هورمون‌ها، هورمون‌های عصبی و رفتار جنسی

به‌طورکلی موادی که سطح دوپامین را در مغز بالا می‌برند میل جنسی را افزایش می‌دهند و موادی که سروتونین را افزایش می‌دهند میل جنسی را کم می‌کنند. تستوسترون در هر دو جنس مرد و زن سبب افزایش لیبیدو می‌شود. استروژن  نیز در زن‌ها عامل کلیدی و مهمی درروند لیز شدگی مرحله انگیختگی است و حساسیت زن‌ها را به تحریکات افزایش می‌دهد. پروژسترون موجب کاهش خفیف میل جنسی مرد و زن می‌شود؛ مقادیر زیاد پرولاکتین و کورتیزول نیز چنین اثری دارند. اکسی‌توسین در ایجاد احساس لذت در طول فعالیت جنسی نقش دارد و در هر دو جنس مرد و زن پس از ارگاسم سطح آن افزایش می‌یابد .

تفاوت میل جنسی و محرک‌های شهوانی در زن و مرد

میل جنسی و تکانه‌های جنسی چه در مردها و چه در زن‌ها وجود دارد. ولی درصورتی‌که میل جنسی رابراساس دفعات افکار جنسی خودانگیخته، تمایل به فعالیت جنسی و آگاهی از نشانه‌های تمایل جنسی ‌اندازه‌گیری کنیم، عموماً مردها سطح پایه بالاتری از میل جنسی نسبت به زن‌ها دارند. این تفاوت می‌تواند ریشه در مسائل زیستی داشته باشد، تخیلات جنسی واضح نزد مرد و زن شایع است. محرک‌های بیرونی این تخیلات اغلب در دو جنس متفاوت است. بسیاری از مردها نسبت به محرک‌های بینایی زنان لخت یا نیمه برهنه که شهوانی تصور می‌شوند و فقط به فکر ارضای جسمانی هستند پاسخ می‌دهند. زن‌ها به داستان‌های عاشقانه با قهرمانان مهربان و احساساتی واکنش نشان می‌دهند که هیجان آنها برای قهرمان زن، آنها را به تعهد همیشگی نسبت به او وامی‌دارد. یکی از عوامل بغرنج‌کننده این است که در زنان، احساس ذهنی برانگیختگی همیشه با حالت فیزیولوژیکی برانگیختگی هماهنگی ندارد. به‌خصوص اینکه احساس برانگیختگی در زن ممکن است نمایانگر آمادگی برای برانگیخته شدن باشد، نه لیزشدگی فیزیولوژیک. به‌عکس، زن ممکن است علائم جسمی برانگیختگی را تجربه کند، بدون اینکه از آنها آگاهی داشته باشد. این حالت در مردها به‌ندرت رخ می‌دهد .

منبع

امیدبیگی،مریم(1394)، اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش میل جنسی، افزایش احقاق جنسی و کاهش تعارضات زناشویی زنان،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه خوارزمی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید