چگونگی تاثیر خودکارآمدی بر رفتار

انتخاب رفتار یا فعالیت: فراگیرانی با خودکارآمدی پایین از درگیر شدن در فعالیتها اجتناب می کنند و افراد با خودکارآمدی بالا ، چون احساس می کنند می توانند با موفقیت فعالیت ها را انجام دهند آن را انتخاب می کنند.

تلاش و ممارست: افراد با خودکارآمدی بالا ، تلاش و فعالیت بیشتری را برای رسیدن به رفتار با نتیجه سودمند ، انجام می دهند.

الگوی فکری و واکنشهای روانی: فراگیران با خودکارآمدی پایین کارها را سخت تر از آن چیزی که هستند می بینند و همین مسئله باعث استرس و ضعف آنها در چگونگی مقابله با مشکل می شود ، برعکس افراد با خودکارآمدی بالا تلاش بیشتری بر مشکلات فائق آمده و به موفقیت های بیشتری دست می یابند.

خودکارآمدی یا درک توانایی تکمیل موفقیت آمیز یک وظیفه ، یک اصل است که بین آگاهی و عمل ارتباط برقرار می کند ، اعتقاد به اینکه فرد می تواند رقتاری را انجام دهد ، معمولا قبل از کوشش واقعی برای آن رفتار ایجاد می شود. خودکارآمدی بر انتخاب رفتار ، زمان و وضعیت انجام رفتار و میزان کوشش و پافشاری برای انجام دادن یک وظیفه خاص تاثیر می گذارد  .همچنین بر میزان کوشش مددجویان برای مقابله با موانع ، مدت زمان مقابله و تصمیم گیری برای انتخاب محیط و فعالیتهایی که در آنها احساسات و رفتارهای خودکارآمدی قوی تر است ، تاثیر خواهد گذاشت .

بندورا و همکاران معتقدند که احساس خودکارآمدی ، در اثر تحمل چالشها و انجام متوالی و گام به گام ، در افراد شکل می گیرد و بر مبنای تئوری خودکارآمدی از مدل بندورا ، بین خود درک شده و رفتارهای مقابله ای فرد ارتباط وجود دارد. به بیان دیگر ، خودکارآمدی ، درجه ای از تسلط فرد در مورد توانایی اش برای انجام فعالیت های خاص می باشد.لذا تئوری خودکارآمدی ، به نقش اتحاد ، اطمینان و عزت نفس فرد نسبت به تواناییهایش در انجام رفتار درخواست شده از وی ، تاکید دارد .فاکتورهایی که در افزایش میزان خودکارآمدی موثرند و می توان آنها را در برنامه ریزی آموزشی گنجاند ، عبارتند از:

  • برداشت و درک فرد از اینکه رفتار مورد نظر ، انجام شدنی است ؛ قابل انجام بودن وظایف از نظر مددجو
  • رفتار به ظاهر پیچیده ، می بایست به رفتارهای کوچک و ساده تر که زیر مجموعه رفتار کل به حساب می آیند، تقسیم شود. وقتی یک رفتار یا کار پیچیده به کارها و وظایف کوچکتر تقسیم شود ، باعث می شود موفقیت های کوچک بسیاری در طی فرایند یادگیری تجربه شوند.
  • عملکرد رفتار یا مهارت که باعث تسلط فرد در انجام مهارت مورد نظر می شود.
  • دریافت پاداش تقویت در حین انجام کار از سوی آموزشگر و پرسنل بهداشتی درمانی یعنی وجود توجه، تشویق و تحسین برای انجام وظیفه .

منبع

قربانی، داریوش(1393)، اهمیت نسبی عوامل استرس زای چالشی در خوداتکایی با تأکید بر تیپ شخصیتی،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت اجرائی، دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0