« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »تعريف سرمايه‌گذاري خارجي
فرهنگ لغت حقوق بين الملل؛ سرمايه‌گذاري خارجي را اينگونه تعريف كرده است : انتقال وجوه يا مواد از يك كشور ( كشور صادر كننده ) به كشور ديگر ( كشور ميزبان )، جهت استفاده از تاسيسات يك بنگاه اقتصادي در كشور اخير، در برابر مشاركت مستقيم يا غير مستقيم در سود آن بنگاه، چگونگي بهره‌گيري از اين وجه در اداره يك بنگاه اقتصادي، وجه تمايز سرمايه‌گذاري خارجي از « تجارت خارجي» محسوب مي‌شود.
شيوه هاي سرمايه‌گذاري خارجي
تقسيم بندي نوع سرمايه‌گذاري،از جهات گوناگون امكان پذیراست. ساده ترين گونه، انتساب به زمينه هاي فعاليت سرمايه‌گذاري است.مانند سرمايه‌گذاري توليدي، بازرگاني، اعتباري، صرافي ( ارزي ) و غيره. اما اصولا” سرمايه‌گذاري را در دو دسته كلي قرار مي دهند ؛ « سرمايه گذاري عمومي» و « سرمايه گذاري خصوصي»
- سرمايه‌گذاري عمومي خارجي:
به آن نوع سرمايه‌گذاري، كه توسط دولت ها به مفهوم خاص و يا توسط سازمانهاي بين الملي صورت مي گيرد، سرمايه‌گذاري عمومي گفته مي‌شود، برخي طرحهاي توسعه و يا فعاليتهاي بازرگاني كه به حيات اقتصادي يك كشور بستگي داده توسط دولت سرمايه‌گذاري مي‌شود.
- سرمايه‌گذاري خصوصي خارجي:
سرمايه خصوصي، يك منبع مهم براي سرمايه گذاري خارجي محسوب مي‌شود . در كشورهاي صنعتي غربي، سرمايه خصوصي بخش مهمي از سرمايه‌گذاريهاي صورت گرفته در خارج ازكشور را تشكيل مي‌دهد. در كشورهاي در حال توسعه نيز، نياز فوري به جريان رو به تزايد سرمايه خصوصي وجود دارد. هدف اصلي اشخاص يا شركتهاي خصوصي از سرمايه‌گذاري در خارج تحصيل سود است. همين عنصر كسب منفعت، سرمايه‌گذاري خارجي را از ساير موارد تامين مالي خارجي جدا مي‌سازد.
انواع سرمايه‌گذاري خارجي
- سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي:
سرمايه را اقتصاددانان به جيوه تشبيه مي‌كنند كه لغزان است و با كوچكترين تكاني جابجا مي شوديا آن را پرنده‌اي مي‌پندارند كه با كوچكترين صداي پايي مي‌پرد و زودتر از آدمي از معركه مي‌گريزد . اين « پرنده گريزپا » امروزه سهم مهمي در اقتصاد كشورهاي جهان دارد، به اقصي نقاط دنيا مهاجرت مي‌كند و گاه گفته مي‌شود كه سرمايه (( وطن )) نمي‌شناسد. سرمايه گذاري مستقيم خارجي به گونه رائج آن به شكل سرمايه گذاري در توليد، ساخت كالا و استخراج مواد خام انجام مي‌شود و كشور‌ها براي پر كردن شكاف بين پس انداز ملي و سرمايه‌گذاري، دستيابي به دانش فني و زدودن تنگناهاي ارزي از آن استقبال مي‌كنند. سازمان تجارت جهاني سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي رابه اين صورت تعريف مي كند: « زماني كه يك سرمايه گذار ساكن در يك كشور ( كشور مبدا) دارايي يي را در كشور ديگري ( كشور ميزبان ) به قصد مديريت آن دارايي خريداري مي كند. سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی اتفاق مي افتد »
- سرمايه‌گذاري خارجي در سبد مالي يا سرمايه‌گذاري غير مستقيم:
سرمايه گذاري خارجي در سبد مالي تمام سرمايه‌گذاريهاي يك شخصيت حقوقي مقيم در يك كشور،در اوراق قرضه يك بنگاه مقيم در كشور ديگر را در بر مي‌گيرد . اين بنگاه در درجه نخست در پي جمع‌آوري سرمايه مورد نياز خود است و لازم نيست كه سود قابل توجه و پايداري به سرمايه گذار بر‌گرداند .همه سرمايه‌گذاريها در زمينه اوراق مشاركت و سفته نوع غير مستقيم سرمايه‌گذاري محسوب مي‌شود.
منبع
نظری، علی(1393)، ریسک و بازده در سرمایه گذاری های جایگزین طلا، ارز و سهام، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید