پژوهش حس شوخ طبعی به کمک خنده

اگر حس شوخ طبعی به خندیدن می انجامد عکس آن نیز ممکن است. وقتی می کوشید در یک گروه بدون دلیل بخندید. سدها و موانعی که در وجودتان دارید درهم می شکنند و حس شوخ طبعی شما شکوفا می شود. این همان پیشرفت بزرگی است که ما در باشگاه های خنده به آن دست یافته ایم. حس شوخ طبعی، توانایی درک و تجربه ی یک موقعیت به شیوه ای طنز و خنده آور است. این توانایی موروثی نیست، بلکه مهارتی است که با تمرین پرورش می یابد. یکی از موهبت هایی که خداوند به همه ی ما انسان ها ارزانی داشته نیروی بالقوه و عظیم خندیدن است.

همان گونه که پیش تر گفتیم کودکان قادرند روزی 300 تا 400 بار بخندند اما یک کودک به دلیل داشت حس شوخ طبعی نیست که می خندند ، بلکه می خندد چون طبیعتی شاد و خندان دارد. کودک هر قدر بزرگ تر می شود، انبوهی از اطلاعات را در خود می اندوزد و خنده هایش به تدریج در زیر لایه های جدی بودن ، کنترل خود، پذیرش مسئولیت، ترس و ناامنی مدفون می شود ویک وضعیت عادی و معمولی که در گذشته برای کودک بسیار شگفت آور بود، دیگر هیچ احساس خوبی در او برنمی انگیزد.

برای پرورش حس شوخ طبعی، فرد باید تمام آن لایه های بازدارنده و سدهای روانی را که خودش، پدر و مادرش یا جامعه در او ایجاد کرده اند از میان بردارد. با رفع این موانع، نیروی بی کران خندیدن خود به خود آشکار می شود و حس شوخ طبعی شروع به شکوفا شدن می کند. وقتی به کسی که موانع فراوانی در خود دارد یاد می دهیم چگونه حس شوخ طبعی خود را شکوفا سازد مثل این است که راه چشمه ای که تخته سنگ هایی جلوی آن را سد کرده اند باز کنیم. با برداشتن آن سنگ ها و باز شدن راه آن چشمه، آب فوران خواهد کرد.

این درست همان اتفاقی است که در باشگاه های خنده می افتد. به همین دلیل است که ما موفق شده ایم در کشوری همچون هند که مردم آن خیلی کم می خندند یا لبخند می زنند، هزاران نفر را به خندیدن واداریم. همان کسانی که هیچ گاه لبخند بر لبانشان جاری نمی شد، اینک به مردمی بذله گو، شوخ ، خنده رو، شاد و پرنشاط و خلاق تبدیل شده اند. ما به هیچ کس یاد ندادیم که نخست حس شوخ طبعی اش را پرورش دهد و سپس شروع به خندیدن کند، بلکه فقط و فقط بدون هیچ دلیل و منطقی شروع به خندیدن کردیم.پس همیشه حس شوخ طبعی نیست که به خندیدن می انجامد، بلکه خندیدن نیز می تواند حس شوخ طبعی را در ما شکوفا سازد، زیرا حس شوخ طبعی و خنده به هم وابسته و در هم تنیده اند.

ساختگی بخند تا واقعی بخندی

اگر به پژوهش هایی که در حوزه ی علم پزشکی انجام گرفته رجوع کنیم، با مدارک بسیاری رو به رو می شویم که ثابت می کند وقتی کسی به خندیدن و شاد بودن وانمود می کند، بدن او مواد شیمیایی شادی آفرین از خود تولید می کند. طبق اصول دانش برنامه ریزی عصبی ـ زبانی ( ان ال پی) ، شما چه به صورت خودجوش به یک لطیفه یا یک موقعیت خنده دار بخندید چه خودتان را به زور به خندیدن وادارید ؛ خنده ی ارادی؛ تفاوتی در اصل قضیه ایجاد نمی شود، زیرا بدن ما قادر به تشخیص فرق بین فکر کردن درباره ی انجام دادن یک عمل و انجام دادن وقاعی آن عمل نیست. بنابراین، منشأ خنده هر چه باشد تغییرات فیزیولوژیکی یکسانی در بدن رخ می دهد.

هنرپیشه ها بیش از هر کس دیگر با تأثیر هیجان های ساختگی آشنایند. بیشتر اوقات، آنان با ایفای یک نقش غمگین احساس ناخوشی می کنند. این نکته آشکارا بیانگر آن است که اگر وانمود کردن به غمگین بودن می تواند ما را ناخوش سازد، وانمود کردن به شاد بودن نیز می تواند در ما احساس تندرستی و شادابی بیافریند.همچنین بر اساس اصل ؛ جنبش و حرکت هیجان می آفریند، اگر بدنتان را در حالتی شاد قرار دهید، ذهنتان به پیروی از آن ، حالتی شاد به خود می گیرد.

نقش اراده

در باشگاه های خنده، اراده ای که از خود برای خندیدن نشان می دهید بیشترین نقش را به عهده دارد. وقتی اعضای باشگاه های خنده برای خندیدن داوطلب می شوند، این کارشان کاملا برخاسته از نیروی اراده و خواست خودشان است. اگر خودشان نخواهند، هیچ کس نمی تواند آنها را به خندیدن وادارد. از طرف دیگر اگر خودشان بخواهند بخندند و مجوز خندیدن را صادر کنند، هیچ کس نمی تواند جلوی خندیدن آنها را بگیرد. افراد برای خندیدن به هیچ دلیلی نیاز ندارند.

فعال تر شدن عضله های اختصاصی خنده

تمرین یوگای خنده، جانشین خنده های خودجوشی که در زندگی روزمره سر می دهیم نیست، بلکه بیشتر به ما کمک می کند تا توانایی خندیدن به رویدادهای زندگی روزمره را افزایش دهیم.طبق یافته های یک پژوهش، اگر عضله های اختصاصی خنده را به گونه ای منظم به فعالیت وادارید، این عضله ها هنگام رو به رو شدن با یک موقعیت خنده دار با آمادگی بیشتری پاسخ می دهند.خنده های گروهی در باشگاه های خنده با کاستن از خودداری و مقاومت در برابر خنده به اعضا کمک می کند به مراتب بیشتر از گذشته بخندند.

خنده و ارتباط آن با یوگا

هر جلسه خنده درمانی، آمیزه ای از تمرین های تنفس عمیق و حرکت های کششی یوگاه، خده های برانگیزاننده و احیای روحیه ی بازیگوشی کودکانه است. تمرین های گروهی خنده کاملا بر پایه ی اصول دانش یوگا انجام می شود که از راه به هم پیوستن جسم، روان و روح ، تعادل زیستی بی همتایی در افراد ایجاد می کند. تمرین های برانگیزاننده ی خنده با « تنفس عمیق» که بخش مهمی از یوگاه را تشکیل می دهد همراه شده است.

تنفس عمیق با به جنبش در آوردن موزون پرده ی دیافراگم و عضله های شکم، بخش آرام بخش دستگاه عصبی ؛ سلسله اعصاب پاراسمپاتیک, را فعال می سازد. همچنین میزان اکسیژن خالص بدن را که مهم ترین نقش را در سوخت وساز بر عهده دارد افزایش می دهد.طبق اصول دانش یوگا، خنده اندام های گوارشی را ماساژ می دهد و خون مورد نیاز اعضای داخلی بدن را تأمین می کند. خنده با تسهیل گردش خون، به انتقال مواد غذایی به سرتاسر بدن کمک می کند و همچنین دستگاه تنفسی را که وظیفه ی تأمین اکسیژن بدن را به عهده دارد تقویت می نماید.

بیدار شدن نیروهای خفته

مغز انسان دارای دو نیمکره ی چپ و راست است. نیمکره ی چپ مغز، استدلال گرا، منطقی و حسابگر است و با مهارت های یادگیری سروکار دارد. توانایی این نیمکره محدود است، زیرا یادگیری انسان از محدوده ای کوچک فراتر نمی رود.نیمکره ی راست مغز با الهام، تخیل، اختراع ، موسیقی، هنر، خلاقیت، مراقبه و شفابخشی سروکار دارد. توانایی این نیمکره نامحدود است.

یکی از راه های تحریک نیمکره ی راست مغز، خندیدن وشادی کردن است. با شاد وخندان بودن می توان خلاقیت بیشتری از خود نشان داد و قوه ی تخیل را به اوج خود رساند.اینکار نیروهای خفته ی وجود ما را بیدار می سازد.مشکل این است که انسانها نمی توانند همیشه ودرکنار همه کس شاد وخندان باشند. باشگاه خنده محل ایده آلی است که فرصت خوشی وشادی کردن درمیان جمع را بدون اینکه احساس شرم وخجالت بکنیم دراختیار میگذارد.

هدف های متعالی خندیدن

بیشتر مردم گمان می کنند که انسان ها فقط برای تفریح و سرگرمی و دست یافتن به آرامش می خندند. اما باید بگویم که هدف از خندیدن فقط دست یابی به منافع جسمانی خنده نیست. اگر یکی از اعضای باشگاه خنده در آغاز روز در باشگاه از خنده ریسه برود و بقیه روز را درخانه به داد و فریاد کشیدن بر سر همسر و فرزندان خویش بگذارند، این کار او کاملا بی معناست. ما فقط برای خودمان نمی خندیم، بلکه وظیفه ی یکایک اعضای باشگاه خنده این است که دیگران را نیز در خنده و شادی خود شریک کنند. خنده باید در طرز رفتار ما با دیگران نمود پیدا کند.

اعضای باشگاه خنده فقط به تمرین خندیدن نمی پردازند، بلکه راه و روش زندگی پرمهر و پر احساس را نیز تمرین می کنند.هدف اعضای باشگاه خنده نه فقط شاد کردن خود ، بلکه شاد کردن دیگران یا به عبارت دیگر پرورش ؛ روح خنده است. در یک تلاش گروهی به راحتی می توان روح خند را بر وجود اعضا جاری ساخت، زیرا آنان بیکدیگر انگیزه می دهند و به هم روحیه می بخشند. درزندگی دانسته های بسیارخوبی داریم اما انگیزه ی کافی برای عمل کردن به آن ها نداریم.تلاش گروهی،انگیزه ی اینکاررا به شیوه بسیارآسان به انسان ها می بخشد.

رها کردن خنده از قید و بند دلیل و برهان

مردم معمولا به دنبال دلیلی برای خندیدن می گردند اما این روزها در این زندگی مدرن پرفشار و پر استرس، کمتر چیز گل های خنده را بر لبان ما می نشاند، در حال یکه هزارات چیز ما را به اخم کردن، غم و اندوه و زاری وا می دارند. امروز شاد زیستن نیز همانند خندیدن به قید و بندها و پیش شرط های بسیاری چون دست یافتن به موفقیت های مالی و پیشرفت های شخصی وابسته شده است.خندیدن نوعی ابراز شدمانی است. اگر بیاموزیم بدون قید و شرط بخندیم، شادمانی مان نیز از قید و بند رها خواهد شد. پس با پیوستن به یک باشگاه خنده، خنده و شادی تان را از هر گونه قید و بندی رها سازید تا به شادمانی جاودان دست یابید.

دانش در یک گروه به کنش تبدیل می شود.

ما مالک گنجینه ی بزرگی از دانش و حکمت شرقی و غربی هستیم که اگر به آن عمل کنیم می توانیم یک زندگی شاد و سعادتمند را در پیش گیریم.هرکس می تواند با خواندن چند کتاب، اطلاعات با ارزشی در مورد شنا کردن بدست آورد، اما اگر خود را به آب نزند و شروع به شنا کردن نکند، آن اطلاعات به هیچ دردی نمی خورند. این مشکل بیشتر ماست که اطلاعات زیادی درباره ی چیزهای خوب زندگی داریم اما به دلی نبودن انگیزه به آن ها عمل نمی کنیم. ما از تئوری آگاهیم اما آن را اجرا نمی کنیم.

موفقیت باشگاه های خنده مدیون تلاش گروهی است. هیچ کس فکر را نمی کرد که بدون گفتن لطیفه هم می توان خندید. تنها زمانی چنین شد که همه ی ما شهامت خندیدن در یک گروه را پیدا کردیم. در یک گروه، افراد انگیزه ی بالایی دارند. هیچ زور و اجباری برای خندیدن در کار نیست، بلکه خنده خود به خود روی می دهد. تو به این دلیل می خندی که دیگران می خندند.اگر می توانیم با هم بخندیم، می توانیم راه و روش زندگی پرمهر و پراحساس در کنار هم را نیز تمرین کنیم.

خنده دوست داشتنی و همه پسند است

تمرین های خنده کوتاه و متنوع اند و می توان آن ها را گونه ای مناسب به دیگر تمرین هایی که به صورت گروهی انجام می شوند افزود. برای مثال، مراکز آموزش یوگا، تای چی، مراقبه و باشگاه های ورزشی می توانند با افزودن تمرین یوگای خنده به فعالیت های روزمره خود، با یک تیر دو نشان بزنند.تاکنون یوگای خندی به برنامه های آموزشی یوگا در سراسر جهان افزوده شده است. اکنون هزاران نفر از تمرین کنندگان یوگا، پس از پایان تمرین های روزمره خود ، 5 تا 10 دقیقه را به تمرین یوگای خنده اختصاص می دهند.

لازم نیست برای خندیدن وقت اختصاصی وقت اختصاصی بگذارید، کافی است یک جمع و گروه و در صورت امکان هر روز به تمرین خنده بپردازید. مهم ترین اصل این است که خنده نه به عوامل خارجی، بلکه به منابع درونی شما وابسته است.گروه هر زمان و هر کجا که بخواهد می تواند بخندد و از منافع آن بهره مند شود.

اگر شاغل هستید، خنده ی گروهی به شما آرامش فوری خواهد بخشید و کمک خواهد کرد تا با روحیه ای بالا تمام روز را با بیشترین توان کار کنید. اگر نیازمند افزایش روابط اجتماعی و تماس با مردم هستید، باشگاه خنده این نیاز شما را برآورده خواهد ساخت. اگر شخصی با گرایش های روحی و معنوی هستید، پشتوانه های زیادی را در باشگاه خنده خواهید یافت. می توانید هنر زندگی کردن را در مکتب خنده بیاموزید. خنده ی گروهی برای سالمندان و بازنشستگان نیز بسیار مناسب است.خلاصه ی کلام این که در باشگاه های خنده برای هر کس چیزی وجود دارد تا بیاموزد و از آن بهره مند شود.

برپایی صلح و آرامش در جهان

آتش جنگ به این دلیل در دنیا شعله ور است که ما در درونمان با خود در جنگیم. اگر بتوانیم در دنیای درونمان صلح برپا کنیم، در دنیای بیرون نیز صلح حاکم خواهد شد. اگر بتوانیم به کمک تمرین یوگای خنده، در پیش گرفتن یک زندگی پر مهر و پر احساس و فراگیر کردن باشگاه های خنده در سراسر جهان در درونمان صلح و آرامش ایجاد کنیم، صلحی جاویدان در این دنیا برپا خواهد شد.

چرا امروز باید بیشتر از گذشته بخندیم

امروز زندگی بسیار پراسترس است و این موجب افزایش روزافزون بسیاری از بیماری ها شده است، زیرا همان گونه که پیش تر گفتیم، ریشه ی بیش از 70 درصد بیماری ها استرس است. بالا بودن فشار خون، بیماری های قلبی، اضطراب ، افسردگی، سرفه و سرما خوردن های پی در پی ، ناراحتی های عصبی، زخم معده و روده، بی خوابی، آلرژی، آسم، پرکاری یا ورم روده ؛کولیت، اختلالات قاعدگی، میگرن و حتی سرطان به نوعی با استرس در ارتباط اند. بسیاری از مردم برای گریز از استرس به مصرف مشروبات الکلی، سیگار و مواد مخدر پناه می برند که خود مشکلی بر مشکلاتشان می افزاید. اگر شما هم یکی از نشانه های زیر را در خود می بینید، به احتمال فراوان در آستانه ی گرفتار شدن به یک یا مجموعه ای از بیماری های برشمرده هستید:

دردی آزاردهنده در پشت گردن
سردرد همیشگی
کسالت و خستگی
سرفه های پی در پی
دل پیچه
حالت تهوه و سوء هاضمه
گرفتگی عضله ها همراه با درد پشت و گردن
ناتوانی در خوابیدن و بیداری کشیدن تا پاسی از شب
نفس نفس زدن و سرگیجه
پرخوری یا کم خوری
زیاده روی در کشیدن سیگار
کاهش میل جنسی
دمدمی مزاج بودن
احساس تنهایی
احساس بی ارزشی
نارسایی حافظه
ناتوانی در تصمیم گیری
بی قراری و تشویش
ناتوانی در تمرکز
میل به خودکشی

در این زندگی پرتلاطم، همه ی افراد ممکن است گاهی برخی از این نشانه ها را در خود بیابیم.. عده ای برای رفع استرس به فعالیت های آرامش بخشی نظیر ورزش های گوناگون، ماساژدرمانی، یوگا، مراقبه و سفر و گردش روی می آورند. اما باید گفت همه ی این روش ها ، وقت گیر و گران هستند، پیگیری آن ها اراده ای قوی و پشتکاری فراوانی نیاز دارد و چون انگیزه های بالا نیست، خیلی ها به زودی بی حوصله می شوند و دست از کار می کشند.

تمرین یوگای خنده ؛ یوگای حسیا, در یک گروه، یکی از ساده ترین و با صرفه ترین روش ها برای رفع استرس است.. چون به صورت گروهی تمرین می شود، میزان انگیزه ی افراد بسیار بالاست و چون تمرین ها کوتاه و لذت بخش اند حوصله ی هیچ کس سر نمی رود.

تمام گرفتاری های زندگی مدرن امروز، از رقابت بر می خیزد. البته رقابت سالم لازمه ی رشد و پیشرفت است، اما چنین به نظر می رسد که گویی امروز رقابت هیچ حد و مرزی نمی شناسد و حتی اگر برنده هم باشیم در فرد احساس بازنده بودن پدید می آورد. رقابت، همه را به دلیل ترس از دست دادن جایگاه و مقام، در اوج استرس نگاه می دارد. چون مردم قدر موفقیت های کوچکشان را نمی دانند، احساس ناخرسندی و ناکامی می کنند و به مصرف مواد مخدر ، قمار، بزهکاری و فساد روی می آورند.

بیش از اندازه جدی بودن

مردم سخت گیر و جدی همه جای دنیا را اشغال کرده اند . در کودکی، پدر و مادرها پیوسته به تو سرکوفت می زنند که ؛ کی می خواهی کمی جدی تر عمل کنی؟در بزرگسالی هرگاه بخواهی کمی بازیگوشی کنی به تو می گویند : دست از کارهای بچگانه ات بردار، زندگی جدی است. یمارستان ها و اماکن مذهبی از مردم جدی انباشته است.

از همان سال های آغازین، مغز کودکان از معلومات گوناگون انباشته می شود. کودکان به جای توپ بازی به بازی های کامپیوتری مشغول می شوند که به تفکر فراوان نیاز دارد و هیچ اثری از خنده و شادی در آن نیست. کودکان امروز همانند بزرگسالان رفتار می کنند. مردم بیش از حد منطق گرا شده اند و برای خندیدن دنبال دلیل و بهانه اند. این در حالی است که بنیان خنده بر بی منطقی بنا شده است و هرجا که منطق باشد، از خنده خبری نیست. تاکنون بهای سنگینی برای جدی گرفتن زندگی پرداخته شده است و اکنون زمان جدی گرفتن خنده است. هدف این است که به کمک باشگاه های خنده، جدی بودن زندگی را در هم بشکنیم، روح خنده را زنده کنیم و آن را شیوه ی زندگی خود قرار دهیم.

گرانی معالجه های پزشکی

برای معالجه های علم پزشکی مدرن هیچ جانشینی وجود ندارد، زیرا این علم می تواند جان مردم را از مرگ نجات دهد. نتایجی که عمل های جراحی به بار می آورند ، شگفت انگیز است. امید به زندگی در نتیجه ی روش های پیشرفته ی تشخیصی، درمانی و جراحی به نحو چشمگیری افزایش یافته است. اما با وجود همه ی این پیشرفت ها، شیوع بیماری های قلبی، فشار خون، انواع آلرژی ها، اختلالات روان تنی و سرطان روز به روز در حال گسترش است. برای بیشتر مردمی که در کشورهای پیشرفته زندگی می کنند، استفاده از معالجه های پزشکی مدرن روز به روز گران تر و از دسترسشان دورتر می شود. بخش چشمگیری از درآمد آنان صرف درمان بیماری هایی می شود که در نتیجه ی استرس ایجاد شده اند.

طبیب حاذقی چون خنده می تواند از راه تقویت دستگاه ایمنی بدن که مهم ترین نقش را در پیش گیری از بیماری ها به عهد دارد.

همزمان با هم خندیدن

در باشگاه خنده به همه ی اعضا یاد داده می شود با گوش دادن به فرمان های رهبر گروه که اداره ی جلسه را برعهده دارد. همزمان با هم بخندند. در آغاز هر تمرین، رهبر گروه برای ایجاد هماهنگی با صدای بلند از یک تا سه می شمارد و اگر همه ی اعضا همزمان با هم بخندند، تأثیر خوبی بر جای گذاشته می شود.

تماس چشمی ، کلید اصلی است.

اگر هنگام خندیدن به چشمان شخص کنار دستی خود نگاه کنیم، او نیز وادار به خندیدن می شود. به همین دلیل در باشگاه خنده به اعضا آموزش داده می شود هنگام تمرین به چهره ی یکدیگر نگاه کنند، زیرا هر کس جور مخصوصی می خندد و این کار انگیزه ی خندیدن را افزایش می دهد و منجربه خنده های طبیعی می شود.

مناسب ترین زمان و مکان خنده درمانی

مناسب ترین زمان برگزاری جلسه ی خنده درمانی کی است؟ آیا می توانیم آن را عصرها پس از بازگشت از سرکار برگزار کنیم؟ آیا برای خندیدن و قهقهه زدن هر روز باید به پارک برویم؟ آیا می توانیم این کار را به تنهایی در منزل انجام دهیم؟ این ها عمومی ترین پرسش هایی هستند که داوطلبان پیوستن به جنبش خنده مطرح می کنند.

شما می توانید در هر زمان از روز بخندید، اما خنده درمانی مورد نظر ما یوگای خنده روش جدید برگفته از یوگاست که برای انجام دادن آن لازم است ابتدا به یک گروه بپیوندید. پس از آشنایی اولیه با این روش و فراگیری تکنیک های آن می توانید در گروه های کوچک تر دو یا سه نفره در هر کجایی که بخواهید یا به تنهایی در منزلتان به خنده درمانی بپردازید. اما برای این که بیشترین بهره را از خنده درمانی ببرید بهتر است بیشتر مواقع در یک گروه بزرگ بخندید و در بین آن، اگر دوست داشته باشید، با یکی دو نفر از اعضای خانواده تان بخندید.

در باشگاه خنده دو نوع فعالیت خنده آور انجام می شود. فعالیت همان تمرین های یوگای خنده است که طی آن اعضا به صورت گروهی اشکال گوناگون خنده را که از یوگا برگرفته شده تمرین می کنند و سپس روحیه ای شاد و پرنشاط می یابند که به آنان کمک می کند خود به خود بخندند. این نوع تمرین خنده را می توان در فضای آزاد، پارک ها، دشت و صحرا، ساحل دریا و یا در فضای بسته انجام داد. این تمرین ها ایستاده انجام می گیرند و سرشار از جنبش و حرکت، رفتارهای متقابل و تماس چشمی اند.

دومین فعالیت، مدی تیشن خنده نام دارد که برای انجام دادن آن نیاز به هیچ تلاشی نیست. هنگام تمرین مدی تیشن خنده، خنده ی واقعی که بسیار ژرف تر و خودجوش تر است همچون چشمه ای از درون بدن می جوشد . این نوع خنده بسیار مسری است و این احساس را به فرد می دهد که گویی همه وجودش به خنده افتاده است. مدی تیشن خنده را نمی توان در فضاهای باز انجام داد، زیرا لازمه ی آن سکوت و تمرکز کامل است. مدی تیشن خنده بیشتر در فضاهای بسته، در حالت نشسته یا درازکش با چشمانی بسته انجام پذیر است.

مناسب ترین زمان

مناسب ترین زمان برای برگزاری جلسه ی خنده درمانی، صبح زود است به ویژه در کشورهایی مانند هندوستان که آب و هوا در این ساعت از روز در شرایطی مطلوب قرار دارد.

بیشتر باشگاه ها، جلسه های خود را به دلخواه اعضا بین ساعت 6 تا 7 صبح برگزار می کنند. انجام دادن تمرین های تنفسی، حرکت های کششی و تمرین های گوناگون خنده در مجموع نباید بیش از 15 تا 20 دقیقه طول بکشد. این زمان را می توان به دلخواه اعضای گروه و مطابق با شرایط آب و هوایی تا چند دقیقه بیشتر یا کمتر کرد.

مزیت دیگر برگزاری جلسه ی خنده درمانی در صبح این است که می توان آن را در کنار ورزش صبح گاهی انجام داد. از آنجا که هر دوی این فعالیت ها صبح ها انجام می شود، برای کسانی که در پارک ها ورزش صبح گاهی انجام می دهند بسیار ایده آل است که پیش یا پس از ورزش در جلسه ی خنده درمانی شرکت کنند..

از آنجا که پس از بیدار شدن از خواب، بدن بسیار خشک است، صبح ها زمان مناسبی برای انجام دادن حرکت های کششی است. برخی از باشگاه های خنده، تا زمان گرد آمدن همه اعضا، کار خود را با حرکت های کششی آغاز می کنند. بیشتر کسانی که یوگای خنده یا حسیا یوگا درست در همان زمان آغاز می شود. همچنین چون آلودگی هوا در شهرهای بزرگ در اوایل صبح در پایین ترین سطح است، با شرکت در جلسه ی خنده درمانی که صبح زود در پارک ها برگزار می شود، هوای پاک تر و تازه ترین نصیب شما خواهد شد. این یکی دیگر از مزیت های برگزاری جلسه ی خنده درمانی در صبح است.

در کشورهای غربی جلسه ی خنده درمانی هفته ای یک یا دوبار برگزار می شود؛ حتی برخی باشگاه ها هر دو هفته یک بار جلسه می گذارند، زیرا به برخی دلایل امکان برگزاری جلسه در هر روز وجود ندارد. البته ممکن است در سال های آینده با حضور خنده درمانی در محل های کار، جلسه های بیشتری در طول هفته برگزار شود.

همچنین در این کشورها بیشتر باشگاه های خنده، جلسه ی خنده درمانی را در محل های بسته برگزار می کنند که طی آن به مدت یک تا دو ساعت به خندیدن ، بازی و سرگرمی ، گوش دادن به موسیقی و خوش و بش کردن با هم می پردازند. به این نوع باشگاه ها ، باشگاه های اجتماعی خنده می گویند.

در محل های کار ، خنده درمانی را می توان پیش از شروع کار، در ساعت های استراحت، وقت ناهار یا در هر زمانی از بعد از ظهر برگزار کرد. سالن های بهداشت و زیبایی، مراکز آموزش یوگا و تای چی، باشگاه های ورزشی و مراکز آموزش مراقبه می توانند روزانه 10 تا 15 دقیقه خندیدن را به برنامه های روزمره ی خود بیفزایند. فقط باید مراقب بود جلسه ی خنده درمانی بلافاصله بعد از ناهار برگزار نشود و دست کم دو ساعت از زمان خوردن غذا گذشته باشد.

در باشگاه های خنده چه می گذرد؟

در باشگاه های خنده همه ی اعضا بسته به بزرگی و کوچکی محل، یک دایره یا نیم دایره تشکیل می دهند و رهبر گروه با ایستادن در وسط، فرمان انواع گوناگون خنده و دیگر تمرین ها را صادر می کند. اصل مهم این است که اعضا نباید برای تشکیل دادن دایره مانند سربازخانه ها در یک صف و ردیف بایستند، زیرا در این صورت ممکن است تمام هوش و حواسشان متوجه به هم نخوردن صف باشد.

شکل ایستادن باید شبیه به ازدحام تصادفی با رعایت فاصله ای برابر با اندازه ی دو دست میان فرد کنار دستی باشد، زیرا قرار بر این است که اعضا با نگاه کردن به چهره ی یکدیگر بخندند. اگر فاصله بیش از این باشد، برقراری تماس چشمی با دیگران برای برانگیختن خنده امکان پذیر نخواهد بود. همچنین اعضا نباید حین تمرین در یک جا بایستند، بلکه باید به سوی دیگران حرکت کنند، با آنان تماس چشمی برقرار کنند و بسته به نوع خنده با آنان دست دهند یا کارهای متقابل دیگری انجام دهند.

در شکل دیگر، اعضا می توانند با تشکیل دادن دو گروه رو در روی هم بایستند . این شکل ایستادن بسیار نشاط بخش و برانگیزاننده است و خنده ها را خودجوش تر و عمیق تر می کند.در جلسه ی خنده درمانی مجموعه ی کاملی از انواع خنده های برانگیزاننده همراه با تمرین های تنفسی و حرکت های کششی انجام می شود. یک جلسه خنده درمانی 20 تا 30 دقیقه ای می تواند شامل مراحل زیر باشد:

دست زدن با آهنگ: باید با دستانی کاملا باز انجام شود. دست زدن تمرینی برای گرم کردن است که نقاط حساس موجود در کف دست را تحریک می کند و احساس شادابی و میزان انرژی را افزایش می دهد.

هوهوـ هاها کردن : به گونه ای هماهنگ و همراه با کفی زدن آهنگین انجام می شود. تمرین هوهوـ هاها کردن بر پایه ی روش های تنفسی یوگا قرار دارد.

تنفس عمیق: همان تنفس آرام و منظم است که همراه با بالا و پایین بردن دست ها انجام می شود و در اعضا احساس آرامش جسمانی و روانی ایجاد می کند.

تکنیک های یوگای خنده: این تکنیک ها ، از حرکت های متنوع یوگا گرفته شده اند که برای سلامتی بسیار مفیدند. از جمله می توان به خنده ی از ته قلب، خنده شیر، خنده با دهان بسته، خنده ی تدریجی و … اشاره کرد.

تکنیک های خنده های نشاط بخش : هدف این تکنیک ها افزایش نشاط و شادابی اعضاست تا آنان بتوانند احساس خودداری و کمرویی را کاهش دهند . احساس شادابی و نشاط کمک می کند خنده های برانگیزاننده به خنده های واقعی تبدیل شوند. برخی از تکنیک های خنده های نشاط بخش عبارتند از : خنده ی یک متری ، خنده ی شیر قهوه ، خنده ی بگو مگو، خنده گفت و گوی تلفنی، خنده ی آش داغ، خنده ی کمرویی ، خنده ی نشاط و …

تکنیک های خنده های ارزشی: این تکنیک ها به گونه ای طراحی شده اند تا به وضعیت هایی که در حین خندیدن ایجاد می کنیم معنایی ویژه ببخشند و ارزش هایشان را در ضمیر ناخودآگاه ما ثبت کنند تا بتوانیم زندگی روزمره خود را به گونه ای مثبت تر سپری کنیم. برای مثال، خنده ی قدردانی ، اهمیت قدردانی از دیگران را در برقراری رابطه ای خوب و پایدار به ما یادآوری می کند. برخی از تکنیک های خنده های ارزشی عبارتند از : خنده ی سلام و احوال پرسی، خنده ی احترام و قدردانی، خنده ی پوزش خواهی و بخشش، خنده ی دست دادن، خنده ی در آغوش گرفتن، خنده ی مرشد و …

در یک جلسه خنده درمانی بیست دقیقه ای آمیزه ای از خنده های برانگیزاننده ، تمرین های تنفسی و حرکت های کششی انجام می شود. هر نوبت خنده ی برانگیزاننده 30 تا 45 ثانیه طول می کشد و پس از نوبت گاهی پس از دو نوبت، برای استراحت دو نفس عمیق کشیده می شود تا از وارد شدن فشار زیاد و خستگی جلوگیری شود. گاهی نیز به جای تمرین های تنفسی، چند نرمش گردن، شانه ها و حرکت های کششی بین هر نوبت خنده انجام می شود.

هوهوـ هاها کردن

هر جلسه خنده درمانی با هوهو ـ هاها کردن شروع می شود تا مجلس گرم شود. اعضا هماهنگ با هم هوهو هاها می کنند و همزمان، با آهنگ 2ـ 1 ، 3ـ 2ـ 1 دست می زنند ( هوهو …. هاهاها، …. هوهو … هاهاها) . دهان نیمه باز است و صدا از ناف خارج می شود به گونه ای که حرکت های عضله های شکم احساس می شود. هنگام هوهو هاها کردن باید با داشتن لبخندی بر لب به سوی دیگر اعضای گروه حرکت کرد، با آنان رو در رو شد و تماس چشمی برقرار کرد. جنبش و حرکت مناسب و دست زدن با شور و اشتیاق می تواند انرژی سرشاری پدید آورد ؛ اصل : جنبش و حرکت هیجان می افریند.

