نظريه زمانبندي بازار

اين نظريه بيان مي كند ساختار سرمايه پيامد انباشته تلاش هاي  گذشته زمان بندي بازار سهام است طبق نظريه زمانبندي بازار، مديران بر اين باورند كه مي توانند بر اساس وضعيت بازار انتشار سهام را زمانبندي كنند. آنها در زمان هايي كه سهام شركت بيش از واقع ارزش گذاري شده است تصميم به تأمين مالي از طريق صدور سهام مي گيرند. كاربردي ترين معيار براي بيان ارزش گذاري گذشته بازار از سهام، ميانگين موزون نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري براي تأمين مالي خارجي است. در ميانگين موزون وزن ها برابر با مجموع سطح تأمين مالي خارجي از طريق سهام و بدهي است طبق اين نظريه شركت ها در دوره هايي از زمان به انتشار سهام اقدام مي كنند كه نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري سهام شركت زياد باشد. چون باور مديران اين است كه در مواقعي ارزش سهام شركتها در بازار بيش از واقع تعيين مي شود.

در الگوي موازنه پويا بدون هزينه تعديلي، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري با اهرم رابطه معكوس دارد؛ به عبارت ديگر، افزايش در نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري موجب كاهش اهرم يا نسبت بدهي به دارايي ها شده است؛ يعني موجب افزايش انتشار سهام مي شود شركتهاي فعال در بازارهاي داغ (پر معامله) در مقايسه با شركت هاي فعال در بازارهاي سرد (كم معامله) بيشتر به انتشار سهام اقدام مي كنند و نسبت اهرم خود را كم مي كنند؛ اما بلافاصله بعد از عمومي شدن، شركتهاي فعال در بازارهاي داغ نسبت به شركت هاي فعال در بازارهاي سرد (که كمتر به انتشار سهام اقدام مي كنند). نسبت هاي اهرمي خود را از طريق استقراض افزايش مي دهند.

منبع

الحانی فومنی، مریم(1394)، تأثير ساختار سرمايه برارزش شرکت ، نرخ بازده سرمايه و سود، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید