« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »اهداف آموزش مهارتهای زندگی
مجموعه مهارتهای زندگی يك رويكرد متمركز بر فرد است كه هدفش كمك به افراد جهت رشد مهارتهاي مورد نياز زندگي مي‌باشد. مجموعه مهارتهاي زندگي، نه تنها به توانمند ساختن افراد در زندگي زمان حال مي‌انديشد بلكه به توانمندي آنان در آينده نيز تأكيد دارد و به فرد كمك مي‌كند تا از توانايي‌ها و ضعف‌هاي مهارتي به سوي مهارتهاي توانمند و سازنده، حركت نمايد. در واقع هدف نهايي مهارتهاي زندگي اين است كه افراد، مسئوليت برتري و شايستگي فردي خويش را بپذيرند. اين شايستگي فردي، شامل احساس كفايت و شايستگي سطح بالا، سلامت رواني، خود شكوفايي و پذيرش مسئوليت فردي مي باشد. لذا مجموعه مهارتهاي زندگي، اهداف پيشگيرانه، كنترل و مديريت مشكلات را دارد و همانند يك رويكرد آموزشي هم براي مداخلات گروهي و هم فردي مناسب است. هدف از آموزش مهارتهاي زندگي، افزايش تواناييهاي رواني- اجتماعي و در نهايت پيشگيري از ايجاد رفتارهاي آسيب زننده به بهداشت جسماني و رواني و ارتقاي سطح سلامت روان افراد است.
هدف اصلي برنامه آموزش مهارتهاي زندگي بر اين اصل استوار است تا به وسيله اين برنامه، در خلال آموزش و تحصيل، فرصت‌هايي فراهم گردد تا كودكان و نوجوانان علاوه بر كسب تواناييهاي خواندن، نوشتن، رياضي و … مهارتهاي زندگي را نيز فرا گيرند و يا فرصت‌هايي براي سراسر افراد جامعه ايجاد شود تا مهارت‌هايي را كسب كنند تا بتوانند در مورد خود، انسآن هاي ديگر و كل اجتماع به طور شايسته، مؤثر و مطمئن عمل نمايند. در حقيقت در برنامه آموزش مهارتهاي زندگي عوامل رواني- اجتماعي مانند عزت نفس، خودپنداره، شبكه هاي حمايتي- اجتماعي، استرس‌ها و نحوه‌ي كنار آمدن با آن ها مورد توجه قرار مي‌گيرد. اين برنامه يك برنامه آموزشي است كه مهارتهاي لازم جهت ارتقاء بهداشت روان و پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي را به گروه مخاطب، آموزش دهد.
اهداف عمده برنامه آموزش مهارتهاي زندگي نیز عبارت است از:
1- ارتقاء بهداشت رواني و پيشگيري اوليه از آسيبهاي اجتماعي
هدف اصلي اين برنامه، ارتقاء بهداشت رواني و پيشگيري اوليه از آسيبهاي اجتماعي مانند اعتياد، خودكشي، بزهكاري و انواع مختلف بي بند و باري هاست. آموزش مهارتهاي زندگي بر عوامل زيربنايي مشترك در بسياري از زمينه‌هاي ارتقاء بهداشت رواني و پيشگيري اوليه، تأثير گذاشته و همين توان و ويژگي آن هاست كه فضاي آموزشي آن را وسيع ساخته و زيربناي هر رويكرد آموزشي به زندگي شده است. اگرچه دانش و كاربرد تخصصي مهارتهاي زندگي در ارتقاء بهداشت رواني و پيشگيري اوليه متفاوت است. ولي مهارتهاي زندگي به صورت عام در همه آن ها نقش دارد. بنابراين برنامه آموزش مهارتهاي زندگي برنامه جامعي است كه هم براي آموزش دامنه وسيعي از مهارتهاي شخصي و اجتماعي طراحي شده و هم پتانسيل بالايي براي پيشگيري از مشكلات و آسيبهاي مختلف اجتماعي دارد.
2- توانمند كردن افراد
برنامه آموزش مهارتهاي زندگي يك رويكرد كل‌نگر براي توانمند كردن افراد جهت شناخت خود، ديگران و محيط دارد. يادگيري مهارت‌ها، تنها نوع يادگيري نيست كه اتفاق مي‌افتد بلكه افراد، دانش و اطلاعات را بدست مي‌آورند و آموزش مهارت‌ها، نگرش‌ها و ارزش‌ها را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهد. افراد علاوه بر اينكه ياد مي‌گيرند مهارتهاي زندگي را در موقعيت‌هاي واقعي زندگي به كار‌گيرند، حقايقي را نيز درباره موقعيت‌هاي مختلف مي‌آموزند.
3-تحقق تواناييهاي بالقوه و انطباق با تغييرات زندگي
اين برنامه از طرفي سبب تبديل دانش و نگرش به تواناييهاي بالفعل شده و از طرف ديگر موجب انطباق افراد با شرايط متغير زندگي مانند شهري شدن، تغيير در ساختارهاي خانوادگي و تكامل طبيعي فرهنگ‌ها گشته و به آنان كمك مي‌كند تا با شيوه‌هايي كه خانواده و جامعه، مثبت مي‌دانند با موقعيت‌هاي روزمره، مواجه شوند.
اهداف آموزش مهارتهای زندگی به طور اخص عبارت است از:
- ارائه آموزش متناسب با نیازهای زندگی و شغلی مخاطبان و کمک به بهبود شرایط زیستی آن ها
- گسترش آگاهیهای اجتماعی، فردی، شغلی و خانوادگی فراگیران در خصوص مسایل زندگی
- توانمندسازی مخاطبان به منظور تسهیل در برقراری ارتباط و برخورد مناسب با مسایل زندگی
- افزایش توانایی روانی- اجتماعی، ارتقای سطح بهداشت روانی
- محافظت از حقوق انسآن ها
- پیشگیری از شکلگیری رفتارهای آسیبرسان
- ارتقای سازگاری فرد با دیگران و با محیط زندگی بدون آسیبرساندن به خود و دیگران و رسیدن به حداکثر شادمانی
- پیشگیری از آسیبهای اجتماعی مانند سوء مصرف مواد مخدر، خودکشی و بزهکاری و …
- کمک به ایجاد احساس تعهد و مسئولیت پذیری در برابر خود، دیگران و در برابر تصمیمها، انتخابهای خود در برابر منابع طبیعی و انسانی محیط اطراف
- کمک به شکوفایی توانمندیهای بالقوه و حرکت از ناتوانیها به سوی مهارتهای توانمند و سازنده
- توانایی همکاری (مانند توانایی کار مشترک تا رسیدن به هدف مشترک گروهی)
- توانایی تصمیمگیری سنجیده در تمام سطوح زندگی بر اساس جمع آوری اطلاعات صحیح، ساماندهی و ارزشیابی و نتیجهگیری از آن ها
- توانایی مدیریت درگیری با افراد مانند توانایی گریز از برخورد، روشهای میانجیگری در درگیری، مواجهه یادگیری به گونهای که کمترین انرژی را از دست بدهد و بیشترین بهره را از نیروی خلاق خود ببرند.
- توانایی اظهار وجود (توانایی بیان روشن، محکم و در عین حال محترمانه عواطف، احساسات، نیازها، علایق و نگرانیها و ترس ها)
- توانایی اندیشیدن همراه با استدلال، تفکر انتقادی ارزشیابی انتخابها و تصمیمگیری صحیح و منطقی و مثبت بر اساس آن تفکرات.
منبع
دهنوی، رقیه(1396)، بررسی تاثیر کلاس های کارگاهی مبتنی بر چند رسانه ای بر مهارت های زندگی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه سه کرمانشاه، پایان نامه کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید