مزايا و معايب فناوري اطلاعات

مزاياي فناوري اطلاعات

قابليت‌هاي چشمگير فناوري اطلاعات مزاياي زيادي را براي سازمان ها در بردارد كه از آن جمله مي‌توان به موارد ذيل اشاره نمود:

  • فناوري اطلاعات داراي توانايي ذخيره سازي، پردازش و انتقال اطلاعات است و موجب افزايش توانايي افراد يا سازمان براي ارتباطات آسان، دقيق، و كم هزينه‌ مي‌شود.
  • با بكارگيري فناوري اطلاعات، مسأله يابي و فرصت يابي كه سنگ زير بناي تصميم گيري و برنامه ريزي استراتژيك است، سريع و دقيق انجام مي‌گيرد و كيفيت تصميمات افزايش وزمان مورد نياز براي اخذ تصميم كاهش مي‌يابد.
  • خطاي انساني در شبكه پردازش اطلاعات سازماني كاهش مي‌يابد.
  • از مشخصه‌هاي فناوري جديد بر قراري ارتباط سريع بين كاركنان است، اين ارتباط و انتقال مبني بر سرعت رشد وسايل ارتباط جمعي الكترونيكي است كه تا چند سال قبل ناشناخته بود.
  • فناوري اطلاعات موجب افزايش خلاقيت و كارآيي كاركنان شده و با خلق راه‌هاي جديد جهت ارتباطات داخلي‌، كاركنان را در اطلاعات كه مبناي قدرت سازمان هاست، سهيم مي‌نمايد.
  • با تسلط فناوري اطلاعات بر فضاي اداري، فضاي دفتر بيشتر مفهومي انتزاعي خواهدبود وهر كجا كه انسان تلفني و يا پايانه‌اي در اختيار داشته باشد، همانجا دفتر اوست.
  • فناوري اطلاعات امكان انتشار اطلاعات را در سطحي وسيع اما با هزينه‌اي كم امكان پذير کرده و امكان انتخاب اطلاعات مفيد و مورد نظر را مي‌دهد.
  • فناوري اطلاعات مشاغل را غني‌تر ساخته و به آن ها معني مي‌دهد.
  • فناوري اطلاعات ارتباطات هماهنگ راتسهيل مي‌نمايد.
  • ارتباطات با توسعه در ارتباط مي‌باشد و مي‌تواند منجر به توسعه سياسي، اقتصادي و اجتماعي شود. نقش بالقوه ارتباطات و فناوري اطلاعات در توسعه اجتماعي در دو سطح مشاهده مي‌شود: فرد و گروه.
  • فناوري اطلاعات و توسعه اقتصادي؛ اگر هدف اين باشد كه محرومان به تساوي بيشتري نايل شوند فناوري اطلاعات وارتباطات مي‌تواند به طرق مختلف اين جريان را حمايت كند. همچنين فناوري اطلاعات بكارگيري نظام اداري آزاد منشانه، غير متمركز همراه با مشاركت عموم مردم را تشويق و ياري مي‌كند.
  • توسعه سياسي وفناوري اطلاعات؛ توسعه سياسي داراي سه خصوصيت است.

اول اينكه، همراه با تضمين منابع سنتي قدرت، موجب افزايش تمركز قدرت در جامعه مي‌شود. دوم اينكه، به تدريج كه حكومت ها پيش مي‌روند سازمان ها خصوصيات مختلفي به خود مي‌گيرند. نهايتاَ، توسعه سياسي با مشاركت روز افزون در سياست، تحرك توده مردم و شناخت بيشتر افراد و گروه ها و ملت بصورت يكپارچه نيازمند است. وسايل ارتباط جمعي بالقوه مي‌توانند به حمايت و تشويق مردم به مشاركت بپردازند. روشن است كه فناوري اطلاعات بالقوه مي‌تواند به توسعه سياسي كمك كند.

  • فناوري اطلاعات يكي از عوامل عمده برتري رقابتي براي مؤسسات و سازمان ها بوده واز استراتژي-هاي مؤسسه حمايت مي‌نمايند.
  • فناوري اطلاعات توانمند سازي كاركنان را تسهيل مي‌نمايد .
  • فناوري باعث تغيير تفكر، اصلاح اشتباهات ، خلاصه كردن حقايق براي اداره اطلاعات، و  كار مشاركت جويانه مي‌شود.

محدوديت‌هاي فناوري اطلاعات

از جمله محدوديت ها و مشكلات در زمينه فناوري اطلاعات مي‌توان به موارد ذيل اشاره نمود:

  • سرعت پيشرفت فناوري اطلاعات، اين عامل گاهي به حدي است كه از ظرفيت انسان درشناخت كاربردها و هدايت آن به سوي نتايج موردنظر پيشي مي‌گيرد.
  • فناوري اطلاعات ممكنست حريم زندگي خصوصي راازبين ببرد.
  • فناوري اطلاعات از طريق تمركز اطلاعات مي‌تواند تمركز قدرت را موجب شود. نبايد اجازه داد اين قدرت در دست اقليتي كوچك قرار گيرد.
  • در جامعه تحت سلطه فناوري اطلاعات امكان سوء استفاده از هر زماني در تاريخ بيشتر است.
  • افزايش شكاف ميان اغنيا و فقرا و نيز فاصله ميان جوانان و بزرگسالان به عنوان يكي از مشكلات فناوري اطلاعات مطرح مي‌گردد. دليل اين مشكل حداقل سطح تمكن مالي جهت استفاده از اين امكانات است، و ديگري توانايي بشر براي تسلط بر آن است.
  • هزينه‌هاي انتقال فناوري و مربوط بودن فناوري انتقال يافته نيز از مشكلات مهم است.

فناوري اطلاعات سرمايه بر است و كشورهايي مثل آمريكا، آلمان، فرانسه، ايتاليا، هلند، و ژاپن تجهيزات تخصصي سطح بالا را دارند و علاوه بر اين فناوري اطلاعات به نيروي انساني مطلع در آن زمينه نياز دارد .

منبع

ابراهيمي خيرآباد،فضه(1390)، ديدگاه كتابداران كتابخانه‌هاي عمومي در مورد تاثير فناوري اطلاعات بر ميزان مشارکت آنان در  فرايند تصميم گيري،پایان نامه کارشناسی ارشد،کتابداري واطلاع رساني،دانشگاه آموزشهای مجازی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0