تمرین تنفس عمیق

در نخستین تمرین، اعضا همزمان با گرفتن دمی عمیق از راه بینی، دست هایشان را بالا می برند. دم گرفتن باید هماهنگ با حرکت دست ها انجام گیرد و همه باید تا جای ممکن ریه هایشان را از هوا پر کنند و نفسشان را 4 تا 5 ثانیه در سینه نگاه دارند. آن گاه همراه با پایین آوردن دست ها، عمل بازدهم به گونه ای آرام و آهسته انجام می شود. عمل بازدهم می تواند به اختیار هر فرد از راه بینی یا از راه دهان با غنچه کردن لب ها و درآوردن صدایی شبیه به آهسته سوت زدن انجام شود. این نوع بازدم، برگرفته از تکنیک تنفس عمیق یوگا ؛ نوعی از پرانایاما ، است که در آن، زمان بازدم کمابیش دو برابر زمان دم طول می کشد.

برخی رهبران، هنگام انجام دادن این تمرین از چند عبارت مثبت و شفابخش استفاده می کنند. برای مثال، هنگام دم ، واژه ی « بخشش» و هنگام بازدم، واژه ی « فراموشی » را بر زبان می رانند. برخی نیز از عبارت « زندگی » هنگام دم و « بیایید زندگی کنیم» هنگام بازدم استفاده می کنند . عده ای نیز شعارهای « مراقبت» و « خدمت» را سر می دهند رهبر گروه این شعارها را با صدای بلند فریاد می زند و اعضا در ذهنشان آن ها را تکرار می کنند. البته این کار اختیاری است نه اجباری.

خنده ی از ته قلب

پس از هوهوـ هاها کردن ، نخستین خنده، خنده ی از ته قلب است. پیش از هر تمرین خنده، رهبر گروه فرمان یک ، دو، سه را صادر می کند و اعضا همزمان با هم شروع به خندیدن می کنند. خندیدن همزمان جو مناسبی ایجاد می کند و تأثیر آن نیز بسیار بیشتر از خنده های تک به تک و ناهماهنگ است. در خنده ی از ته قلب، اعضا دست هایشان را از هم باز می کنند و با پرت کردن آن ها به بالا، از قلب می خندند. نباید تمام مدت دست ها را بالا نگاه داشت، بلکه مدتی دست ها را بالا نگاه دارید، سپس پایین بیاورید و دوباره بالا ببرید. در پایان ، رهبر گروه 5 یا 6 بار هوهو ـ هاها می کند. این نشانه ی پایان نوع خاصی از خنده است. پس از آن دو نفس عمیق کشیده می شود.

خنده ی سلام و احوال پرسی

با فرمان رهبر گروه، اعضا به هم نزدیک تر می شوند و سپس با حرکت به سوی دیگران با آنان تماس چشمی برقرار می کنند و در حالی که خنده ی متوسطی سر می دهند با انجام دادن برخی حرکت ها به هم سلام می کنند. برای سلام کردن می توان با یکدیگر دست داد و در همان حال به چشمان هم نگاه کرد ؛ سلام و احوال پرسی غربی در روش هندی کفی دو دست را روی هم جمع می کنند خنده ی سلام هندی، یا به روش مسلمانان هندی یک دست را به صورت نزدیک می کنند ، خنده ی آداب.

همچنین می توان به روش ژاپنی ها در برابر طرف مقابل دولا شد و با نگاه کردن به چشمان او، با خنده با او سلام و احوال پرسی کرد. روش های گوناگون دیگری مطابق با فرهنگ و اوضاع و احوال منطقه برای تمرین خنده ی سلام و احوال پرسی وجود دارد. این تمرین با چند بار دست زدن و هوهو ـ هاها کردن و دو تنفس عمیق دنبال می شود.

خنده ی قدردانی

این خنده، از نوع خنده های ارزشی است که طی آن رهبر گروه اهمیت قدردانی از دیگران را به اعضا یادآوری می کند. برای اجرای این نوع خنده، اعضا با جمع کردن نوک انگشت اشاره روی انگشت شست خود یک دایره ی کوچک تشکیل می دهند و در حالی که دستشان را به سمت عقب و جلو حرکت می دهند. با نگاه کردن به چهره ی دیگران، خنده ی آرامی سر می دهند، چنان که گویی از همنوعان خود در گروه قدردانی می کنند . به دنبال آن تمرین هوهو ـ هاها همراه با دست زدن انجام می شود.

خنده ی یک متری

در این نوع خنده که بسیار نشاط بخش است، ادای اندازه گیری با یک متر درآورده می شود. برای انجام دادن آن، یک دستمان را بالای دست دیگری که به پهلو امتداد داده ایم قرار می دهیم و شانه هایمان را می کشیم : مانند حرکت کشیدن شانه هنگام تیراندازی با کمان . سپس در سه حرکت و همراه با درآوردن صدای آآای … آآای … آآای… دستمان را از روی دست دیگر می کشیم و آن گاه با امتداد دادن هر دو دست به طرفین و خم کردن گردن به عقب، از خنده می ترکیم ، اندازه گیری خیالی نخست از سمت چپ و سپس از سمت راست انجام می گیرد . این حرکت چند بار تکرار می شود. بسیاری از مردم از درآوردن صدای آ… آآ…آآآ به شیوه ای منقطع انجام می شود لذت زیادی می برند .

