مفاهیم ومبانی خود ارزیابی

راه‌های بسیاری برای ارزیابی پیشرفت یادگیرنده وجود دارد. بعضی از آن‌ها رسمی هستند(نمره ای که یادگیرنده کسب می‌کند)، اما برخی دیگر کاملاً غیر رسمی(میزان فهم یادگیرنده با سایر یادگیرندگان مقایسه می‌شود) می‌باشند. در خود ارزیابی باید به مواردی توجه شود از جمله:

کارپوشه

 روشی که در ارزیابی یادگیرندگان کاربرد زیادی دارد و شامل گردآوری مستنداتی است که مهارت‌ها، درک و قابلیت‌های یادگیرنده را در مورد موضوعی خاص نشان می‌دهد.

آزمایش‌های مجازی

توانایی ایجاد محیطی الکترونیکی برای یادگیرندگان به منظور تحقیق، آزمایش و انجام تکالیف، موقعیتی است که در دوره‌های یادگیری الکترونیکی از آن بهره‌مند می‌شویم. موارد کاربردی که یادگیرندگان بدون پرداخت هزینه‌های آزمایشگاهی و در شرایطی کاملاً ایمن می‌توانند به آزمون و خطا بپردازند و این توانمندی از طریق یادگیری الکترونیکی در اختیارشان قرار گرفته است.

ارزیابی رسمی

دانشگاه، کارفرما یا مجموعه تأیید صلاحیت کننده می‌توانند تمامی روش‌های رسمی خودارزیابی بررسی شده را برای ارزیابی‌های رسمی تر نیز به کار ببرند. همچنین روش­های ارزیابی دیگری که یادگیرنده ممکن است با آن مواجه شود: کنفرانس‌های دیداری و شنیداری(یادگیرندگان ممکن است از لحاظ مکانی از هم فاصله داشته باشند اما می‌توانند از طریق یک کنفرانس ویدئویی با یکدیگر در ارتباط باشند)، کنترل یا نظارت از راه دور (بخشی از دوره‌های فنی است که از طریق آن یادگیرنده در حین انجام تکالیف مورد مشاهده قرار می‌گیرد). این روش بر پیشرفت یادگیرندگان نظارت دارد و یادگیرنده را در انجام تکلیف یاری می‌دهد و راهنمایی­های لازم را ارائه می‌دهد.

مهارت برقراری ارتباط همزمان و ناهمزمان

محیط یادگیری الکترونیکی از لحاظ فراهم سازی امکان ارتباط همزمان و ناهمزمان فرصت‌های یادگیری بیشتری را برای یادگیرندگان فراهم می‌سازد. لیکن به دلایلی همچون؛ نبود زمان کافی و دوری طرفین ارتباطی از یکدیگر در ارتباط‌های الکترونیکی همزمان، یادگیرندگان باید از مهارت‌های گوناگونی مانند؛ ادای واضح کلمات و بیان روشن و صریح برخوردار باشند. همچنین در ارتباط‌های الکترونیکی ناهمزمان یادگیرندگان به دلایلی مانند؛ نبود علائم ارتباطی غیرکلامی، ناشناسی و دوری طرفین ارتباطی از یکدیگر به مهارت‌های گوناگونی مانند؛ مهارت نوشتاری، استفاده بهینه از فرصت تامل و سعه صدر نیاز دارند.

با توجه به این ویژگیها می‌توان استنباط کرد که یادگیرنده الکترونیکی برای موفقیت در این محیط به مهارت‌هایی نیاز دارد که ممکن است در محیط یادگیری حضوری چندان مهم و تاثیر گذار نباشند، مجموعه این امکانات فرصت‌هایی را برای یادگیرنده فراهم می‌آورد که اومی‌تواند درهرزمان متناسب باتعهدات شغلی وخانوادگی خود به دوره آموزشی و برنامه درسی دسترسی پیدا کند.امکان دسترسی به ابزارها،هر زمانی بودن ووجود قالبهای مختلف محتوایی در این محیط، یادگیرنده را درموقعیت انتخاب‌های گوناگون قرار می‌دهد.در این محیط یادگیرنده با استفاده از ابزارهای مختلف می‌تواند بصورت همزمان و ناهمزمان با همکلاسان، معلم و افراد دیگر ارتباط برقرار کند.

منبع

سیفی،آتنا(1393)، بررسی میزان برخورداری دانشجویان مراکز آموزش مجازی ایران از مهارت‌های یادگیری الکترونیکی، پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی وبرنامه ریزی درسی،دانشگاه ادبیات وعلوم انسانی بوعلی سینا

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید