جراحی زیبایی ،جراحی پلاستیک

جراحی پلاستیک، یک تخصص پزشکی است که با اصلاح یا ترمیم شکل و کارکرد سروکار دارد. ترمیم کارکردی، ساختاری، و زیبایی هرگونه نقص یا بدشکلی بدن انسان را گویند. در حالی که بیش‌تر برای جراحی زیبایی شناخته ‌شده ‌است، جراحی پلاستیک بسیاری از انواع جراحی­های ترمیمی، جراحی دست، جراحی ریز و ترمیم سوختگی­ها را هم شامل می‌شود. واژه ؛پلاستیک  از واژه یونانی “plastikos” به معنای قالب یا شکل‌دهی است؛ کاربرد آن در این­جا هیچ ارتباطی با ماده پلیمری مصنوعی به نام پلاستیک ندارد. جراحی پلاستیک نوین در دو زمینه گسترده تکامل یافته‌است: بازسازی نقص‌های جسمی و زیباترکردن شکل عادی.اصول جراحی در جراحی پلاستیک بر حفظ عروق، جایگزینی بافت مشابه با مشابه، توجه به مناطق کالبدی، و بهبود زخم با به‌حداقل‌رساندن بافت آسیب‌دیده متمرکز است.

نخستین شواهد جراحی بازسازی پلاستیک در متون سانسکریت 2600 سال قبل یافت شده­اند. در هند باستان بسیاری از تبهکاران اعضای بدن قربانیان خود را قطع می­کردند. همچنین، سیستم قضایی در آن زمان برای مجازات مجرمان دستور به قطع اعضای بدن آنها، از جمله بینی می­دادند. بنابراین، طبیعی است که نیاز زیادی به جراحی ترمیمی در آن زمان وجود داشت، نیازی که به ایجاد اشکال ابتدایی جراحی پلاستیک منجر شد.

تکنیک­های امروزی پزشکی که جراحی زیبایی مبتنی بر آن­ها هستند، در سال­های پس از جنگ جهانی اول که سربازان مجروح از جبهه­ها بر می­گشتند، ظاهر شدند. جراحی پلاستیک، با هدف ترمیم  بافت­های نرم بدن، پیشرفت سریع خود را مدیون همین جراحت­ها و سوختگی­های پس از جنگ است. بعدها دو مفهوم از هم متمایز شد: یکی جراحی بازسازنده و دومی جراحی زیبایی. اولی به بازگرداندن ظاهر یک بدن یا عملکرد آن به حالت طبیعی پس از جراحت یا معلولیت اشاره می­کند و دومی به تغییرات بدنی که قبلاً دارای پارامترهای طبیعی بود .

 قدیمی­ترین جراحی پلاستیک

قدیمی­ترین عمل جراحی که در دوران باستان انجام می­شد، سوراخ کردن مغز جهت خروج ارواح خبیث بود که ۱۰ هزار سال قبل از میلاد انجام می­شد. جراحی کاتاراکت یا آب مروارید ۱۹۵۰ سال قبل از میلاد انجام می­شده است. اولین گزارش مربوط به جراحی ترمیمی مربوط به ۶۰۰ سال قبل از میلاد از هند است. در این هنگام یک درمانگر مشهور به نام سوشروتا، اعمال جراحی بازسازی بینی و لبول گوش را در کتاب سوشروتا سامهیتا ، شرح داده است. در آن هنگام در هند، بینی عضوی احترام برانگیز بود و برای تنبیه مجرمان و تحقیر اهالی کشورهایی که آن­ها را در جنگ اسیر می­کردند، بینی آن­ها را قطع می­کردند. جالب است بدانید که در آن هنگام عمل جراحی توسط یک گروه از کوزه گران به نام کوما انجام می­شد.

دانش این اعمال جراحی از طریق یونانیان و اعراب به اروپا رسید. اولین بار سلسوس ؛سال ۲۵ قبل از میلاد تا ۵۰ پس از میلاد ، فلپ­­های پوستی را به کار برد. تهاجم اعراب به سیسیل سبب انتقال دانش هند به درمانگران محلی یعنی خانواده برانکا، شد. در نیمه اول قرن پانزدهم جراحی پلاستیک در سیسیل توسط خانواده برانکا ، انجام می­شد. آنتونیو برانکا اولین کسی بود که فلپ بازو را برای بازسازی لب و گوش­های از بین رفته به کار برد. در قرن شانزدهم به دلیل درگیری­های فراوان و بی­پروایی انسان­ها در خون­ریزی و تعداد زیاد دوئل­ها، علاقه به رشته جراحی پلاستیک افزایش یافت. اولین بار تگلیا کوزی، از فلپ باز برای بازسازی بینی استفاده و در سال ۱۵۹۷ نتیجه تجربیات خود را منتشر کرد. در قرن ۱۷ و ۱۸ پیشرفت زیادی در جراحی پلاستیک صورت نگرفت؛ چرا که خشونت در جامعه اروپایی کاهش پیدا کرده بود.

 عصر طلایی جراحی پلاستیک در قرن­های اخیر

درسال ۱۸۱۴ اولین بازسازی بینی به روش هندی در لندن توسط یک پزشک ۳۰ ساله به نام کارپ انجام شد. در سال ۱۸۴۲ اولین کتاب درباره روش تصحیح بدشکلی­های صورت توسط سیر منتشر شد. در سال ۱۸۳۴ دوپونترن در مورد فیبروما توز کف دست و روش جراحی آن نوشت. همچنین سوختگی­ها را براساس عمق آن تقسیم­بندی کرد. در همین قرن نوزدهم فن لانگن بک پیشتاز جراحی شکاف کام و جراحی فک بود. در ابتدای قرن بیستم جنگ های جهانی نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت جراحی پلاستیک مدرن داشتند. تعداد زیادی از سربازان وجود داشتند که صورت آن­ها توسط گلوله و انفجار صدمه دیده بود و نیاز به ترمیم داشت. اولین کنگره جراحی زیبایی و ترمیمی فرانسه در سال ۱۹۳۱ برگزار شد و انجمن جراحان ترمیمی اروپا در سال ۱۹۳۶ تشکیل شد.اواخر دهه ۱۹۶۰ و دهه ۱۹۷۰ دوره شکوفایی جراحی پلاستیک بود و تعداد زیادی تکنیک جدید ابداع شد و بر تعداد جراحان پلاستیک نیز افزوده شد. در چهارمین کنگره بین المللی جراحی پلاستیک و ترمیمی تسیه و همکارانش تکنیک های جراحی جمجمه و فک و صورت را ارائه دادند. در سال ۱۹۸۳ انجمن بین المللی جراحان جمجمه و فک و صورت تشکیل شد.

پایه گذاری جراحی پلاستیک و تأسیس کرسی تدریس در رشته جراحی پلاستیک در دانشگاه تهران توسط دکتر محمد اصانلو، بود. تبحر جراحان پلاستیک ایران را در این زمینه نباید نادیده گرفت. یکی از دلایل آن را می­توان جنگ عنوان نمود که در پیشرفت جراحی پلاستیک مؤثر بود. با توجه به بمباران­های شیمیایی و ضرورت مداوای این افراد، پزشکان به قدری از این جراحی­ها انجام دادند که در کار جراحی پلاستیک تبحر یافتند و اکنون سرآمد دنیا هستند. زیبایی در فرهنگ آمریکایی به تمام دوران زندگی فرد از ابتدای کودکی تا رسیدن به بزرگسالی و پیروی مربوط می­شود. بیشتر کودکان در آمریکا خاطرات مشترکی از خواندن کتاب داستان­های کودکانه سیندرلا و سفیدبرفی دارند، که در آن­ها زیبایی ظاهری دختران جوان بسیار مورد تشویق قرار گرفته، در حالی که ظاهر زشت بسیار بی­ارزش تلقی شده است.

تأثیر زیبایی و جذابیت در دوره­ی کودکی توسط والدین، مربیان، دیگر بزرگسالان و همسالان در کودکان نهادینه می­شود و سپس در بزرگسالی زیبایی تقویت می­شود. به طوری که مشاهده می­شود، افراد جذاب در بزرگسالی پیشنهاد کاری بیشتری نسبت به متقاضیان غیر جذاب دریافت می­کنند، به ویژه این امر در استخدام خانم­ها بیشتر صادق است. هم­چنین، جذابیت جسمانی نقش مهمی را در روابط افراد و شریک زندگی شان بازی می­کند. زیبایی موضوعی است که تحت تأثیر استانداردهای مورد تفوق طبقه مسلط است و نیز تعاریف متفاوتی در بین فرهنگ­ها و دوره­های زمانی مختلف دارد. هم اکنون تغییرات آشکاری در ادراک و فهم افراد از زیبایی به وجود آمده است که به نظر می­رسد در نتیجه تأثیر اصول اجتماعی ,  فرهنگی بر عقاید افراد در مورد زیبایی می­باشد.

امروزه جراحی زیبایی بهبود ظاهر فردی است که دارای نابهنجاری است و به عنوان یکی از شایع­ترین اعمال جراحی در سطح جهان مطرح است که میزان بهره­گیری از آن رو به فزونی است. زمانی که انسان­ها در می­یابند خصوصیات فیزیکی آنها مطابق با آن هنجارهای زیبایی نیست ممکن است دچار رنجش شده و جراحی را به عنوان راه حل نهایی در نظر بگیرند.جراحی زیبایی اکنون تبدیل شده به یک عامل فریبنده و وسیله­ای برای تجمل­گرایی افراد مختلف شده است و این امر سبب پایه ریزی انتظارات غیرواقعی در افراد و مخدوش شدن حقایق در مورد ماهیت واقعی آن گردیده است.

ارونیگ گافمن،  مدیریت تأثیرگذاري را مطرح می­کند و به نظر او افراد می­خواهند در کنش متقابل جنبه اي از خود را نمایش دهند که مورد پذیرش دیگران و جامعه پسند باشند پس به نظر می­رسد جامعه پسند شدن و کسب ارزش احترام در جامعه می­تواند در گرایش زنان به انجام عمل­هاي زیبایی مؤثر باشد . بوردیو، هویت را با ارزش های اجتماعی منطبق، و با اندازه و شکل ظاهر بدن مرتبط می­سازد و در واقع هدف مدیریت بدن را اکتساب منزلت، تمایز و پایگاه می­داند. پس به نظر می­رسد وضعیت اقتصادي و پایگاه اقتصادي و اجتماعی و خانوادگی بر گرایش زنان به عمل زیبایی مؤثر است.

در نظر گیدنز، بدن جایگاه و هویت شخصی است. شخص با کنترل منظم بدن خود هویت شخصی خود را حفظ می­کند. از نظر او رژیم­هاي غذایی، پوشاك، و هر نوع تغییر در بدن آشکارا وسیله­اي براي عرضه نماد خویشتن است و بدن نقطه­اي براي ساختن خود تعریف شده است. شخص دست به انتخاب می­زند اگر فرد خود را متناسب با روایت زندگی نامه­اش نداند دچار احساس شرمسازي می­شود و می­خواهد تأیید دیگران را به دست آورد. پس به نظر می­رسد تصور افزایش تأیید دیگران بر گرایش زنان به عمل زیبایی مؤثر است.

به نظر هومنز، افراد در زندگی خود به دنبال مطلوب واقع شدن هستند در هر وضعیتی، رفتاري را از خود بروز می­دهند که کمترین ضرر و بیشترین پاداش را داشته باشند. پس به نظر می­رسد جذب جنس مخالف بر گرایش زنان به عمل زیبایی مؤثر است. درک افراد از خودشان و درك دیگران از آن­ها ناشی از تأثیر ارزش­هاي فرهنگی است براي مثال وقتی ارزش در جامعه بر جذابیت فیزیکی قرار گرفت، همان گونه که دیگران به جذابیت نیز اهمیت می­دهند فرد نیز تحت تأثیر فرهنگ اجتماع خویش ارزشمندي را در داشتن فیزیک بدنی جذاب خواهد دید. چنانچه بعضی رفتارها یا ویژگی­ها را کم اهمیت و کم ارزش تلقی کند، افراد متعاقب آن در قضاوت درباره خود و دیگران تحت آن ویژگی­ها نخواهند بود. وبلن، پدیده مد را به کمک انگیزش­هاي اجتماعی رفتار رقابت آمیز تبیین کرد. از نظر او مد مختص طبقه بالاي جامعه است که براي کسب درآمد مجبور به کار نیستند. وقتی مد در سطح جامعه توسعه یابد توسط طبقات پایینتر تقلید می­شود البته در این میان قشر بالا می­کوشد به سرعت معیارها و ارزش­هاي خود را ماركدار کند تا تفاوت و برتري خود را به دیگران نمایان سازد. پس به نظر می­رسد تصاویر مندرج در ژورنال­ها و مجلات و عمل جراحی توسط هنرپیشه هاي داخلی و خارجی بر گرایش زنان به عمل زیبایی مؤثر است.

از روش­های دیگری که از سوی جوانان برای تغییر در تصویر بدنی استفاده می­شود، جراحی زیبایی است که به نظر می­رسد در پنجاه سال اخیر این روش به فراوانی مورد استفاده قرار گرفته است . شاید دلیل عمومیت فراگیر استفاده از جراحی زیبایی، وجود چندین عامل باشد که از جمله آنها، تنوع طلبی، امکان پذیری تغییر در صورت، حداقل نارضایتی، ماندگاری تغییر و تمرکز فزاینده رسانه­های جمعی بر تصویر بدنی در سال­های اخیر باشد. در میان همه این عوامل آنچه مورد تأیید همه پژوهشگران در انگیزه تمایل به جراحی زیبایی می­باشد نارضایتی از تصویر بدنی است. پروزینسکی  و ادگرتون، بر این باورند که در واقع جراحی زیبایی، جراحی زیبایی تصویر بدنی است و با بهبود بخشیدن به بدن توسط جراحی، بهبود روان شناختی صورت می­پذیرد.در مورد پیش آگهی انجام عمل جراحی در افرادی که بد شکلی مختصری دارند، نشان داده شده است حتی افراد با بد شکلی کوچک نیز از عمل جراحی سود می­برند و پس از عمل جراحی احساس بهتری نسبت به خود دارند؛ ولی تصمیم گیری در مورد انجام جراحی روی افراد با ظاهر بهنجار دشوار است. در این افراد نبود رضایت در مورد ظاهر، پس از عمل جراحی نیز ادامه پیدا خواهد کرد و امکان تقاضای دوباره جراحی وجود دارد.

منبع

اکرمی،نجمه(1394)، بهزیستی روانشناختی و نگرانی تصویر بدنی قبل و بعد از جراحی پلاستیک،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید