شکل‌‌هاي موثر کنترل والدين

چهار شکل از کنترل والدين که در زير ذکر مي‌شود، احتمالا اثرات مثبتي بر رفتار و رشد کودک دارند.

تنظيم مجموعه‌اي از انتظارات بالا براي کودکان و آموزش و تربيت کودکان براي بدست آوردن اين انتظارات اولين قدم در نظر گرفتن معيار‌هاي بالا براي اجتماعي کردن موثر وايجاد رفتار‌هاي مطلوب در کودکان مي‌باشد. والديني که انتظار ندارند فرزندانشان به سبک‌هاي قابل قبول و مطلوب اجتماعي رفتار نمايند، بايستي منتظر مسائل و مشکلاتي در کودکانشان باشند. قدم بعدي، تربيت و آموزش کودکان جهت دستيابي به معيار‌هاي مورد نظر است. اين معيار‌ها بايستي واقعي ومطابق ومناسب با سن کودک وويژگي‌هاي وي در هر مرحله از رشد باشد. مثلا والدين نبايستي انتظار داشته باشند که کودک دو ساله آنها به مدت دو ساعت بدون اينکه کاري انجام دهد در مطب پزشک ساکت بنشيند. لذا در نظر گرفتن انتظارات بالايي که متناسب با سن و در سطح رشد کودک نيست نمي‌تواند اثرات مثبتي داشته باشد.

تأکيد مستمر بر قوانين

والديني که قوانين و معيار‌هايي را براي فرزندانشان در نظر مي‌گيرند، بايستي به طور مداوم بر اجراي اين قوانين و معيار‌ها تأکيد نمايند. کودکان حتي در سنين 2 تا 3 سالگي نيز در صورتي که بطور مداوم بر قوانين تأکيد شود، از قوانين و معيار‌هاي مادرانشان اطاعت وپيروي خواهند کرد. همچنين مادراني که خود در انجام معيار‌هاي رفتار کوشا هستند، کودکاني خواهند داشت که خودگرداني بيشتري را از خود نشان مي‌دهند. اجراي مستمر قوانين و معيار‌هاي رفتار‌ها، بطور مشابه در سنين اواسط کودکي ونوجواني نيز اهميت دارد.

برقراري ارتباط باز بين کودکان و والدين

والديني که براي برقراري ارتباط آزاد ارزش قائلند، دلائل اتخاذ قوانين ومعيار‌ها را براي کودکانشان توضيح مي‌دهند و به آنها اجازه مي‌دهند نظرات خود را پيرامون اين معيار‌ها ابراز نمايند. اين جنبه‌اي مثبت از کنترل والدين است که غالبا باعث بحث‌هاي بين والدين و کودک درباره معيار‌هاي رفتاري و ساير امور مي‌شود.

اعمال مديريت موقعيتي

اغلب والدين مي‌توانند موقعيت‌هايي را که در آن کنترل فرزندانشان مشکل است، تشخيص وپيش‌بيني نمايند و شرايط را به گونه‌اي ترتيب دهند که احتمال رفتار مناسب توسط کودک بيشتر شود. مثلا چنانچه مادري به همراه کودکش قصد خريد از يک فروشگاه را دارد بدون اينکه مجبور به خريد مواد غذايي نامرغوب براي کودکش باشد، مي‌تواند با همراه آوردن مواد غذايي، اسباب بازي يا کتاب وغيره، توجه کودک را جلب نمايد وبه راحتي خريد خود را انجام دهد .

شکل‌‌هاي غير موثر کنترل والدين

کنترل غير موثر والدين، برعکس شکل‌هاي موثر کنترل والدين است. مثلا در نظر گرفتن انتظارات بالا براي رفتار کودکان در عين حال عدم آموزش لازم و فراهم کردن شرايط لازم براي بدست آوردن اين انتظارات، نمي‌تواند باعث اجتماعي شدن موفق و رفتار‌هاي مطلوب در کودکان شود. توقعات بالا، بدون آموزش لازم جهت دستيابي به معيار‌هاي رفتاري، معمولا باعث تنبيه‌‌هاي خشن و ناملايم مي‌شود. اعمال زور، بکار بردن تنبيه‌‌هاي بدني، خشونت يا محروميت از مزايا، شکل‌هايي از تنبيه و کنترل غير موثر است. وقتي والدين براي کنترل فرزندانشان از اعمال زور استفاده مي کنند بر توانايي‌اشان در تنبيه کودکان و ترس کودکان از تنبيه تکيه مي نمايند. اينگونه والدين نه دلايلي را براي قوانين و معيار‌هاي رفتاري توضيح مي‌دهند و نه براي تنبيه. اين والدين مي‌توانند، در کوتاه مدت از طريق اعمال زور وخشونت کودکان را وادار به اطاعت نمايند و نتيجه بگيرند. ولي در بلند مدت، کاربرد اين روش‌ها اثرات منفي دائمي را در پي خواهد داشت و از دروني شدن معيار‌هاي پايدار اخلاقي جلوگيري خواهد کرد.

منبع

افضلان،مریم(1393)، اثر تعدیل کنندگی راهبردهای مقابله ای و حمایت های اجتماعی دررابطه با کیفیت زندگی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی خوارزمی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

 

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0