خنده ی شیرقهوه

این نوع خنده ، شکل جدید خنده ی یک متری است. از شرکت کنندگان در جلسه خواسته می شود دو لیوان خیالی پر از شیر قهوه را در دستشان نگاه دارند و با فرمان رهبر گروه ، با درآوردن صدای آآآ.. محتویات لیوان اول را در لیوان دوم خالی کنند. پس از آن اعضا در حالی که ادای سر کشیدن لیوان را در می آورند، شروع به خندیدن می کنند. این حرکت چند بار دیگر تکرار می شود.

خنده ی شیر

این نوع خنده ی ویژه ، از حرکت یوگا موسوم به وضعیت شیر ، گرفته شده است. در این وضعیت ، دهان تا حد ممکن باز و زبان کاملا بیرون آورده می شود، چشم ها کاملا از حدقه بیرون می زند، انگشتان دست ها مانند پنچه های شیر از هم باز می شود و پس از غریدن همچون یک شیر، خنده از ته دل سر داده می شود.

خنده ی شیر، ورزش خوبی برای عضله های چهره زبان و گلوست این نوع خنده خودداری و کمرویی را از بین می برد و برای تقویت عضله های گلو بسیار مفید است. همچنین گردش خون در غددی تیروئید را تسهیل می کند.

خنده ی بی صدا

در این نوع خنده، اعضا دهانشان را کاملا باز می کنند، به چهره ی هم خیره می شوند، شکلک های مختلف در می آورند، کف دستشان را به یکدیگر نشان می دهند و همراه با تکام دادن سر و گاهی دست ها ، بدون هیچ صدایی می خندند. خنده ی بی صدا باید همچون خنده های طبیعی با حرکت سریع عضله های شکم انجام شود نه با درآوردن یک صدای هیس طولانی و ساختگی .

خنده ی زمزمه گونه با دهانی بسته

در این نوع خنده دهان بسته است و اعضا می کوشند با درآوردن صدایی زمزمه گونه که ارتعاش آن در جمجمه ی سر احساس می شود بخندند. در حین اجرای این نوع خنده می توانید برای تحریک یکدیگر با نگاه کردن به چهره ی هم اداهای مختلف درآورید، با یکدیگر دست دهید یا حالت های بامزه ی دیگری به خود گیرد. برخی به این نوع خنده، خنده ی کبوتر نیز می گویند.

خنده ی نشاط

این نوع خنده بسیار جالب است، زیرا با نشاط زیادی همراه است. تمام اعضا چند متر عقب تر می روند تا دایره بزرگ تر شود؛ سپس با فرمان رهبر گروه، با درآوردن صدای طولانی آآـ آآ… … در حالی که دست هایشان را بالا نگاه داشته اند به جلو حرکت می کنند و وقتی به مرکز دایره می رسند دست هایشان را در هوا تکام می دهند و از خنده می ترکند. پس از پایان خنده به جای اول خود باز می گردند و در بار دوم با درآوردن صدای اُـ اُ … از خنده می ترکند. به همین ترتیب در بار سوم و چهارم با درآوردن صدای ای ـ ای ای .. و او ـ اواو … به تمرین این خنده می پردازند.دیده شده که مردم با تمرین این خنده مثل بچه ها رفتار می کنند و از شادی در پوست خود نمی گنجند.

خنده ی گفت و گوی تلفنی

این خنده که به خنده ی تلفن همراه نیز معروف است، بسیار جالب و نشاط بخش است. اعضا ، یک گوشی تلفن خیالی را دم گوششان نگاه می دارند و با درآوردن اداهای گوناگون، در میان دیگران قدم می زنند، با هم رو در رو می شوند و می خندند، چنان که گویی از گفت و گوی تلفنی لذت می برند.

خنده ی گفت و گوی تلفنی را در دو گروه نیز می توان انجام داد. دو گروه مقابل هم قرار می گیرند و با فرمان رهبر گروه، گوشی به دست و در حال خندیدن به طرف گروه مقابل حرکت می کنند. در صورت لزوم، دو گروه می توانند دوبار از میان هم عبور کنند و به جای خود باز گردند. هنگام عبور، اعضا باید به چهره ی یکدیگر نگاه کنندو بخندند.

خنده ی بگو مگو

این نوع خنده، نوعی خنده ی رقابتی بین دو گروه است. اعضا به دو گروه تقسیم می شوند، با فاصله ای کوتاه در برابر هم می ایستند و با نگاه کردن به چهره ی هم در حالی که انگشت اشاره ی شست شان را به سمت گروه مقال نشانه گرفته اند، شروع به خندیدن می کنند. معمولا خانم ها در یک گروه و آقایان در گروه دیگر قرار می گیرند. این نوع خنده نیز بسیار لذت بخش و هیجان انگیز است.

خنده ی پوزش خواهی و بخشش

بلافاصله پس از خنده ی بگو مگو، نوبت به خنده ی بخشش می رسد. پیامی که پشت این خنده نهفته آن است که وقتی با کسی دعوا و مرافعه می کنی باید از او پوزش بخواهی و طلب بخشش کنی. برای اجرای این خنده، اعضا نرمه ی هر دو گوششان را با دست می گیرند، روی زانوان خم می شوند و می خندند.

خنده ی تدریجی

این خنده در پایان جلسه انجام می شود. از اعضا خواسته می شود به رهبر گروه نزدیک تر شوند و همراه با او به تدریج بخندند. رهبر گروه لبخندی بر لب جاری می سازد و به تدریج لبخند را به نیشخند تبدیل می کند. کمک کم شدت خنده بیشتر و بیشتر می شود تا این که همه از خنده می ترکند. این کار یک دقیقه ادامه می یابد. این نوع خنده بسیار نشاط بخش و مسری است.

منبع

دین پرست،آرزو(1394)، رابطه خنده درمانی یوگایی و سلامت روان دختران و پسران جوان ،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشکاه بوبوک دیدن نمایید