تعریف رضایت شغلی

رابینز،  معتقد است رضایت شغلی را میتوان نگرش کلی فرد نسبت به شغلش تعریف کرد.همچنین شرتز،  رضایت شغلی را دوست داشتن وظایف مورد لزوم یک شغل، شرایطی که شغل در آن انجام می‌گیرد و پاداشی که براي آن دریافت می‌شود تعریف کرده است.لاوري ،  رضایت شغلی را یک مفهوم پیچیده می داند که اندازه گیري آن بطور عینی دشوار است و آنرا تحت تأثیر دامنه وسیعی از متغیرهایی می داند که با عوامل شخصی، اجتماعی، فرهنگی، سازمانی و محیطی مرتبط است.این عوامل عبارتند از :

• عوامل شخصی: شخصیت ، تحصیلات ، هوش ، توانایی ، سن و وضعیت تأهل.
• عوامل اجتماعی: روابط با همکاران، گروه کار، فرصتهاي تعاملات افراد در سازمان غیر رسمی.
• عوامل فرهنگی: نگرشهاي اساسی، عقاید، ارزش ها.
• عوامل سازمانی: ماهیت کار، تکنولوژي، سرپرستی، شرایط کار.
• عوامل محیطی: عوامل اقتصادی، اجتماعی، فنی و تأثیرات دوستی.

 عوامل مؤثر بر رضایت شغلی

لوتانز،  به بررسی ابعاد پنجگانه شغل پرداخته که عبارتند از:

• خودکار یا ماهیت کار: اندازه اي که شغل وظایف جالب، فرصت براي یادگیري و امکان پذیرش مسئولیت را براي فرد فراهم میسازد.

• فرصت هاي ترفیع: فرصت و شانس پیشرفت در سلسله مراتب سازمانی.
• پرداخت: پاداش و مزدي که فرد دریافت می‌کند و میزانی که فرد دستمزدش را در مقابل دستمزد دیگر کارکنان، عادلانه و منصفانه می داند .
•  نظارت و کنترل: توانایی سرپرست در ارائه رفتارهاي حمایتی و کمکهاي فنی.
•  همکاران: میزانی که همکاران از لحاظ فنی کارا هستند و از نظر اجتماعی حامی فرد به شمار می آیند.

در دهه 1960 خانم پاترشیا کین اسمیت و همکاران عوامل مؤثر بر رضایت شغلی را به شرح زیر اعلام کردند:

• حقوق  (درآمد)
• ماهیت یا خود شغل
• فرصت هاي ارتقاء شغلی
• نظارت و سرپرستی
• گروه همکاران

حقوق و درآمد: نقش تعیین کننده اي بر رضایت شغلی کارکنان دارد.در پژوهشی که روي بیش از 2000 مدیر صورت گرفت پورتر و لاولر دریافتند که درآمد رابطه نسبتاً قوي با رضایت شغلی دارد . اسمیت و کیندال نیز گزارش مشابهی ارائه کردند آنها مشاهده کردند که یک رابطه قوي بین درآمد سالانه کارگران صنعتی در21 کارخانه و رضایت شغلی آنان وجود دارد.

خودکار یا ماهیت شغل: با انتشار نتایج تحقیقات هرزبرگ در کتاب ؛ انگیزش در کار؛  در سال1359 نقش خودکار در رضایت شغلی مورد توجه قرار گرفت. شواهد موجود نیز نشان می‌دهد که خودکار عامل مهم و کلیدي در رضایت شغلی است.کارکنان، کم و بیش به مشاغلی علاقه دارند که تلاش برانگیز و پرهیجان باشند و از مشاغلی که انجام آنها نیاز به تفکر ندارند دوري می نمایند.

آرنولد و فیلدمن ؛ عوامل مؤثر بر رضایت شغلی را به شش دسته تقسیم می‌کنند که عبارتند از:

• حقوق و دستمزد
• ماهیت کار
• ترفیع و ارتقاء
• سرپرستی
• همکاران
• شرایط کاري

بر اساس تحقیقات عوامل فوق باعث می‌شود افراد از رضایت شغلی بالاتر برخوردار باشند.علاوه بر آن چه که به عنوان عوامل مؤثر بر عملکرد و رضایت شغلی مورد بحث قرار گرفت، متغیر‌های دیگری نیز بر رفتار و خرسندی از کار او اثر می‌گذارد که شامل برنامه‌های کار و ساعات استراحت و همچنین آثار فیزیولوژیک روانی و اجتماعی این برنامه بر فرد می‌باشد . تحقیقات نشان داده است که هر قدر مدت اشتغال طولانی‌تر باشد، نیاز به استراحت بیشتر است؛ همچنین بین مدت استراحت و سطح کارایی تا حدّی از استراحت رابطه مستقیم و از آن پس رابطه معکوس وجود دارد؛ مثلاً بعد از دو ساعت کار، یک استراحت 12 دقیقه‌ای کارایی فرد را نسبت به قبل از خستگی افزایش می‌دهد .

منبع

کاکلیان،فرشته(1392)، پیامدهای مثبت سایبرلوفینگ در دانشگاه‌ها،پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت فناوری اطلاعات،موسسه آموزش عالی مهرالبرز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید