مقاله‌ی پیشرفت تحصیلی

موضوع شیوه‌های جلوگیری از افت تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان و پیشرفت آموزشی آن‌ها به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری و کارایی نظام آموزشی در سه دهه اخیر به یکی از مهم‌ترین مباحث نظام آموزشی ما تبدیل شده‌است. به عبارتی در حال حاضر همه‌ی مسئولان نظام آموزشی و بسیاری از اولیا و دانش‌آموزان به نحوی با این معضل درگیر هستند که تحقیقاتی که پژوهشگران انجام داده‌اند یا هم‌اکنون نیز انجام می‌دهند و بحث‌های فراوانی را که روان‌شناسان، مشاوران متخصصان تعلیم و تربیت در این راستا دارند صرفاً به همین جهت است که شاید با شناخت مسئله و کشف راه‌های اساسی ریشه‌ی این معضل را برای همیشه بخشکانند و از بین ببرند.

از دیرباز مسئله‌ی از بین بردن افت آموزشی یا پیشرفت تحصیلی مورد بحث و تفحص متخصصان تعلیم و تربیت بوده و همواره در پی آن پیشنهادات، راه‌کارها و سیاست‌هایی به همین منظور وجود داشته تا بتوانند جلوی این معضل فرهنگی را گرفته و استفاده‌ی بهینه از امکانات مالی و منابع محدود کشور به عمل آید تا شاید برای همیشه این مشکل اساسی آموزشی زدوده شود و دیگر شاهد حیف و میل شدن بودجه‌های نظام آموزشی خود نباشیم.

موضوع جلوگیری از افت تحصیلی یا کوشش در جهت پیشرفت تحصیلی بالنفسه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و همواره مورد توجه تمامی مسئولان نظام آموزشی قرار گرفته است و سعی و تلاش دارد بتواند با بسیج نیروهای کارا و کارآمد سطح علمی و فرهنگی افراد را ارتقاء داده و مراکز و مؤسسات صنعتی، علمی و تجاری جامعه را از وجود متخصصان آگاه و توانمند بهره‌مند ساخت. از این جهت سعی و تلاش همه‌ی ما این بوده که در یاری رساندن به این هدف ارشمند تا جایی که می‌توانیم در این راه خود را مسئول دانسته و تلاش بسیار ناچیز ولو در ارائه‌ی یک راه‌کار کوچک انجام داده یا با یادآوری و انجام و اجراء شیوه‌ها و برنامه‌های خاص آموزشی راه رسیدن به این هدف را تسهیل بخشیم.

در مورد افت و پیشرفت در تحصیل نقش و وجود دو عامل را نمی‌توان نادیده گرفت:

  • محیط آموزشی: مناسب و غنی‌بودن محیط آموزشی می‌تواند در بازدهی و کارآیی فرآیند آموزشی بسیار مفید واقع شود و با سیاست‌ها و شیوه‌های درست آموزشی و علمی همانند برگزاری کلاس‌های آموزشی و برپایی کلاس‌های تقویتی در جهت رفع مشکلات درسی و علمی دانش‌آموزان گاهی مؤثر برای بهبود و ارتقاء نظام آموزشی است.
  • مدیریت واحد آموزشی: نقش مدیریت یا هدایت‌کننده جریان آموزش که خود از اهمیت خاصی برخوردار است می‌تواند با ایجاد انگیزه قوی در بین کلیه کارکنان با روش‌هایی نظیر:
  1. مشارکت افراد در امر تصمیم‌گیری
  2. جلب اعتماد متقابل بین اعضای یک واحد آموزشی
  3. قراردادن اطلاعات صحیح در ارتباط با وظایف خود
  4. توجه به رفاه فردی و گروهی اعضا و هم‌چنین به خواسته‌های معقول آن‌ها
  5. ارتقاء فکر تعلیق و دلبستگی به همه‌ی اعضا نسبت به آن واحد آموزشی، راه رسیدن به هدف‌های نظام تعلیم و تربیت را هموار ساخته و از افت تحصیلی جلوگیری می‌کند.

منبع

کریمی،الهام(1391)،تأثيرشادكامي برروي پيشرفت تحصيلي دانشجويان، پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه پیام نور

 از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0