آگاهی سرمایه گذاران

به گفتة بلكمور  آگاهی هم بديهي ترين چيزي است كه مي توانيم آن را بررسي كنيم و هم دشوارترين. بنا به تعريف سرل كه از طريق اشاره صورت مي پذيرد و نه به طور مثال از طريق يك تحليل مفهومي :حالات آگاهانه، آن حالات احساس، ادراك و آگاهانه هستند كه از صبح وقتي شما از يك خواب(بی رویا) بيدار مي شويد ، آغاز مي شوند و تا انتهاي روز كه شما به خواب مي رويد و يا به شكل ديگري (نا آگاه) می شوید ادامه پيدا مي كنند.مغز انسان دارای سه نوع نظام‌ شناخت است:

  1. نظام شناخت شورمندانه یا عاطفی که دانایی شورمندانه یا عاطفی‌ را پدید می‌آورد.
  2. نظام شناخت دریافتمندانه یا ادراکی که دانایی دریافتمندانه یا ادراکی را موجب می‌شود.
  3. نظام شناخت هوش‌ورزانه یا اندیشه‌ورزانه که عامل دانایی‌ هوش‌ورزانه یا اندیشه‌ورزانه است.

میزان آگاهی و ارزش اطلاعات حسابداری از دیدگاه سهامداران از طریق تحقیقات مشاهده ای مورد ازمون قرار گرفته و همبستگی اطلاعات منتشر شده حسابداری و تغییرات قیمت سهام محاسبه و تحلیل شده است . چنانچه این همبستگی با اهمیت باشد می توان ان را شاهدی بر سودمنری اطلاعات برای سرمایه گذران به شمار اورد.

آگاهی سرمایه گذاری تعاریف متفاوتی را در خود جای داده است و درمعنای اقتصادی آن عبارت است آگاهی  و دانش کافی از مخارجی که صرف افزایش یا حفظ ذخیره سرمایه می‌گردد. اما مفهوم فراگیر آن در بازار اوراق بهادار به این صورت آمده است:«سرمایه‌گذاری تصمیمی است که بر اساس آن سرمایه‌گذار مصرف کنونی خود را در ازای بدست آوردن مصرف بیشتر در آینده به تاخیر می اندازد.»

هدف فردی که در  بازار اوراق بهادار  شرکت می کند مشخص است. او برای بدست آوردن سود و کسب منافع بیشتر در این بازار گام می‌نهد. هنگامی که سرمایه‌گذار یک ورقه بهادار را خریداری می‌کند سرمایه گذاری صورت پذیرفته است، اما خرید یک خانه به قصد زندگی سرمایه گذاری محسوب نمی‌شود. در حقیقت شخص سرمایه‌گذار به امید بدست آوردن ارزشی در زمان آینده از ارزش‌های کنونی صرفنظر می نماید. اگر عوامل ترغیب کننده برای سرمایه گذاری وجود نداشته باشد، افراد به طور معمول مصرف کنونی را به مصرف آینده ترجیح می‌دهند. بنابراین فرد سرمایه‌گذار باید از سرمایه‌گذاری کنونی خود انتظار بدست آوردن بازده مثبت داشته باشد و بهره‌مندی از ثروت و فرصت‌های مصرف در آینده ترغیب کننده وی خواهد بود.

سرمايه‌گذاري به صورتهاي ديگري نيز تعريف شده است:

  • سرمايه‌گذاري خريد اقلام دارايي و يا اوراق بهاداري است كه ميزان بازده و ريسك مورد انتظار آن داراي تناسب باشد.
  • سرمايه‌گذاري خريد اقلام دارايي و يا اوراق بهاداري است كه با گذشت زمان منجر به ايجاد درآمد و افزايش ارزش براي سرمايه‌گذار خواهد شد.

سرمايه‌گذاري در مسكن و زمين يك‌سرمايه‌گذاري واقعي ناميده‌ مي‌شود. هدف اين نوع سرمايه‌گذاري توليد كالا و خدمات با هدف بيشينه كردن ثروت است. در واقع در دوران تورم، افراد براي ايجاد درآمد و گريز از كاهش ارزش پول اقدام به خريد كالاهاي بادوام و دارايي‌هاي واقعي مي‌كنند. اين نوع سرمايه‌گذاري هيچ نوع درآمد جاري و منظمي براي سرمايه‌گذار در پي نخواهد داشت.

فرآيند  آگاهی سرمايه‌گذاري

بيشتر از آنچه در مورد تجزيه و تحليل سهام بايد به آن توجه شود، فرآيند سرمايه‌گذاري خواهد بود. يك سرمايه‌گذار بايد به مراحل كلي سرمايه‌گذاري بيانديشد كه در زير خلاصه‌اي از آن آمده است:

  • مشخص كردن هدف‌هاي كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و بلند‌مدت
  • تعيين ميزان ريسك و بازده مورد انتظار
  • شناسايي و محاسبه ريسك و بازده اوراق بهادار
  • مشخص كردن سبد بهينه از اوراق بهادار يا دارايي
  • اندازه‌گيري عملكرد حاصل از سرمايه‌گذاري
  • شناخت ساختار بازار سرمايه
  • يادگيري و شناخت قوانين دادوستد در بازار اوراق بهادار

 پس از برآورد ميزان ريسك و بازده، سرمايه‌گذار بايد نقدينگي لازم جهت خريد سهام را فراهم نمايد. كارشناسان و مديران پرتفوي پيشنهاد مي‌كنند كه موجودي نقدي بابت خريد سهام بهتر است كه از پس‌انداز، مازاد ثروت و يا ارث تامين شود و تاكيد مي‌كنند از تامين مالي به شكل قرض  يا وام پرهيز نمايند. چرا كه در برخي موارد ديده مي‌شود كه افرادي با فروش اقلام ضروري مورد نياز  اقدام به سرمايه‌گذاري كرده‌اند.

 دوره سرمايه‌گذاري

  سرمايه‌گذار بايد مشخص كند كه براي چه دوره زماني سرمايه‌گذاري خواهد كرد. به بيان ديگر خريد سهام براي چه دوره‌ زماني صورت مي‌گيرد كه البته به انتظارات شخص سرمايه‌گذار بستگي دارد. در واقع نگرش افراد براي در نظر گرفتن دوره سرمايه‌‌گذاري متفاوت است. برخي از صاحبنظران دوره سه ساله سرمايه‌گذاري را به عنوان بهترين زمان جهت سرمايه‌گذاري مي‌پندارند. نكته مهم آن است كه سرمايه‌گذاري با مفهوم سفته‌بازي متفاوت است. چرا كه اين دو از لحاظ نرخ بازده مورد انتظار و ميزان ريسك و دوره سرمايه‌گذاري در يك سطح نمي‌گنجند. هدف سفته بازي افزايش ارزش دارايي براي يك دوره كوتاه‌مدت است و در مجموع گرفتن سود ناشي از افزايش قيمت سهم. شخص سفته باز به گرفتن بهره و سود سهام بي‌توجه است و بنابراين كساني كه براي يك دوره زماني كوتاه مدت سرمايه‌گذاري مي‌كنند،  سفته باز ناميده مي‌شوند

 روش‌هاي سرمايه‌گذاري

سه شيوه كلي كه سرمايه‌گذاري بر اساس آنها صورت مي پذيرد به طور خلاصه در زير بررسي شده است.

روش  بنيادي: يك سرمايه‌گذار بايد پيش از خريد سهام اوضاع اقتصادي و سياسي كشور، وضع صنعت مورد نظر و وضعيت شركت را بررسي و تجزيه و تحليل نمايد. سرمايه‌گذار بر اساس اين روش تا زماني كه سهام بازدهي بالايي دارند و ارزش واقعي كمتر از قيمت سهم مي‌باشد، سهم را در سبد خود نگهداري مي‌كند. پژوهش‌هاي صورت گرفته نشان مي‌دهد كه استفاده از بررسي بنيادي بهترين نتيجه را براي سرمايه‌گذار به همراه داشته است. از اين رو سرمايه‌گذاران سهام مطلوب خود را شناسايي كرده و براي دوره سرمايه‌گذاري بلند‌‌مدت نگه مي‌دارند. احتمال اين كه دوره نگهداري سهم طولاني شود نيز نسبتا زياد است. در پايان اين فصل بيشتر به اين روش پرداخته شده است.

استفاده از تئوري مدرن پورتفوليو: فروضي در اين روش سرمايه‌گذاري گنجانده شده است كه بازار كارا و انتشار اطلاعات به صورت يكپارچه و در دسترس همگان از جمله اين فروض مي‌باشد. با توجه به كارايي بازار و تغيير لحظه‌اي قيمت سهم نسبت به اطلاعات موجود پيش‌بيني آينده قيمت سهم تقريبا بسيار مشكل مي‌نمايد. از اين رو سرمايه‌گذار با انتخاب اوراق بهادار گوناگون سعي دارد تا بازده خود را با متوسط بازده بازار برابر و متناسب نمايد. شخص سرمايه‌گذار با اين روش مي‌كوشد تا مجموعه‌اي متنوع و پرگونه از سهام را خريداري نمايد و چون قادر به پيش‌بيني آينده نيست از استراتژي خريد و نگهداري بهره مي‌جويد.

روش تكنيكي: اين نوع سرمايه‌گذاري با استفاده از مطالعه رفتار و حركات قيمت و حجم سهام در گذشته  و تعيين قيمت و روند آينده سهم صورت مي‌پذيرد. تغييرات قيمت سهم با استفاده از پيشينه تاريخي و نمودار توسط تحليل‌گر تكنيكي مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرد. اين روش بيشتر مورد استفاده سفته‌بازان قرار مي گيرد و بدين صورت قصد دارند تا بازده مورد نظر خود را در هنگام بالا رفتن قيمت سهم افزايش دهند. در واقع سرمايه‌گذاران با ديدگاه كوتاه‌مدت از اين روش بهره مي‌جويند. روش تحليل تكنيكي موضوع اصلي كتاب است و پس از اين به صورت كامل به آن پرداخته مي شود.

ريسك سرمايه‌گذاري

 با توجه به رابطه‌هاي رياضي  بازده در مي‌يابيم كه ريسك هر سهم به واسطه تغييرات قيمت و سود تقسيمي آن سهم معلوم مي‌گردد. عوامل تاثير‌گذار بر ريسك باعث تغيير قيمت سهم در بازار مي‌شوند كه اين عوامل از ريسك بازار، ريسك تجاري، ريسك نرخ بهره، ريسك تورم  و ريسك قدرت خريد پول تشكيل مي‌شوند. تمامي تصميمات سرمايه‌گذاري افراد بر مبناي ميزان ريسك و بازده انجام مي‌شود. بديهي است كه هدف اصلي سرمايه‌گذاري كسب بازدهي بالا در سرمايه‌گذاري است. وضعيت نامطمئن آينده بازار سهام موجب مي‌شود كه براي يك دوره زماني كوتاه‌مدت سرمايه‌گذاري نكنيم و بدين صورت اجباري به فروش سهام در مواقع كاهش شديد قيمت نخواهيم بود.

بنابراين شخص سرمايه‌گذار در عين آمادگي براي پذيرش نامطلوب‌ترين شرايط بر اين باور است كه افت و خيزهاي كوتاه‌مدت بر سرمايه‌گذاري وي تاثير‌گذار نخواهد بود. شخص سرمايه‌گذار بهتر است به اين اصل مهم توجه كند كه ريسك سرمايه‌گذاري بايد متناسب با بازدهي باشد. موجودي نقد در بانك به شدت در معرض ريسك ناشي از تورم خواهد بود. اگر ريسك تورم مهم باشد سرمايه‌ها از حساب‌هاي پس‌انداز و اوراق قرضه به سمت اوراق بهادار خواهد رفت.

محتوای اطلاعاتی اعلان سود

قویترین مشاهده ای که از تحقیقات بازار سرمایه بدست امده است مربوط به محتوای اطلاعاتی ارقام سود سالانه گزارش شده می باشد .یکی از تحقیات بازار سرمایه در سال 1968 نشان داد که سمت تغییر در سود گزارش شده حسابداری همبستگی مثبتی با تغییرات  قیمت سهام داشته است و نتایج بدست امده با شکل نیمه قوی بازار کارامد هماهنگی  دارد. همچنین تحقیق دیگری  نشان داد که سمت سودهای غیر منتظره با تغییرات قیمت سهام همبستگی دارد.

به دلیل انتشار مستمر اطلاعاتی که بر قیمت سهام  اثر می گذارد نمی توان روابط علت ومعلولی را بین اطلاعات حسابداری و قیمت سهام استنتاج کرد چنانچه شواهدی دال بر وجود محتوای اطلاعات حسابداری بدست اید می توان بیشتر به ان اطمینان داشت و در صورت بدست نیامدن چنین شواهدی باید احتیاط لازم را در نتیجه گیری به عمل اورد. تحقیقات بازار سرمایه غالبا ازمون مشترکی از کارایی بازار و محتوای اطلاعات ارقام حسابداری است چنانچه کارایی بازار سرمایه مورد تایید باشد می توان درباره بود یا نبود محتوای اطلاعاتی حسابداری نتیجه گیری کرد اما چناچه بازار سرمایه کارامئ نباشد نمی توان به اسانی درباره محتوای اطلاعات حسابداری قضاوت کرد.

در برخی از تحقیقات حسابداری ازمون همبستگی بین اطلاعات حسابداری گزارش شده در صورتهای مالی سالانه وسطوح قیمت سهام (مثلا ارزشیابی شرکت ) بوده است .  در این رویکرد کوشش می وشد که از طریق مشاهده  ,مدل نظری ارزشیابی حقوق صاحبان سهام براورد شود . بدین منظور هر کی از اجزای صورتهای مالی از لحاظ همبستگی باارزشیابی شرکت در بازار مورد ارزیابی قرار می گیر . چنانچه یک قلم ازورتهای مالی در گروه دارایی – درامد قرار گیرد باید رابطه مثبتی با ارزش بازار شرکت داشته باشد و اگر در گروه بدهی هزینه قرار داشته باشد باید رابطه منفی با ارزش بازار شرکت داشته باشد

به طور مقال یک تحقیق درباره مخارج تحقیق  و توسعه با ارزش شرکت نشان داده است که متوسط هزنسنه هر یک دار برای تحقیق و توسعه اثری معادل 5 دلار افزایش در ارزش شرکت داشته است . این نتایج نشان میدهد که علی رغم این که هیات استاندارد حسابداری مالی مبنی بر به هزینه منطور نمودن مخارج تحقیق و توسعه بازار سرمایه این مخارج را دارایی بحساب میاورد . در تحقیق دیگری معلوم شد که اطلاعات تامین شده توسط بانکها در مورد ارزش بازار سرمایه گذاری در اوراق بهادار همبستگی بیشتری از ارزشهای تاریخی با ارزش بازر این بانکها داشته است.

لزوم حسابرسی را می توان به کمک تئوری نمایندگی توجیه کرد یعنی به دلیل وجود انگیزه های متفاوت مالکان و مدیران اعمال کنترل بر  مدیران از طریق هیات مدیره و حسابرسیهای مستقل انجام می شود علاوه بر این شرکتها نیز علاقمند هستن که به استفاد کنندگان برون سازمانی نظیز سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان قابلیت اعتماد سورتهای مالی را به اعتبار حسابرسی شدن ان توسط حسابرسان متسقل نشان دهند. بنابراسن حسابسان مستقل ضمن این که اعمال کنترل بر مدیران را تسهیل می کنند اعتبار صورتهاس مالی را افزایش میدهند. برای سرمایه‌گذاری توأم با موفقیت اطلاعات زیر لازم است:

  1. اهداف سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت یا بلندمدت خود را مشخص نمایید.
  2. موضوعات سرمایه‌گذاری و محل‌های آن را مشخص کنید.
  3. قدرت تحمل خود را از میزان زیان احتمالی، و نیز میزان تمایل خود را از سود مورد انتظار مشخص کنید.
  4. راه‌های تنوع‌بخشی و سرمایه‌گذاری خود را با توجه به مبالغی که برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته‌اید بررسی نمایید.
  5. از میزان نقدشوندگی سرمایه‌گذاری خود قبلاً آگاهی کسب کنید.
  6. از نحوه‌ی سرمایه‌گذاری (پرداخت پول) و نحوه‌ی دریافت عایدی و منافع آن آگاه باشید.
  7. از راهنمایی مشاوران، آگاهان و خبرگان مرتبط غفلت نکنید.

منبع

پورحبیب، احمد یکتا شارمی(1393)، بررسی  رابطه آگاهی و اعتماد سرمایه گذاران  با  بهره وری شرکت ها، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0