« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »محیط در سازمان چیست ؟
«محیط شامل عواملی می‌شود كه در خارج از مرز سازمان وجود دارند. برخی از این عوامل عبارتند از: صنعت، دولت، مشتری، عرضه كنندگان كالا و موسسات مالی». محیط را به عنوان یك تركیب از مؤسسات یا نیروهایی كه بر عملكرد سازمان تأثیر گذاشته و سازمان كنترل كمی بر آنها دارد و یا اینكه اصلاً كنترلی بر آنها ندارد تعریف می‌كنیم. برنز واستاكریست شركت صنعتی انگلیسی و اسكاتلندی را مورد بررسی قرار دادند، تا مشخص نمایند چگونه ساختار و اعمال مدیریتی چنین سازمان‌هایی ممكن است بر اساس شرایط محیطی مختلف متفاوت باشند. آنها دو نوع ساختار مكانیكی و ارگانیكی را شناسایی كردند. ساختارهای مكانیكی بوسیله ویژگیهایی نظیر پیچیدگی و رسمیت زیاد و تمركزگرایی شناخته می‌شوند. چنین ساختارهایی مناسب وظایف و فعالیت‌های تكراری بودند و تا حد زیادی به رفتارهای برنامه ریزی شده متكی بوده و در واكنش به رویدادهای پیش بینی نشده نسبتاً كند عمل می‌كردند. ساختارهای ارگانیكی نسبتاً منعطف و انطباق پذیر بوده و تأكید بر روابط موازی به جای عمودی داشتند و مسئولیت به صورت انعطاف پذیر تعریف شده بود. به زعم برنز واستاكر مؤثرترین ساختار، ساختاری است كه خود را با الزامات محیط انطباق می‌دهد، یعنی طرح ماشینی در یك محیط با ثبات و مطمئن قابل استفاده است و ساختار ارگانیك در یك محیط متلاطم و دارای تغییر زیاد به كار می‌رود. لارنس و لورش دریافتند كه سازمانی كه با محیط متلاطم، پیچیده و متنوع مواجه است میزان تفكیك بین واحدهای فرعی اش بیشتر می‌شود. آنها استدلال می‌كنند اگر محیط خارجی سازمان بسیار متنوع بوده و محیط داخلی سازمان از تفكیك بسیار بالایی برخوردار باشد برای اینكه واحدهای درونی سازمانی در جهت‌های مختلف حركت نكنند یك مكانیزم ادغام داخلی ضرورت می‌یابد. بر اساس تحقیقاتی كه صورت گرفته می‌توانیم بیان كنیم دوائری از سازمان كه وابستگی بیشتری به محیط داشته به طور نسبی از لحاظ پیچیدگی در كمترین حد قرار دارند. محیط‌های با ثبات بایستی منجر به رسمیت سطح بالایی شوند. چون محیط‌های با ثبات نیاز به واكنش سریع را حداقل ساخته و صرفه جویی‌های اقتصادی حكم می‌كند كه سازمان‌ها فعالیتشان را استاندارد سازند. هرچه محیط از پیچیدگی‌های بیشتری برخوردار باشند ساختارها بیشتر حالت عدم تمركز به خود می‌گیرند. بدون توجه به بعد ایستا و پویای محیطی، اگر عوامل و عناصر متعدد نامشابه در محیط وجود داشته باشند سازمان می‌تواند از طریق عدم تمركز به نحوی مناسب تر و بهتر با عدم اطمینانهای محیطی برخورد کند.
منبع
نسرانی ، غلامرضا (1394) ، بررسی رابطه ساختار سازمانی و کار آفرینی استراتژیک در واحدهای جهاد دانشگاهی مستقردر شهر تهران ،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی ،دانشگاه خوارزمی پردیس بین الملل کرج
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید