متغيرهاي ايجاد كننده استرس شغلي
- عوامل فردي
- عوامل سازماني
- فرا سازماني
عوامل فردي:تفاوتهاي فردي در تعيين استرس شغلي نقش اساسي دارد. خصوصياتي چون سن، جنس، موقعيت شغلي، درجات شغلي، نگرش افراد نسبت به شغلشان، رتبهها، وضع اقتصادي، توجه به ورزش و رژيم غذايي منجر به عكس العملهاي متفاوت افراد در موقعيتهاي فشار زا ميشوند.
بروز استرس و علايم آن:
- علائم فيزيولوژيكي: ضربان قلب، آهنگ تنفس، فشار خون، زخم معده
- علايم رواني: اضطراب، افسردگي، هيجان، تنش
- علائم رفتاري: بي علاقگي، شتابزدگي، بي خوابي، بي اشتهايي
عوارض سازماني استرس:
- عوامل افزايش دهنده استرس درمحيط كار ؛افزايش: تأخيرات،بي نظميها،غيبتها، جابه جاييها، تعارضات و …
- كاهش: انگيزه و روحيه كاري، رضايت شغلي، بازده كمي و كيفي كار و …
مديريت و فشارهاي عصبي
مديريت هر سازمان در موقعيت هاي شغلي خود با مسائلي برخورد مي كند كه مي تواند برانگيزندهي استرس باشد كه برخي از اين عوامل عبارتند از:
تغيير: هر مديري براي جابجايي يا ارتقاء، تحت تأثير فشارهاي جديد قرار مي گيرد. برخورد با مافوق جديد، محيط تازه، تغيير رابطه با افراد مادون، جملگي منبع استرس هستند. برخي مديران قادر هستند خيلي سريع خود را با شرايط تازه انطباق دهند، اما در مقابل، شماري از مديران نيز به سختي پذيراي اين تحول مي شوند.
تصميم گيري: در سطوح بالا به دليل پيامدهاي تصميم گيري، شدت اين فشار بيشتر است.
تقسيم وقت: مساله تخصيص زمان مناسب به امور مختلف نيز منشأ استرس است و مديران جامعه بيش از همه درگير آن هستند و بايد بياموزند كه چگونه وقت كم خود را ميان كارهاي زياد تنظيم كنند به گونه اي كه ايجاد فشار عصبي آن به حداقل برسد.
در معرض داوري ديگران بودن:مديران پيوسته آماج برچسبهاي مختلف وانتقادات گوناگونندبايد ظرفيت انتقاد پذيري آنان بسيار بالا باشد. نداشتن چنين ظرفيتي مدير را در تهاجم فشارهاي عصبي قرار مي دهد.
منبع
سعادتمند،مرجان(1388)، رابطۀ بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی با استرس شغلی از دیدگاه مدیران مدارس،مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی مرودشت
ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید