نقش مدرسه در آموزش صلح

توجه به ضرورت آموزش صلح از طریق موسسات مختلف اجتماعی آموزش صلح در بسیاری از موسسات اجتماعی مطرح شدنی است. آموزش صلح از خانواده شروع می شود جایی که والدین می توانند مدل این نوع یادگیری برای فرزندان خود باشند. با تبیین مشکلات فراروی صلح که در زندگی روزمره رخ می دهد آموزش صلح می تواند موضوعی برای بحث در مدارس، مراکز تربیت جوانان و دانشگاه­ها باشد. اساسا دو راه برای رسیدن به این هدف وجود دارد؛

 نخست آموزش صلح می­تواند دربردارنده ابعاد نگاه­دارنده و تعالی دهنده صلح در موضوعات گوناگون باشد. در این صورت آموزش صلح یک طرح آموزشی می شود.

دوم  اینکه واحدهای آموزشی در ارتباط با موضوعات مربوط به صلح گسترش یابد ، آزمون شود و آموخته شود. آموزش صلح را رسانه های جمعی همچون تلوزیون، روزنامه ها، مجلات و فیلم­ها می بایست عهده دار شوند.چنین امکاناتی با توجه به ماهیت رسانه بسیار گسترده میباشد.

نهایتا آموزش صلح در اماکن، محافل سیاسی، واحدها و گروه­های محلی باید به صورت امری قانونی و عادی درآید. مردمی که در این موسسات یاد می­گیرند و درگیر می­شوند معمولا جوانانی هستند که تلاش می­کنند و بهبود وضعیت صلح برای نسل آینده را به عنوان یک وظیفه پذیرفته­اند، به علاوه موفقیت، تلاش­های صلح جویانه وابسته به تعامل بین آموزش، تحقیقات دانشگاهی مربوط به صلح و راهبردها­ی عملی است.

آموزش صلح و دستاوردها­ی آن

همان طور که قبلا ذکر شد نهادها و سازمان­ها­ی گوناگونی در جهت ایجاد و حفظ صلح و به حمایت از صلح در سطح جهان ایجاد شده است. بسیاری از آن­ها تا حدودی موفق به ایجاد فرهنگ صلح در افکار عمومی شده­اند. این نهادها در حال حاضر با توسعه فرهنگ صلح توانسته­اند تا حدودی احتمال بروز جنگ جهانی سوم را کاهش دهند و از بروز آن جلوگیری کنند. از این­رو غالبا بیشتر توجه آن­ها به سوی آموزش صلح متمرکز بوده است. در این عرض، سعی بر آن بوده است که به اهداف و دستاوردها­ی آموزش صلح توجه شود تا بطور پیوسته و پویا متناسب با شرایط از نو تعریف یا بازتولید شوند. علیرغم پویایی که در صلح موردتوجه صلح پژوهان است می­توان موارد کلی معینی را ذکر کرد که در حال حاضر طراحان آموزش صلح به دنبال آن هستند:

  • آموزش صلح باید متضمن توسعه درک متقابل باشد.
  • در آموزش صلح باید دلایل، نتایج از پیش تعیین شده و نتایج پیش بینی شده و روند جنگ­ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
  • در آموزش صلح امکانات گوناگونی که برای رسیدن به عقلانیت ارتباطی در دسترس است باید عرضه گردد.
  • تبیین نقش مشارکت، آگاهی، احساس مسئولیت همگانی در پیشبرد امور و تبیین این نکته که چرا یک مجموعه صرفا تشکیلاتی همچون سازمان ملل قادر به ایفای کامل نقش خود نبوده است، می توانددر توسعه فرهنگ صلح و کاهش احتمال جنگ موثر واقع شود.

آموزش سه مساله اصلی جهانی: انقلاب، فن آوری،محیط زیست و صلح  و تبیین ارتباط آن­ها با یکدیگر، تا حد زیادی در کاهش احتمال جنگ موثر است.

منبع

 فیروزکمیشانی،فاطمه(1393)، ویژگی­های آموزش صلح در برنامه­ی درسی دوره­ی ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0