« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »اهداف آموزش صلح
همه جا و از هرنظر گاهی آموزش برای صلح حیاتی است ، همان صلحی که همگان میدانیم چیزی فراتر از نبود ستیزه است. صلح فرهنگی است استوار، مبتنی بر پذیرش دیگری و احترام به او ، روحیه هبستگی فعال میان افراد است که بر امید مشترک و صلح پیریزی شده است. حفظ و تقویت این ارزشها باید سرلوحه هدفهای آموزش و پرورش باشد. مدرسههای ما باید جایگاه دانشهای شایسته باشد و در میان تمام آموزشهایشان بیشترین ارزش را برای آموزشهایی قائل شود که شایستگیهای صلح و جنونهای جنگ را نشان میدهد.
گفتیم که آموزش صلح از اواخر دهه1950 با تمایل به حرفهای شدن باعث افزایش رشد نهضت صلح شد. آموزش صلح رشته پویایی است که درصدد است فرصتهای لازم برای ایجاد جامعه مبتنی بر عدالت و زیست مسالمت آمیز را ایجاد کند. در خصوص هدفها و مقاصد آموزش صلح ، دیدگاهها و نظرات متفاوتی ارائه شده است.
ریردودن ، براین باور است که هدف اصلی آموزش ارتقای بینش جهانی در زمینه نوعی هشیاری و آگاهی اصیل است که همه مارا قادر میسازد همچون یک شهروند جهانی رفتار کنیم و شرایط موجود را از طریق ایجاد تغییر در ساختار اجتماعی و الگوی تفکر که به وضع موجود حاکم است متحول سازیم. از اینرو باید گفت که این بینش و تمایل به تغییر، در اصل در کانون مبحث آموزش صلح قرار دارد.
در ماده26 اعلامیه جهانی حقوق بشر درباره حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی افراد صحبت شده است.کمیسیون در پیش نویس خود درباره اهداف آموزش و پرورش متن زیر را گنجانده است. هدف آموزش و پرورش باید رشد جسمانی، فکری و اخلاقی شخصیت انسان و گسترش رعایت حقوق بشر و آزادیهای اساسی باشد. آموزش و پرورش باید با روحیه دگرستیزی وکینهورزی نسبت به دیگر ملتها با گروههای نژادی یا دینی در همهجا پیکار کند. یکی از معروفترین سازمانهای جهانی امر آموزش که مسولیت و جایگاه معینی را در آموزش صلح به خود اختصاص داده است، شورای جهانی برنامه درسی و آموزش است که توسط معلمانی از سرتاسر جهان تشکیل شده است. در مقدمه اساسنامه این شورا آمده است؛اکنون زمانی است که جامعه جهانی و آموزگاران وظیفه مطمئن ساختن مردم را دارند. آموزش نقش موثری در ارتقای برابری صلح و تصور حقوق بشر جهانی دارد. در نتیجه تمامی برنامههای درسی وآموزشی موسسات آموزشی برای کودکان، نوجوانان، سالمندان باید در جهت ارتقای عزت نفس افراد، بنابراین آموزش برای صلح گرچه ممکن است هدفها و نامهای متفاوت به خود بگیرد اما همگی در چند نقطه موردتاکید باهم اشتراک دارند. همگی آنها شامل آموزش برای مفاهیم بین المللی، آموزش بینالمللی، آموزش برای بقای آموزش جهانی و آموزش برای شهروندان جهانی شدن می شود.
از اینرو آموزش جهانی با آگاه ساختن دانشآموزان از مسائل عمده جهانی از قبیل حقوق بشر، صلح و امنیت توسعه جهان سوم، آشنایی با محیط آغاز می شود تا موجب توسعه دانش، نگرش و توانایی آنها در مطالعات انتقادی و تحلیل موارد مربوط به مسائل جهانی شود.
مایور ، میگوید وظیفه ما در مقام آموزشگر حکم میکند که از رهگذر آموزش و پرورش، آرمان پروری نسلهای جدید را به سوی بنای جامعه سرشار از صلح، پیشرفت و رفاه هدایت کنیم. در تمام فرهنگها، کارکردی را که ما باید تقویت کنیم همانا کارکرد تحکیم صلح است.
مأموریت ما و همینطور سازمان ملل در قبال کودکانمان، ساختن جهانی صلحآمیز به جای جهانی پرآشوب است.پس باید خودمان را وقف در آموزش صلح نماییم. جهان ما همواره در حال تغییر است پس بیایید ساختار کنونی خشونت و جنگ را پاک نموده و نمونه بینظیری از برقراری صلح را جایگزین آن نمائیم.
در خصوص هدفهای اصلی آموزش صلح همانطور که اشاره شد، محققین زیادی نظرات متفاوتی ارائه دادهاند، از جمله جان گالتونگ، که پنج هدف اصلی آموزش صلح را دستیابی به مقاصدی چون عدم خشونت، رفاه اقتصادی، عدالت اجتماعی ، تعادل زیست محیطی و مشارکت عمومی در امور مختلف میداند که در این میان عدالت اجتماعی، عدم خشونت و علاقهمندی به حفظ محیط زیست از اهمیت فزونتری برخوردار است.
در یک طبقهبندی نهایی اهداف آموزش صلح میتواند برحسب نتایجی که از آن انتظار میرود به دقت تعریف شود. در این راستا آموزش صلح باید جنبههای زیر را در دانشآموزان پرورش دهد.
الف: توانایی اندیشیدن: آگاهی از صلح و روشهای حصول به آن
ب: هشیاری و آگاهی اجتماعی: مشارکت، همکاری و تشریک مساعی
ج: زندگی عاطفی: احساس همدردی با دیگران در سطح گروه، جامعه محلی و بین المللی
د: زندگی اخلاقی: مسئولیت برای اعمال شخصی
و: هشیاری زیست محیطی: احترام قائل شدن به تمامی اشکال زندگی و حیات.
منبع
فیروزکمیشانی،فاطمه(1393)، ویژگیهای آموزش صلح در برنامهی درسی دورهی ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید