از نظر بندورا راه های توسعه خودباوری و منابع خودباوری کدامند ؟
طبق نظر باندورا چهار راه برای توسعه خودباوری وجود دارد و منابع خودباوری محسوب میشود :
تجربیات حرفه ای : تجربیات پیشین نیرومندترین منبع از چهار منبع خودکارآمدی است که ادراک فرد درباره موفقیت در انجام وظیفه اش را شکل میدهد.تجربیات پیشین در نتیجه ی تکرار آن تجربه و تمرین آن است. طبق نظر باندوراتجربات پیشین تاثیرگذارترین منبع اطلاعات مربوط به خودکارآمدی است چرا که مدرک قابل اعتماد و موثقی است برای اینکه آیا فرد میتواند در انجام وظایف به موفقیت برسد یا نه. تجربیات پیشین پایه ی اعتماد فرد به توانایی خود به انجام وظایفش را شکل میدهد.تجربه هنگامی اتفاق می افتد که فرد در انجام وظایف و غلبه بر موانع با پشتکار و تلاش موفقیت های بسیاری بدست آورد.
مدل سازی اجتماعی : دومین منبع باورهای مربوط به خودکارآمدی،مدل سازی است.وقتی که افراد مدل های نقشی را مشاهده میکنند،این مدل ها میتوانند تجربیات جایگزینی را برای تأثیر بر خودکارآمدی ایجاد کنند
افراد با مشاهده مدل بهطور ذهنی اطلاعات را برای نگهداری کدگزاری میکنند و بعد دوباره رفتار های مدل شده ای تولید میکنند. بر طبق دیدگاه باندورا شباهت میان مدل و مشاهده کننده آن مدل،تأثیر بسیار مهمی دارد چرا که افراد قضاوت درباره ظرفیت و توانایی خودشان را براساس مقایسه با دیگران شکل میدهند.وقتی که مردم می بینند دیگران به اهداف مشابه آنان دست پیدا میکنند،این امید را پیدا میکنند که خودشان هم میتوانند به آن اهداف برسند.از طرف دیگر وقتی کسانی را می بینند که در وظایف مهم خود شکست می خورند،این نگرانی که آنها نیز در توانائی رسیدن به آن اهداف شکست بخورند،ایجاد میشود.چگونگی رفتار دیگران و الگوگیری از آنها در ایجاد احساس خودباوری افراد در فعالیتهای مشابه تاثیرگذار است.به اعتقاد باندورا -نظریه پرداز یادگیری اجتماعی- بیشتر رفتار انسانی از طریق الگوسازی مشاهده ای یادگرفته میشود. حتی رفتارهای پیچیده به راحتی و به سرعت از طریق مشاهده یادگرفته میشود. فرد از طریق مشاهده دیگران یاد می گیرد که چگونه رفتارهای جدید انجام میشود و در موقعیتهای مناسب دیگر این اطلاعات رفتاری بهعنوان راهنمای عمل به او کمک می کند که چگونه رفتار کند. وی تاکید می کند یادگیری برخی از رفتارهای پیچیده تنها از طریق یاری جستن از الگوسازی امکان پذیر است.
اجبار اجتماعی (ترغیب) : سومین منبع خودکارآمدی اجبار اجتماعی است.اجبار اجتماعی باور فرد به بازخورد دیگران نسبت به توانائیها و ظرفیت هایش میباشد.با تشویق های واقعی افراد انرژی بیشتری برای اینکه موفقیت بیشتری کسب کنند،بدست می آورند و اعتماد به نفس بیشتری کسب میکنند.بازخورد تشویقات دیگران به فرد درباره ظرفیت ها خود برای انجام آن وظیفه اعتماد میدهد.بازخورد مثبت و تشویقات واقعی خودکارآمدی فرد را افزایش میدهد.تشویق اطرافیان در خوب انجام دادن کار افراد مؤثر میباشد. وقتی فرد قانع میشود که توانایی و ظرفیت رسیدن به اهداف مهم را دارد،هنگام بروز مشکلات استقامت بیشتری نشان میدهد و تمایل به پشتکار دارد.
وضعیت احساسی و فیزیکی فرد :این منبع،چهارمین منبع خودکارآمدی است.(عوامل جسمی و روحی نقش عمده ای را در باور خود ایفا میکنند.)درباره منبع چهارم باید گفت در تشخیص ظرفیت های افراد،فرد براساس ادراک از وضعیت فیزیولوژیکی خود رفتار می کند.این وضعیت شامل شرایط فیزیکی عمومی،ویژگیهای فردی و حالت های روحی فرد است که ممکن است خودکارآمدی را تحت تأثیر قرار دهد و هیجانات و احساسات فرد را در مواجهه افزایش دهد.درباره حالات فرد میتوان گفت اضطراب و دلواپسی درباره انجام یک وظیفه میتواند به تمایل شکست در انجام آن کار کمک کند.روش اصلاح باورهای افراد در خودکارآمدی،کاهش سطوح استرس و افزایش ظرفیت فیزیکی و احساس افراد است.خودباوری،همانطور که وضعیت احساسی را تحت تأثیر قرار میدهد،رفتار را نیز طی فرآیندهای انگیزشی و شناختی تحت تآثیر قرار میدهد.
منبع
رحمانی ، سارا (1391) ، بررسی تاثیر خود کارامدی کار آفرینانه بر تقویت قصد کارآفرینی دانشجویان دانشکده مدیرت و حساب د اری دانشکده علامه طباطبایی ، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت کار آفرینی ،دانشگاه علامه طباطبایی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید