رضایت زناشویی

یکی از نهاد های مهم اجتماعی که به لحاظ اهمیت ،نقش و کارکرد های مختلف،مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است،نهاد خانواده می باشد.لذا اهمیت و شناخت و بررسی عواملی که سبب قوام این نماد اجتماعی می گردند،می تواند گامی مفید در راستای ارتقای فرهنگ جامعه باشد.آدمی در خانواده الفبای اجتماعی شدن و فرهنگ پذیری را می آموزد.هر چه از عمر خانواده های گسترده می گذرد وتبلور خانواده هسته ای در جامعه بیشتر می شود اهمیت روابط بین اعضای خانواده به ویژه زن و شوهر،به عنوان ارکان  اصلی خانواده واضح تر می گردد. در این میان رضایت زناشویی ، یکی از مهمترین عوامل اثرگذار بر عملکرد خانواده می باشد.در ابتدا ازدواج  و تشکیل خانواده معمولاً بعنوان منبعی از خشنودی و رضایت برای فرد است. در واقع همه زوج ها به دنبال آن هستند که از زندگی زناشویی لذت  ببرند و احساس رضایت کنند، ولی متاسفانه گاهی اوقات زندگی زناشویی بعنوان منبعی از ناکامی تبدیل می شود.

بررسی میزان رضایت زناشویی از این جهت حائز اهمیت است که رضایت فرد از زندگی زناشویی بخش مهمی از سلامت فردی محسوب می گردد.در واقع ارتباط با همسر جنبه ی زندگی عاطفی و اجتماعی یک فرد است و نارضایتی زناشویی می تواند به توانایی زن و شوهر برای برقراری روابط رضایت مندانه  با بچه ها و سایر اشخاص خارج از خانواده آسیب برساند.روابط رضایت بخش از طریق علاقه متقابل ، میزان مراقبت از همدیگر و پذیرش همدیگر قابل ارزیابی است . رضایت مندی زناشویی که بصورت درونی احساس می شود ، نیز می دانند .اصطلاح توافق زناشویی ،رابطه مناسب زن و شوهر را توصیف می کند. در رابطه با توافق بالا ، هر دو زوج  ، به گونه ای رفتار،تصور و ادراک می کنند که گویا نیازها و انتظارهایشان برآورده شده و چیزی وجود ندارد که در رابطه شان خلل ایجاد کند.در ازدواج بدون توافق زناشویی،مشکلات موجود میان زوجین تا به حدی زیاد است که آنها را از احساس برآورد شدن نیازها و انتظارات باز می دارد .می توان گفت رضایتمندی زناشویی،یک احساس کلی است که در وضعیت مطلوب روابط زناشویی احساس می شود.

روانپزشک دکتر محمد مجد معتقد است در ایران 40%طلاق ها به علت عدم رضایت اززندگی زناشویی صورت می گیرد  و این پدیده هرچند ممکن است در نظر اول عجیب و یا باور نکردنی به  نظر برسد وشاید به نظر پاره ای از مشرعین بیشتر متأثر از مکتب  فروید باشد یا به نوع ساده کردن مسأله،طلاق به نظر برسد ولی از نظر دیدگاه بسیاری از صاحب نظران امری مقرون به واقعیت و حتی حقیقی وانکار ناپذیر است.عدم رضایت  خصوصاً در جامعه ما از شیوع بالایی برخوردار است. این مسأله حداقل در مورد زنان حقیقتی انکار ناپذیر است.پژوهشی که در چند سال پیش در شهرهای غربی ایران انجام گرفته نشان داده بیش از 90% زنان متأهل شهری هیچگاه در زندگی خود ارگاسم ؛ اوج لذت جنسی یا زناشویی را تجربه نکرده اند.در این میان رضایت از زندگی زناشویی از عوامل بسیار مهم زندگی است،در صورت وجود آن در زندگی و خانواده باعث می شود زوجین آرامش را در زندگی تجربه کنند وبا آرامش و رضایت آنها، فرزندان  در خانواده به خوبی تربیت می شوند،و آثار آن را در جامعه از خود نشان خواهد داد. نبود رضایت مندی باعث مشکلات و اختلافات زیادی در بسیاری از زمینه ها می شود. حتی در پاره ای از موارد زوجین را تا پای میز طلاق هم می کشاند که عواقب بسیار بد آن بر کسی پوشیده نیست.

تعاریف رضایت زناشویی:

رضایت زناشویی عبارت است از وجود یک رابطه دوستانه همراه با حس تفاهم  و درک یکدیگر وجود یک تعادل منطقی بین نیازهای مادی و معنوی زوجین .رضایت زناشویی در خانواده  مهمترین رکن سلامت روان افراد خانواده است و شرایط خانوادگی می تواند عوامل تشویق کننده یا بازدارنده در مراحل رشد باشد.رضایت زناشویی خشنودی ،خرسندی و سازگاری  معرفی شده است . برای رضایت زناشویی چند جنبه را در نظر می گیرند .ولی رضایت زناشویی را به طور کلی احساسات مثبت ،دوست داشتن،رضایت جنسی،توافق در امور جنسی،خانه داری و تربیت کودکان می دانند. روانشناسی نامدار هاکینز، رضایت زناشویی را این گونه تعریف می کند: احساسات عینی از خشنودی رضایت و لذت تجربه شده توسط زن یا شوهر ، زمانی که همه جنبه های ازدواج شان را در نظر می گیرند ،رضایت یک متغیر یک نگرشی است و یک خصوصیت فردی زن و شوهر محسوب می شود .

وینچ و همکاران ،وی به نقل از سلیمیان ،معتقدند رضایت زناشویی انطباق بین وضعیت موجود و وضعیت مورد انتظار است. مطابق با نظر هادسون ، ادراک زن یا شوهر از میزان،شدت و دامنه مشکلات موجود و رابطه منعکس کننده سطح رضایت زناشویی آنها است. روابط رضایت بخش از طریق علاقه متقابل،میزان مراقبت از همدیگر و پذیرش و تفاهم یکدیگر قابل ارزیابی است . رضایت مندی زناشویی را پیامد توافق زناشویی که به صورت درونی احساس می شود ، نیز می دانند . وینچ ، به نقل از سلیمیان ،معیارهایی را برای رضایت زناشویی مشخص کرده است:

  • ثبات
  • انتظارات اجتماعی
  • رشد شخصیت
  • مصاحبه
  • شادی
  • رضایت
  • سازگاری
  • یکپارچگی

روف،  نیز برای رضایت زناشویی چند جنبه را در نظر می گیرد ،ولی رضایت زناشویی را به طور کلی؛ احساسات مثبت، دوست داشتن، رضایت جنسی، توافق در امور اقتصادی، خانه داری، تربیت فرزندان می داند . اما از نگاه بِرای ،   ابعاد رضایت مندی زناشویی در هفت  بُعد قرار می گیرد:

  • ارتباط جنسی
  • حل تعارضات
  • رضایت با خانواده اصلی
  • ارزش های مذهبی
  • فعالیت های اجتماعی, تفریحی
  • مدیریت منزل
  • ارتباط زوجین می داند.

منبع

یوسفی،شلبر(1394)، اثربخشی آموزش حل تعارض بر رضایت زناشویی و صمیمیت روانشناختی زوجین پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشکاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0