« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »استراتژی‌های انجام مسئولیت اجتماعی
حال با این توضیحات، با تأملی بیشتر، استراتژی‌های انجام مسئولیت اجتماعی سازمان را از دیدگاه نظریه‌پردازان مختلف مدیریت موردتوجه قرار می‌دهیم.
اجابت قانون
پایین‌ترین حد مفروضی که سازمان می‌تواند «پاسخگویی اجتماعی» داشته باشد از سوی نظام حقوقی جامعه تعیین و تعریف شده است. سازمان‌هایی که از قانون تبعیت نمی‌کنند، درواقع امر، به نکات راهبردی و راهنمایی‌های اصولی و اساسی جامعه که متضمن برقراری اخلاق اجتماعی و رفتار مدنی و منظم است، اهانت و تجاوز کرده‌اند.
پاسخگویی بیش از خواسته قانون
قوانین حقوقی نمی‌توانند تمام جنبه‌های پاسخگویی اجتماعی را تحت پوشش قرار دهند. بسیاری از سازمان‌های بزرگ، هنگامی‌که داوطلبانه و به اشکال مختلف از قبیل کمک به مستمندان و نیازمندان و مشارکت در امور خیریه با امکانات متفاوتی همچون پول، تجهیزات و کمک‌های مشاوره‌ای و. . . . به جامعه مساعدت می‌ورزند، در اصل، استراتژی پاسخگویی اجتماعی خود را بیش‌ازحد موظف به نمایش گذاشته‌اند. پاسخگویی بیش از خواسته قانون در سازمان‌ها می‌تواند به دلیل توقعات و انتظارات عمومی و یا به دلیل اخلاق و معیارهای اجتماعی موجود در جامعه باشد.
مخالفت اجتماعی
کمتر سازمانی چنین راهبرد و روشی را برای خود برمی‌گزیند. سازمان‌هایی از این نوع معمولاً در صحنه مسئولیت‌های اجتماعی حداقل فعالیت ممکن را انجام می‌دهند و زمانی که عمل غیرقانونی یا غیراخلاقی را اعمال می‌دارند، معمولاً یا منکر آن می‌شوند و یا اینکه سعی می‌کنند به نحوی آن را مخفی کرده، سرپوش روی آن بگذارند.
التزام اجتماعی
مرحله بعد از مخالفت اجتماعی، التزام اجتماعی است. در این مرحله، سازمان منحصراً آن کاری را می‌کند که قانوناً از او خواسته شده و بیشتر از آن اقدامی نمی‌کند. درواقع قدرت قانون باعث آن شده است که مدیران به مشارکت اجتماعی تن دردهند. مدیران سازمان‌هایی که بیشتر به سود سازمان فکر می‌کنند این‌گونه سیاستی را انتخاب می‌نمایند.
پاسخگویی اجتماعی
یکی دیگر از استراتژی‌های مقابله با مسئولیت اجتماعی، پاسخگویی اجتماعی است. سازمان‌هایی که این سیاست را برمی‌گزینند، درواقع هم به تعهدات قانونی خود عمل می‌کنند و هم به تعهدات اخلاقی. ازاین‌رو یک گام جلوتر از التزام اجتماعی برمی‌دارند. درعین‌حال این‌گونه سازمان‌ها زمانی به این عمل دست می‌زنند که از آن‌ها تقاضا شده باشد. یا به‌عبارت‌دیگر مثل اشخاصی می‌مانند که تنها وقتی پاسخ می‌دهند که کسی در خانه‌شان را بزند و تقاضای کمک کند.
مساعدت اجتماعی
بالاترین سطحی که یک شرکت می‌تواند در خصوص مسئولیت اجتماعی خود رفتار کند، مساعدت اجتماعی است. شرکت‌هایی که چنین سیاستی را برمی‌گزینند، درواقع خود را عضو خانوادگی جامعه دانسته و ازاین‌رو فعالانه به دنبال موقعیت و فرصتی هستند که کمکی به جامعه بکنند. نبایستی تصور کرد که سازمان‌ها نسبت به زمینه‌های مسئولیت اجتماعی خود یکسان عمل می‌کنند، بلکه ممکن است در خصوص هر یک از زمینه‌ها و زمان‌های مختلف، استراتژی خاصی را برگزینند. علاوه بر همه این موارد، درک مدیران از عمق مسائل و مشکلات اجتماعی نیز می‌تواند در نوع استراتژی که برمی‌گزینند تأثیر داشته باشد.
منبع
اسدی،صابر(1393)، ارتباط بین مسئولیت اجتماعی و تعهد سازمانی در بین کارکنان،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم اجتماعی،دانشگاه آزاداسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید