اهداف درمان و ارزیابی در شناخت درمانی چیست ؟

مهم ترين هدف شناخت درماني بر طرف كردن سوگيري ها و تحريف هاي شناختي است . تحريف هاي شناختي بيمار مورد چالش قرار مي گيرد ، سنجيده مي شود و در مورد آن بحث مي شود تا اينكه احساسات ، رفتارها و تفكر مثبت تري به دنبال داشته باشد . در ايجاد اهداف شناخت درمانگران بر خاص بودن ، هدف هاي اضطراري و كار گروهي با مراجعان تأكيد مي كنند . اين هدف ممكن است بخش هاي عاطفي ، رفتاري و شناختي داشته باشد.

ارزيابي در شناخت درماني :توجه دقيق به ارزيابي و شناخت مشكلات مراجع ، هم در آغاز درمان و هم در كل فرايند جلب مي شود درمانگر ممكن است به طور واضح مشكلات مراجع را درك و تشخيص دهد . همانطور كه ارزيابي ادامه مي يابد ، تمركز فقط بر افكار و احساسات و رفتارهاي خاص مراجع نيست ، بلكه همچنين بر كارآيي فنون درماني كه اين افكار و احساسات را تحت تأثير قرار مي دهند ، تأكيد مي شود . فنون ارزيابي كه شناخت درمانگران مورد استفاده قرار مي دهند عبارتند از : مصاحبه با مراجع ، كنترل خود ، نمونه گيري فكر ارزيابي عقايد و فرضيات و پرسشنامه هاي خودسنجي است . در مصاحبه ، تاريخچه رشدي ، تجربيات تلخ گذشته ، تاريخچه پزشكي و روان پزشكي و اهداف مراجع ، ارزيابي مي شود . منظور از خودكنترلي در اينجا بيشتر ثبت افكار اتوماتيك است كه گاهي صفحه افكار خوانده مي شود . در ثبت افكار ناكارآمد مراجع ابتدا افكار موقعيت را شرح مي دهد ، سپس يك هيجان را ارزيابي مي كند و سپس افكار اتوماتيك را ثبت مي كند . ثبت افكار روشي است براي بدست آوردن نمونه اي از الگوهاي شناختي فرد . از طريق پرسشنامه ها نيز مقداري از اين طرحواره ها و تحريف هاي شناختي مشخص مي شوند كه درمانگر ، در درمان به آنها توجه مي كند.

منبع

وفاییان ،معصومه (1393) ،مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و آرام سازی عضلانی در کاهش اضطراب ،پایان نامه کارشناسی ارشد ،دانشگاه علو تحقیقات کرمانشاه

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید