چشم اندازتاریخی دزدی دریایی

منطقی است فرض کرد که دزدی دریایی از زمانی که تجارت دریایی رونق گرفته وجود داشته است. اولین نمونه های مستند شده از دزدی دریایی سوءاستفاده از ماهیگیران در دریای اژه و مدیترانه در قرن 13 قبل از میلاد بوده است. در دوران باستان، ایلیریا و تیرنیان  همچنین یونانیان و رومیان به عنوان دزدان دریایی شناخته شده بودند. جزیره لمنوس  که در مقابل یونانیان مقاومت می کرد مکان امنی برای دزدان دریایی تراسی بود.

در قرن یک قبل از میلاد، دزدان دریایی در حاشیه سواحل آناتولی وجود داشتند که تجارت امپراتوری روم را در سواحل شرقی مدیترانه تهدید می کردند. در سفری دریایی در دریای اژه در سال 75 قبل از میلاد ژولیوس سزار  توسط دزدان دریایی سیسیلی ربوده شد و به عنوان زندانی در جزیره کوچک و دور افتاده دود کانسی  در فارماکوسا نگه داشته شد. زمانی که دزدان دریایی برای آزادسازی وی در خواست 20 سکه طلا کردند، سزار گفته بود که حداقل 50 سکه طلا ارزش دارد و دزدان دریایی هم قیمت را به 50 سکه افزایش دادند. بعد از آزاد سازی اوناوگانی را به تعقیب آنان فرستاد و آن ها را دستگیر و اعدام کرد.

در سال 258 میلادی ناوگان هرولیک  شهرهای سواحل دریای سیاه و دریای مارمارارا  مورد تاخت و تاز قرار داد. سواحل اژه هم در چند سال بعد حملات مشابهی را متحمل شدند. در سال 264 دزدان دریایی گوتیک  در قبرس و کرت ساکن شده بودند. این دزدان دریایی تاراج های زیادی را انجام دادند و هزاران نفر را به اسارت گرفتند. سال های آرام گذشته دزدی دریایی، یا «عصر طلایی دزدی دریایی» را به سه دوره متمایز تقسیم می کنند که از 1650 تا 1730 طول کشید.

 بیشترین دزدان دریایی بین 1650 و 1680 پروتستان بودند «سگان دریایی» از انگلستان، شمال فرانسه و هلند که به طور معمول از کشتی های اسپانیایی کاتولیک را هدف قرار می دادند. در اوایل دهه 1690، کاپیتان ویلیام کید و دیگران پایگاه عملیاتی خود را به اقیانوس هند تغییر مکان دادند و منطقه ای تحت محاصره دزدان دریایی در جزیره ماداگاسکار ساخته شد. دوره سوم و دوران آشناتر، با این حال، 10 سال بین 1716 و 1726 بود عصری پر از شخصیت های بزرگی چون ادوارد تیچ و بارتولومو رابرتز بود. این دورانی است که در فرهنگ عامه بسیار تثبیت شده است به خاطر داشتن جزیره گنج لانگ جان سیلور، پرچم سیاه جولی راجرز  و ریش سیاه بدنام است. در طول این دهه 2000 تا 4000 دزد دریایی به نماینده از اقوام و نژادهای مختلف تخمین زده شده وجود داشتند. با هم و به طور جداگانه آن ها مخل تجارت در آنچه پس از آن «منطقه راهبردی انباشته از سرمایه» با اشاره به هند غربی، آمریکای شمالی و افریقای غربی در نظر گرفته شد.

درسال1856اعلامیه ی پاریس که تقریبابه امضای تمام قدرت های بزرگ وقت رسید،تمام اشکال دزدی دریایی رامنسوخ اعلام نمودوتاکیدنمودکه دزدان دریایی می بایست دستگیرشوندوموردمحاکمه قرارگیرند.اعلامیه پاریس ومصوبات بعدی برای اولین باریک موجودیت مستقل حقوقی ، مجزا از اشخاص و دولت هابرای دزدان دریایی درنظرگرفت.بدین ترتیب دزدی دریایی به منزله یک ابزارسیاسی بی بهره از حمایت دولت وحمایت های اتباع تلقی شد. دراواخرقرن نوزدهم کشورهای بسیاری ازجمله ایالات متحده آمریکابه استناد کنوانسیون های 1899و1907لاهه،دزدی دریایی رامنسوخ اعلام نمودند وبدین ترتیب برضرورت امحاء دزدی دریایی صحه گذاشته شد.

سازمان ملل 18 مقوله جرایم فراملی را شناسایی کرده است که شامل فعالیت های می شوند که روی بیش از یک کشور تاثیر دارند.این مقوله ها شامل پول شویی، فعالیت تروریستی، سرقت مالکیت معنوی و اشیای فرهنگی و هنری، قاچاق غیر قانونی سلاح، هواپیما ربایی، دزدی دریایی، کلاه برداری در بیمه، جرایم محیطی و رایانه ای، قاچاق اشخاص و اعضای بدن انسان، قاچاق غیر قانونی مواد مخدر، ورشکستگی کلاهبردارانه، رخنه در شغل های قانونی و رشوه و فساد در مقامات حزبی و دولتی می شود.

منبع

شرفی،سهیلا،(1393)، تاثیر دزدی دریایی در بیمه های باربری و راهکار های مقابله با آن،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت بازرگانی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید