عوامل خطر در خودکشی کامل
علایم هشداردهنده خودکشی
- بهبود ناگهانی یک بیمار افسرده همیشه باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا بهبود سریع ممکن است ناشی از یک تصمیم سریع و قاطع جهت خودکشی باشد.
- وقتی بیمار در مورد مرگ و خودکشی سخن میگوید یا سؤال میکند.
- زمانی که علایم افسردگی عمیق مانند ناامیدی، درد، نگرانی، انزوا، غم، عدم لذت از زندگی، بی اشتهایی، درون مداری، وحشت و هراس، کابوسهای وحشتناک و نظایر اینها وجود داشته باشد.
- قطع ناگهانی داروهای ضد افسردگی
- کاهش شدید میزان ارتباط فرد با محیط و اطرافیان
- تجویز بیش از حد داروها به خصوص داروهای خطرناک مانند فنوباربیتال و ضد افسردگی های چند حلقهای و تکرار بیش از یک نسخه بدون تجویز پزشک.
- مواردی که بیمار در حملات بیماری روانپزشکی خود قبلاً خودکشی کرده یا سابقه خودکشی در خانواده وجود داشته باشد.
- در بیماران روانپریش که سابقه توهمات شنوایی آمرانه دارند امکان خودکشیهای ناگهانی زیاد است. در ضمن، در بیماران روان پریش که دچار افسردگی ثانویه میشوند میزان خودکشی بالاست.
- الکسیم و وابستگی دارویی، پیشبینی خودکشی را تسریع میکند. افراد الکلی گاه تا پنجاه برابر افراد عادی اقدام به خودکشی میکند و در آمریکا در 25 درصد کل خودکشیها الکسیم مطرح است.
- سالمندانی که در اثر بیماریهای مزمن نابود کننده،قدرت دفاعی وتواناییهای خود را ازدست میدهند.
- بیماریهای جسمی اغلب معلولیت به بار میآورند.
- بیماریهای بدخیم که میتوانند باعث افسردگی ثانویه شوند مانند سرطانها
- یدشکلی و زشتی صورت و اندامها به خصوص در زنان به علت از هم گسیختگی روابط اجتماعی میزان خودکشی را بالا میبرد.
شکستهای مالی و تجاری و ورشکستگیها و استرسهای پشست سر هم گاه فرد را به این فکر وا می دارد که همه زندگی این وضعیت را خواهد داشت. افرادی که دچار فقر عاطفی هستند؛ مانند فقدان یک عزیز یا یک مقام اجتماعی که بطور ناگهانی فوت شده است .
منبع
رفیعی نژاد،طاهره(1393)، نقش پیش بینی کننده ی اختلالات شخصیت و اختلالات خلقی در اقدام به خودکشی، پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی هرمزگان
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید