آموزش صلح در برنامه­ های درسی

 با توجه به مطالب گفته شده با آنکه تلاش­های بسیار گسترده­ای در زمینه آموزش صلح صورت گرفته است، اما نگرانی­هایی در این مورد وجود دارد. مونته سوری نگرانی خود را این­گونه عنوان کرده است:آموزش… افراد را تشویق می­کند تا به دنبال علایق شخصی خود نکنند و برای پیشرفت همکلاسی­های خود هیچ تلاشی نکنند و تنها نگرانی­شان این باشد که در پایان سال رتبه بالا کسب کنند و جایزه این رقابت را به خود اختصاص دهند. این مخلوقات خودخواه و بیچاره که به طور تجربی ثابت شده است از لحاظ روحی و ذهنی خسته هستند، بعدها در زندگی خود را همانند دانه­ای جدا بروی کویری می­یابند که هرکس جدا از همسایه خود زندگی می­کند، آنها بی­حاصل و بی­ثمر هستند و اگر طوفانی بیابید این ذره­های ریز انسانی که هیچ وابستگی به دنیا و زندگی نداشته­اند. به راحتی از هم پاشیده خواهند شد.

با توجه به چالش­های عمیق جامعه جهانی، تقریبا کلیه کشورها در شرف اصلاح سیستم­های آموزشی خود هستند تا از این طریق به رفع نیازهای مربوط به قرن بیست و یکم بپردازند. در این روند پاسخ به چالش­ها را دیگر نمی­توان در زمینه ملی جستجو کرد بلکه مستلزم همکاری گسترده و هماهنگی فراگیر بین­المللی است.

شورای جهانی برنامه درسی و آموزش ، در سال1971 توسط معلمانی از سرتاسر جهان تشکیل شد. در مقدمه اساسنامه این شورا که یکی از سازمان­های معروف جهانی در امر آموزش است و مسئولیت و جایگاه معینی را در آموزش صلح به خود اختصاص داده ، چنین بیان شده است:

اکنون زمانی است که جامعه جهانی و آموزگاران وظیفه اطمینان بخشیدن به مردم را دارند. آموزش نقش موثری در ارتقا برابری، صلح و تصور حقوق بشر جهانی دارد در نتیجه، تمامی برنامه­های درسی و آموزشی موسسات آموزشی برای کودکان، جوانان و سالمندان باید در جهت ارتقا عزت نفس افراد،آگاهی اجتماعی و ایجاد توانایی شرکت در تمامی سطوح جامعه جهانی از ملی تا جهانی باشد.

این شورا خواستار تمرکز بیشتر بر روی مسائل صلح، هم در حوزه کتب درسی و برنامه­های آموزشی و هم در محدوده دانش و نگرش و توانش دانش­آموزان، هستند .آن­ها معتقدند در حقیقت مدرسه باید مکانی برای آموزش و پرورش صلح و مفاهمه باشد، زیرا کودکان و نوجوانان امروز، رهبران و تصمیم­گیرندگان فردای جامعه هستند و هرگونه تلاش برای ایجاد باور عمیق نسبت به صلح و ضرورت احترام به خود، دیگران و محیط پیرامون، می­تواند در خلق و حفظ جهانی صلح­آمیز بسیار موثر باشد .

 البته پژوهش­های صلح نشان داده­اند که صلح تنها به واسطه تغییر آگاهی انسان به وجود نمی­آید و تنها با خواست مردم محقق نمی­شود.بلکه مسئله صلح به امکان تغییر موثر ساخت­های اجتماعی نیز مربوط است. از این­رو آموزش صلح باید برمفاهیم کلیدی مانند تجاوز سازمان­یافته، خشونت ساختمند و عدالت اجتماعی تکیه کند. به همین منظور، آموزش باید به عمیق­ترین مرکز شخصیتی انسان و به قضاوت اخلاقی سرشت و طبیعت صلح ، کنجکاوی و همکاری دست یابد .

منبع

 فیروزکمیشانی،فاطمه(1393)، ویژگی­های آموزش صلح در برنامه­ی درسی دوره­ی ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0