخودکفایی واستقلال مالی ایشان نقش بسیار مؤثری داشته است.

اهتمام درتوانمندسازی فقرا علاوه براثرات مطلوب فردی واجتماعی ای که دارد، به دلیل واردنمودن بخش بزرگی از جمعیت کشور به عرصه ی کاروتلاش، موجب تحول وتوسعه ی اقتصادی کشور نیز می گردد.اصولاً دیدگاه و نگرش پژوهش حاضر به صورت سیستمی و کلان بوده و نتیجه این پژوهش می تواند در سطح کلان برای سایر شهرستان ها و استان ها وحتی در سطح کشور نیز کاربرد داشته باشد. بنابراین در این پژوهش سعی خواهد شد که علل عدم تمایل به اجراي  طرح های خودکفائی توسط مددجويان کمیته امداد امام (ره) ، شناسایی و بررسی گردد تا بر اساس یافته های تحقیق راهكارهای مناسبی را جهت موفقیت وتقویت این طرح پیشنهاد داد به طوری که در تدوین سیاست ها وبرنامه های مرتبط با کمیته امداد مخصوصاً طرح خودکفائی و اشتغالزائی استفاده شود.

 منبع

زارعي، محمد(1394)، علل عدم تمايل  مددجويان به  اجراي طرحهاي اشتغال و خودكفايي، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید