اطلاعات وانواع آن

اطلاعات عبارت است از جریانهایی که مجموعه دانایی ها را تغییر می دهد. این تغییر زمانی اتفاق می افتد که یا مطلبی به مجموعه دانایی ها افزوده شود و یا تجدید ساختاری در آن به وجود آید.انواع اطلاعات در سازمان را به دو گروه اطلاعات عملیاتی و مدیریتی تقسیم می کنند:

 اطلاعات عملیاتی:

انواع اطلاعات عملیاتی عبارت است از :

1. اطلاعاتی که در فرآیند صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.
2. اطلاعاتی که در داد و ستدها و عملیات مشابه مورد استفاده باشد.
3. اطلاعات استفاده شده در امور دفتری.

اطلاعات مدیریتی:

این اطلاعات در پشتیبانی از مدیران مختلف مورد استفاده می باشد و انواع آن عبارت است از:

 اطلاعات مدیریتی: با توجه به سطوح مختلف سازمانی:

به علت اینکه انواع تصمیم گیری در سطوح مختلف سازمانی متفاوت است.اطلاعات مورد نیاز سطوح مختلف سازمانی نیز متفاوت خواهد بود:

اطلاعات تاکتیکی : این اطلاعات بیشتر در کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرد و مربوط به مدیریت میانی سازمان بوده و قابل پیش بینی می باشد.

اطلاعات استراتژیک: اطلاعات استراتژیک مورد نیاز مدیران ارشد می باشد. از این اطلاعات برای تعریف اهداف، اولویت ها، تعیین خط مشی های جدید و غیره استفاده می شود.

 تفاوت داده واطلاعات:

داده ورودیهای خام می باشد که به یک سیستم اطلاعاتی داده می شود ولی به طور مجرد قابل استفاده نیستند. اگر داده ها مورد پردازش قرار گیرندبه اطلاعات تبدیل شده و قابل استفاده می باشند.ممکن است با پردازش داده اطلاعاتی بدست آید که خود نیاز به پردازش داشته باشد(همان منبع،ص27).. با توجه به این که کاربران در یک سازمان دارای آگاهی و تجربه اولیه متفاوتی هستند، لذا داده های معین که به کاربران می رسد همیشه اطلاعات نیست پس داده ها فقط برای برخی از افراد در زمان خاصی اطلاعات است ونه برای تمام افراد در همه اوقات.

 عناصر اصلی فناوری اطلاعات:فناوری اطلاعات متشکل از چهار عنصر اصلی است:

1. انسان
2. سازو کار
3. ابزار
4. ساختار

در این ساختار اطلاعات از طریق زنجیره ارزشی که از بهم پیوستن این عناصر ایجاد  می شود جریان یافته و پیوسته تعالی و تکامل سازمان را فرا راه خود قرار می دهد .

 سازمان و فناوری اطلاعات:

امروزه فناوري ارتباطات بعنوان رویکردي پذیرفته شده چه بصورت رسمی و چه غیر رسمی در عملیات سازمانی، تاکتیکها و فرآیندهاي استراتژیک وارد شده است، به طوري که حفظ مزیت رقابتی در این عصر وابسته به اتحاد و همکاري بین شرکاء تجاري از طریق فناوریهاست. به این دسته از فناوریهاي اطلاعاتی که زمینه همکاري بین سازمانی را تسهیل می کنند،اصطلاحاً سیستم هاي بین سازمانی گفته می شود. باوجود توسعه چشمگیر فناوریهاي اطلاعاتی، برخی سازمانها نیاز به پذیرش چنین فناوریهایی را یا به طور کامل به دست فراموشی سپرده اند و یا اینکه با سرعت بسیار پایینی نسبت به تصمیم گیري درباره فرایندهاي پذیرشی و اقدامات مربوط به پیاده سازي آن حرکت می کنند در مقابل برخی از مدیران تمایل دارند تا بهترین فناوریهاي موجود دردنیاي تجارت را به کار گیرند ، در عین حال نسبت به عواملی که در پذیرش این گونه فناوري ها موثرند بی توجه هستند ، سیستمهاي بین سازمانی نیز یکی از این فناوریی ها می باشد که به دلیل تازه وارد بودن هنوز همگی ابعاد آن شناحته نشده است لذا جهت پیاده سازي هر چه بهتر آن میبایست ابتدا عواملی که بر پذیرش آن موثرند شناسایی شده سپس نسبت به استفاده از آن اقدام نمود . از دیدگاه سازمانی می توان چهار رویکرد متفاوت را در سازمان نسبت به فناوری اطلاعات مشاهده نمود.این چهار رویکرد عباتند از :

• نادیده گرفتن: در این حالت کارگزاران نسبت به فناوری اطلاعات بی تفاوتند و می کوشند از کنار آن بگذرند. دلیل این امر یکی از موارد عدم آگاهی یا عدم مهارت نسبت به فناوری اطلاعات، کمبود منابع و غیره است.
• انزوا پذیری: در این حالت کار گزاران درک درستی از نقش اطلاعات و سواد مناسبی نسبت به فناوری اطلاعات ندارند ولی از توانایی های این آگاهی یافته اند.
• پرستش: در این حالت کار گزاران بیش از متداول مجذوب فناوری اطلاعات شده اند و نسبت به توانایی های آن مبالغه می کنند و آن را حلال مشکلات همه سازمان می پندارند.
• یکپارچه سازی: در این رویکرد کارگزاران سوادا اطلاعاتی مناسبی دارندو اطلاعات را یک منبع کلیدی سازمان تلقی کرده، فناوری  اطلاعات را وسیله ارزشمندی برای دست یابی به اهداف می شناسند.

منبع

جلیلی دیزجی، کریم(1392)، رابطه ی بکارگیری فناوری اطلاعات با رضایتمندی دانشجویان،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت آموزشی،مرکز آموزشهای نیمه حضوری دانشگاه ارومیه

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید