« بیشتر تلاش می کنیم تا با ما مطمئن پژوهش کنید. »مفهوم تاب‌آوري
تاب‌آوری یکی از سازه‌های عمده رویکرد روانشناسی مثبت‌گرا می‌باشد. در سال‌های اخیر این رویکرد با شعار توجه به استعدادها و توانمندی‌های انسان به جاي پرداختن به اختلالات و ناهنجاری‌ها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف نهایی این رویکرد، شناسایی سازه‌ها و شیوه‌هایی است که موجبات بهزیستی و شادکامی انسان را فراهم می‌آورند. رویکرد مثبت‌گرا دارای سازه‌های مثبتی از جمله شادی، امید ، بهزیستی، عزت نفس و … است. یکی از مهترین سازه‌های این رویکرد، تاب‌آوری است. تاب‌آوری یکی از سازه‌هایی است که موجب انطباق فرد با نيازها وتهديدات موجود در زندگي است.
تاب‌آوری در لغت به معنای حالت فنری داشتن، حالت برگشت‌پذیری داشتن و حالت ارتجاعی داشتن می‌باشد. اصطلاح تاب‌آوری به صورت‌های مختلف و متنوعی تعریف شده است: مانند توانایی سازگاری موفقیت‌آمیز در مقابل محیط در حال تغییر ؛ و سرسختی و آسیب‌ناپذیری ؛ و سازگاری موفقیت‌آمیز علیرغم استرس زیاد و شرایط ناگوار. همه تعاریف دارای یک توصیف مشترک می‌باشندوآن هم توانایی بازگشت بحالت اولیه می‌باشد .
گارمزی و ماستن ،تاب‌آوری را یک فرآیند، توانایی یا پیامد سازگاری موفقیت‌آمیز علیرغم شرایط چالش‌برانگیز و تهدیدکننده می‌دانند. در تعریفی دیگر، تاب‌آوری یعنی آشکارکردن شایستگی در افراد علیرغم تحت فشار بودن و استرس زیاد است . راتر، معتقد است تاب‌آوری، سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است.
تاب‌آوری صرفاً مقاومت منفعل در برابر آسیب‌ها یا شرایط تهدیدکننده نیست، بلکه فرد تاب‌آور، مشارکت‌کننده فعال و سازنده محیط پیرامون خود است. تاب‌آوری قابلیت فرد در برقراری تعادل زیستی-روانی و روحی در مقابل شرایط مخاطره‌آمیز می‌باشد.
در مجموع تاب‌آوری مفهومی روانشناختی است که توضیح می‌دهد چگونه افراد با موقعیت‌های غیرمنتظره کنار می‌آیند. تاب‌آوری به معنای سرسختی در مقابل استرس، توانایی برگشت‌پذیری به حالت عادی و زنده‌ماندن و تلاش‌کردن در شرایط ناگوار است .
منبع
شیبانی،ندا(1393)، پيش‌بيني بهزيستي روانشناختي بر اساس تاب‌آوري و اميد به زندگي دربیماران دیابتی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی ارسنجان
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید