مشکلات رفتاری

پرخاشگری

یکی از مشکلات رفتاری برون­نمود، پرخاشگری می­باشد و به رفتاری اشاره می­کند که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به فرد یا افراد دیگر آسیب وارد ­کند. پرخاشگری شامل پرخاشگری کلامی(فحش دادن، تهدید کردن، مشاجره کردن)، پرخاشگری فیزیکی نسبت به دیگران(ضربه زدن، لگد زدن، قلدری کردن)، پرخاشگری فیزیکی نسبت به اشیاء و پرخاشگری فیزیکی نسبت به معلمان می­باشد. کودکان پرخاشگر ممکن است نسبت به سرنخ­های خنثی در محیط تفسیر خصومت­آمیز داشته باشند و به صورت پرخاشگرانه واکنش نشان دهند. رفتارهای پرخاشگرانه در کودکی گاهی تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا می­کند و منجر به طرد توسط همسالان، افسردگی، بزهکاری و کاهش اعتماد به نفس در فرد می­شوند.

پرخاشگری از طریق تعاملات با دیگران و محیط یاد گرفته می­شود. عوامل خانوادگی در رشد رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان تأثیر دارند. شرایط خطرآفرین خانواده شامل بدرفتاری با کودک، رفتار ضداجتماعی والدین، شیوه­های ضعیف مدیریت خانواده، انظباط سخت، رابطه ضعیف والد- کودک، طرد والدین و داشتن خواهر یا برادر بزهکار است.

پسران بیشتر از دختران پرخاشگری آشکار و مستقیم نشان می­دهند. ولی تا قبل از چهار سالگی تفاوت­های جنسیتی آشکاری در پرخاشگری وجود ندارد. فراوانی زیاد پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی مشکلات بعدی را در دوره نوجوانی پیش­بینی می­کند. از جمله مشکلاتی که دختران پرخاشگر ممکن است در معرض خطر آن قرار گیرند، فعالیت­های جنسی زودهنگام، حاملگی دردوران نوجوانی وبچه­داری زودهنگامست.پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی دردختران با مشکلات تحصیلی افت شدید تحصیلی،نگرانی معلم دروضعیت دانش­آموز و تعلیق از مدرسه همراه است.

منبع

لشگری،حمیده(1392)، مشکلات رفتاری دانش­آموزان با اختلال‌های یادگیری بر اساس سبک فرزندپروری والدین،پایان نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشکده علوم تربیتی وروان شناسی شیراز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید