رضايت زناشويي

ازدواج اولين قدم براي يک پيوند خانوادگي و پرورش نسل بعد به حساب مي‌آيد. از اين رو به عنوان مهمترين و اصلي ترين عامل ارتباطي ميان انسان‌ها معرفی شده است از نظر برخي محققان ازدواج داراي مولفه هايي است. نیکولز ، مولفه‌هاي ازدواج را اين گونه بيان مي‌کند:

  • ارتباط: توانايي اشتراک معنايي با يکديگر است که مي‌تواند به شکل‌هاي کلامي و غيرکلامي و يا نمادين باشد. ارتباط ابزاري براي تاثيرگذاري بر رابطه و تقويت آن است در اينجا اين اصطلاح به ساختن يک فضاي مشترک، به وجود آوردن تعاملات کلامي و برقراري الگوهاي مناسب ارتباطي اشاره دارد.
  • تعهد:  به معني اين است که زوجين تا چه حد براي روابط خود ارزش قائل هستند، و براي حفظ و تداوم آن انگيزه دارند.
  • توجه : نوعي دلبستگي عاطفي است که زوجين را در پيوند با يکديگر نگاه مي‌دارد. اين اصطلاح در تجاربي که درمانگران با مراجعان دارند به جاي اصطلاح عشق به کار مي‌برند.

برواتي ، در مورد تاثير يک ازدواج خوب بيان مي‌کند که يک ازدواج خوب مي‌تواند از لحاظ رواني خاصيت درماني داشته باشد و به شخص در غلبه کردن بر عوارض ناخوشايند دوران کودکي کمک کند و بسياري از مطالعات حاکي از اين است که افراد متاهل شادمان‌تر و سالم‌تر از افراد مجرد هستند.با وجود خوشايند بودن پيوند ازدواج، داده‌هاي آماري حکايت از آن دارد که رضايت زوجين به آساني در دسترس نمي باشد .گورين، ورف ورله ، گزارش کردند که 24 درصد از تمامي کساني که براي حل مشکلات رواني خود در پي دريافت کمک‌هاي تخصصي هستند، اين مشکلات را با کارکرد زناشويي ضعيف مرتبط مي‌دانند.

منبع

محمدی،سیمین(1391)،بررسی میزان رضایت زناشویی وویژگی های شخصیتی ازدواج زنان قبل از17سالگی وبعداز 25سالگی ، پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،آموزشهای نیمه حضوری پردیس علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0