پلیس وتعاملات ؛همکاری ومشارکت مردم

یکی از ویژگی های پلیس اجتماع محور استفاده از پتانسیل و توانمندی جامعه درمواجهه با معضلات، مسایل، ناهنجاری ها و جرایم است. پلیس بدون همکاری مردم و مشارکت سایر نهادها نمی تواند در جلوگیری از وقوع جرایم و افزایش ایمنی توفیقی داشته باشد، به لحاظ شغل پلیس که اغلب به دخالت در زندگی مردم می انجامد، مانند ایست و بازرسی ،کنترل عبور ومرور و وسایل نقلیه وکارت خواستن،دستور توقیف ومواردی دیگروجودداردکه موجب برخوردهای منفی بین پلیس وشهروندان می شود رویکردجامعه محوری ضمن پذیرش اصل و ناگزیر ی چنین برخوردهایی تاجایی که می تواند این برخوردهارا به مواجهه مثبت تبدیل می کند. از مصادیق مشارکت شهروندان می توان به استفاده ازجوانان و نوجوانان مدارس وپایگاه های بسیج مردمی در پلیس یاران جوان-همکاری داوطلبانه مردم واقشار ضعیف کم درآمد جهت نگهبان محله وشبگرد(آتاس) وگزارش دهندگان ناامنی های خاص محلات و….. اشاره کرده و در کشور در بسیاری از حوزه های ماموریتی پلیس ازتوانمندی نهادها،سازمانهای دولتی،تشکل های غیر دولتی و اقشار اجتماعی ومخصوصاًجوانان و نوجوانان بهره گرفت. امروزه آموزش همگانی ومشارکت شهروندان وتعاملات برون سازمانی از عناصر اصلی وظایف و ماموریت های پلیس است و باید ادارات آن خصوصاً کلانتریها و پاسگاه ها با برگزاری جلسات، نشست ها و گفت و گوهای مداوم با خانوادها، صنوف، انجمن های موجود وسازمانهای دیگر دولتی ارتباط وتعامل گسترده نسبت به شناسایی، کنترل و مهار جرم و افزایش احساس امنیت اقدام نمایند.

مبانی نظری تحقیق

تعامل: بستر سازي براي ارتباط اعتماد و همكاري براي پيش بردن برنامه هاي كاهش جرم است براي ارتباط وفراهم آوردن امكان آموزش گفتگو ومتقاعد سازي توسط پليس با نهادهاي گوناگون از قبيل: مدرسه، داد گستري، شهرداري و … اساسي ترين عامل وضروري ترين عنصر براي اين ارتباط مي باشد.

بديهي است تعامل مبتني بر ارتباط دو سويه اعتماد احترام متقابل و خارج از تحمل يكي بر ديگري ميباشد پليس اجتماعي براي پيشگيري از بزه كاري نوجوانان وجوانان ومردم نيازمند تعامل با آنان است واين امر پليس را قادر خواهد ساخت كه در پرتو اين تعامل آموزش وآگاه سازي را محقق ساخته ونقش موثرخود را در پيشگيري از بزه كاري ايفا كند.

در زمينه هاي تعامل اجتماعي روان شناسان وصاحب نظران تعاريف عديده اي ارائه كرده اند كه مهمترين آنها ارتباط با ديگران است. كسي كه داراي تعامل اجتماعي است كه بتواند با ديگران به شكلي  ارتباط برقراركند. كه حقوق و رضايت خاطر طرف مقابل را برآورده كند، بدون اين كه حقوق ورضايت فردي وشخصيت خود را  مورد خطر  قرار دهد يعني اين كه به شخصيت ما هيچگونه خدشه اي وارد نشود.

تعامل داراي انواع مختلفي است كه عبارتند از:

• تعامل مودت آميز
• تعامل دوري
• تعامل تفرقه آميز
• تعامل محيط شناسي
• تعامل كانوني
• تعامل چند گانه
• تعامل تاثير گذار
• تعامل حسابگرانه
• تعامل نمادي
• تعامل غير كانوني

سازمان: سازمان ها نوعی گروه اجتماعی وابسته به زمان و مکانند که معمولا اهداف از پیش تعیین شده دارند. این گروه ها دارای قوانین و مقررات، سلسله مراتب، و مبتنی بر نوعی عقلانیت هستند. در تعریف مدیریتی، سازمان عبارت است از همکاری مشترک افراد برای انجام مقاصد مشترکی که درپیش دارند. دقت درتعریف فوق نشان می دهد که رابطه منظم ومنطقی بین افراد،وجود هدف های مشترک وهم جهت، وظایف گوناگون از جمله عواملی هستندکه بدون وجود،آنها، ایجاد سازمان ممکن نیست. سازمان زائیده فعالیت گروهی،بطورارادی تشکیل می شود.

سازمان ها به دو گونه اصلی دسته بندی شده اند:

سازمان رسمی: سازمان رسمی الگوی رفتارها وروابطی که تعمداً و بطورقانونی برای اعضای یک سازمان طرح ریزی شده است وبه تعبیر دیگر: سازمان رسمی نظام اجتماعی عالماً هماهنگ شده ای است که درچارچوب مرز نسبتاً مشخص برای رسیدن به یک هدف کلی یامجموعه هدفها، به فعالیت می پردازد؛ سازمان رسمی سازمانی است که ازشکل وترکیب خاصی برخوردار بوده،ازیک سلسله همبستگی ها و روابط بین مشاغل ومقاما ت سازمانی  براساس سلسله مراتب سازمانی به وجودآمده است.

سازمانهای غیر رسمی :چستر بارنارد سازمان غیر رسمی عبارت است از سازمانی که به هرگونه فعالیت مشخص منتهی بدون هدف آگاهانه دست بزند (دارای سلسله مراتب نیست وآگاهانه نیست).

کیت دیویس:سازمان غیر رسمی یک شبکه روابط شخصی واجتماعی است که درغالب سلسله مراتب سازمانی وجود ندارد.بلکه خود به خودودر شرایط روابط افرادبایک دیگرشکل میگیرد. هوی ومیسکل:سازمان غیررسمی سیستمی ازروابط شخصی افراداست که به خودی خوددرداخل همه سازمانهای رسمی باعمل وعکس العمل اعضاشکل می گیرد. سازمانهای غیررسمی:تامین خواسته های افرادعضودرسازمان یابه عبارت دیگرتامین رضایت اجتماعی برای اعضاءگروه درواقع علت وجودی سازمان غیررسمی است.خواسته های اعضاءیا اهداف گروه را اعضا مشخص می کنندوخواسته ها که تامین آنها موجب ارضاء اعضای گروه می شوددرعین حال عامل انسجام ودوام گروه های غیررسمی است؛ گروه دوستانه گونه ای ازسازمان غیر رسمی است که به طورتصادفی بوجود می آید.

تفاوت سازمانهای رسمی وغیررسمی: سیستمهای رسمی وغیر رسمی باهم هستند، سازمانهای غیررسمی در داخل سازمان رسمی به وجودآمده ونسبت به آن عکس العمل نشان می دهد.برخلاف سازمان رسمی که به طور آگاهانه وبه دقت برنامه ریزی می شود،سازمان غیر رسمی دارای نظم و ساختار طبیعی است که درمحل کار تکامل پیدا می کند. سازمان غیر رسمی معمولاً همزمان ویاپس از تشکیل سازمان رسمی به وجود می آید در واقع، در درون و بطن سازمانهای رسمی،گروههای احساسی برمبنای نگرش ها وارزشیابی مشترک فرهنگی وعلایق مشترک ازطریق برقراری روابط دوستانه وصمیمی وشخصی به وجود می آید، غفلت از هرکدام از آنهاکوته بینی بوده وبه ضررسازمان است.

سازمان های رسمی بطور ارادی تشکیل می شود و یک یا چند هدف تعریف شده و مشخصی را دنبال می کند. سازمانهای غیررسمی گروه هایی سازمان یافته هستند. همه گروه های انسانی دارای ساخت می باشند اما این سازمانها دارای ساخت رسمی نیستند، بلکه رهبران وپیروانی دارند، و رویه ها و ممنوعیت هایی درآنها وجود دارد، اما قوانین عناوین ومقامات حالت مکتوب و مدون ندارند.

منبع

کشتکار،رسول(1392)، نقش تعامل برون سازمانی روسای کلانتری در پیشگیری از جرائم ،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم انتظامی، دانشکده فرماندهی وستاد مجتمع تحصیلات تکمیلی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید