انواع اختلال نقص توجه – بیش فعالی
اختلال نقص توجه – بیش فعالی نوع مرکب: اگر هر دو ملاک 1 و 2 گروه الف در شش ماه گذشته وجود داشته باشد.
اختلال نقص توجه – بیش فعالی نوع غالباً بیش فعال – تکانشور: اگر ملاک 2 گروه الف بدون معیار 1 گروه الف در شش ماه گذشته وجودداشته باشد.
همه گیری شناسی
موسسه ملی سلامت روان، تعداد کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه – بیش فعالی را حدود 2 تا 5 درصد تخمین می زند. در نتیجه، در آمریکا حدود دو میلیون کودک مبتلا به این اختلال وجود دارند که، به عنوان کودکان دارای اختلال عصبی رفتاری تشخیص گذارده شدهاند.
مطابق با برخی از مطالعات اخیر اختلال نقص توجه – بیش فعالی نفر از هر 6 کودک سنین مدرسه از اختلال نقص توجه – بیش فعالی و اختلال کاهش تمرکز (ADD) رنج میبرند و جالب اینکه این بیماری در ده سال گذشته در ایالات متحده افزایش 700 % داشته است. در انگلستان نیز این رقم افزایش داشته است و موارد گزارش شده از 2600 مورد در سال 1992 به 92000 مورد در سال 1997 افزایش داشته که این افزایش در هفت سال بعد همچنان ادامه دارد. این در حالی است که تنها 70000 نفر از این کودکان درمان میگیرنددست کم 100000 نفر دیگر نیز درمان نمیشوند .
میزان شیوع این اختلال در پسران بیشتر از دختران است. هر چند شروع اختلال حدود 3 سالگی است اما تشخیص، معمولاً زمانی که بچه وارد کودکستان یا مدرسهی ابتدایی نشده و اطلاعاتی از معلم کودک در مورد مقایسه توجه و تکانشگری او با همتایان اخذ نشده باشد، گذاشته نمیشود .
در ایران نیز تاکنون مطالعات زیادی در مورد شیوع این اختلال صورت گرفته است. خوشابی و پوراعتماد، در تحقیق خود شیوع این اختلال را در کودکان سنین 7 تا 12 ساله ایرانی بین 3 تا 6 درصد گزارش کردهاند .
منبع
علیشیری،آزاده(1392)، اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر روابط مادر- کودک،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی شیراز
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید