سبک­های مدیریت مشارکتی

مشارکت را به­طور کلی می­توان به پنج شکل تقسیم کرد :

  • مشارکت بالا به پائین: این نوع مشارکت در واقع درگیری مدیر را در کار کارکنان شرح می­دهد. یعنی مدیر به­نوعی در کارهایی که کارکنان انجام می­دهند دخالت دارد.
  •  مشارکت از پائین به بالا : این نوع مشارکت، وسعت و اندازه مشارکت کارکنان با مدیران را در کارهایی که جزو مسئولیت­های مستقیم مدیران است توصیف می­کند.
  •  مشارکت جانب نگر : این نوع از مشارکت عبارتست از این­که افراد در سطوحی پرشمار از سازمان با یکدیگر همفکری کنند. این نحوه مشارکت ممکن است دربرگیرنده فعالیت­های ساختاری یا فرآیندی باشد. مشارکت جانب نگر به­صورت رسمی و  غیر رسمی وجود دارد.
  • مشارکت سازمانی: این نوع از مشارکت بین بخش­های وسیع­تری از سازمان، بین قسمت­ها، واحدها و وظایف انجام می­گیرد.
  • مشارکت فردی: نوعی از مشارکت است که فرد از قابلیت­های فکری و جسمی خود مانند نیرو، خلاقیت، بصیرت، تمرکز و تفکر برای انجام کار استفاده می­کند .

با تعاریف فوق می­توان چنین استنتاج کرد که مشارکت می­بایست جزئی جدائی ناپذیر از هر اداره یا سازمانی باشد و هر کارمندی در هر سطح سازمانی و با هر مقامی باید به­گونه­ای در امر مشارکت دخالت داشته باشد و خود را در تصمیماتی که در محل کارش گرفته می­شود سهیم بداند. اما انواع مشارکت کارکنان در امور سازمان بدین­گونه خواهد بود: حلقه­های کنترل کیفیت، گروه­های خودگردان کار، مدیریت کیفیت جامع، مشارکت در مالکیت، مدیریت بر مبنای هدف، دموکراسی صنعتی، شوراهای مدیریت میانی، تصمیم­گیری­های مشترک، مشارکت در فروش، مشارکت در آموزش، مشارکت در تحقیقات و نظام پیشنهادها از انواع مشارکت کارکنان در امور سازمان می­باشد.روز به روز بر تنوع مشارکت افزوده می­شود. همچنان­که در سازمان­های جدید افراد در گروه­های مختلف بر روی یکدیگر تأثیر گذاشته و قلمرو خود و رهبران خود را نیز افزایش می­دهند.

همانگونه که پیش­تر ذکر گردید انواع مشارکت کارکنان در امور سازمان می­تواند بدین­گونه باشد: حلقه­های کنترل کیفیت، گروه­های خودگردان کار، مدیریت کیفیت جامع، مشارکت در مالکیت، مدیریت بر مبنای هدف، دموکراسی صنعتی، شوراهای مدیریت میانی، تصمیم­گیری­های مشترک؛ مشارکت در فروش، مشارکت در آموزش، مشارکت در تحقیقات و نظام پیشنهادها. در این میان، شناخته شده ترین ابزار دستيابي به مشاركت عبارت است از نظام پيشنهادها يا طرح بسيج انديش­ها،  اما در این میان، نظام پيشنهادها در كنار روش­هايي چون تقسيم اطلاعات، بازخورد بررسي  و روش گروه اسمي، از پایه­ای ترین روش­های مشارکت دادن زیردستان در امور می­باشد.

تقسیم اطلاعات: یکی از راه­های مشارکت افراد که پایه و زیربنای سایر راه­های مشارکت می­باشد همین تقسیم اطلاعات است. در واقع تقسیم اطلاعات به­عنوان مشخصه بنیادین همه فعالیت­های مربوط به مشارکت است. عدم اطلاع کارکنان از عملکرد سازمانی و ماهیت سازمان، و همچنین عدم آگاهی از دلایل اتخاذ تصمیماتی که وضعیت شغلی­شان را تحت تأثیر قرار می­دهد، موجب دلسردی و از خود بیگانگی آنها را فراهم می‌کند ،  چرا که آنان نسبت به سازمان خود، احساس وفاداری و تعهد نمی­کنند و همواره هدف­ها و برنامه­های سازمان را جدا از اهداف و برنامه­های خود می­دانند؛ به واقع آنها در سازمان به عنوان عضوی از دندانه­های چرخ دنده‌ ماشین سازمان خواهند بود. اگر چه در مدیریت خودکامه،‌ مدیر هیچگاه ارزش و کاربرد تقسیم اطلاعات را درک نخواهد کرد و لذا همواره از این مهم، غافل می­ماند و همین، تبعاتی همچون کاهش کیفیت بهره وری و غیره را به­دنبال خواهد داشت.

بازخورد بررسی: بررسی روش سودمندی است، زیرا راه مقرون به صرفه­ای برای مشارکت تعداد زیادی از کارکنان و کسب اطلاعات ذی­قیمت دربارة مؤسسه می­باشد. همچنین از ابزار مفیدی برای نظارت بر پیشرفت فعالیت­های مربوط به بهبود کیفیت زندگی کاری یا شرایط سازمانی به شمار می رود.

روش گروه اسمی: این روش از مشارکت­دهی افراد در مسائل گوناگون سازمان، روشی نسبتاً سریع و ساده ای است که مدیر با استفاده از این روش و با گذر از چهار مرحله مشارکت افراد را جلب می­نماید:

  • نظردهی در سکوت ، یعنی مدیر از شرکت کنندگان می‌خواهند در صورت تمایل نظریات خود را بنویسند.
  •  درخواست گردشی ، مدیران از هر یک از شرکت کنندگان می­خواهد تا به نوبت یکی از آراء خود را ارائه نمایند. در اینجا مدیر به افراد حقِ اظهار نظر در مورد آراء ارائه شده را نمی‌دهد.
  • بحث توضیحی ، مدیر پس از ثبت آراء مزبور، به­ترتیب هر یک از آراء را در نوبت مطرح کرده، و از شرکت کنندگان می­خواهد تا اگر در مورد آن پرسشی دارند آن را مطرح کنند.
  • رأی گیری و رتبه­بندی: در این مرحله از کار، مدیر از هر یک از شرکت کنندگان می­خواهد تا به نظر خود، بهترین آراء ؛  از ۵ تا ۸ رأی؛   را برگزینند و تعداد مناسبی کارت نیز در اختیار آنها می­گذارد و شرکت­کنندگان، گزینش­های خود را روی این کارتها ثبت کرده ؛ هر رأی روی یک کارت،  آنها را رتبه بندی می­کنند. بدین ترتیب، بالاترین شماره­ها بهترین رأی می­باشد. کارت­ها و رتبه­ها، جمع آوری می­شوند و امتیاز کل هر رأی، روی نمودار ثبت می­گردد که در نهایت یک لیست رتبه­بندی شده به­دست می­آید که نمایانگر توافق گروه می­باشد و به همین طریق، مدیر از مشارکت افراد سازمان خود، استفاده لازم را می­برد.

نظام پیشنهادها: پيشنهاد در ادبيات عامه يعني ارائه يك راه حل در برابر يك مسئله به فرد يا افرادي ديگر، به­طوري­كه آن فرد يا افراد مي­توانند به­طور آزادانه آن را بپذيرند يا رد كنند. از طرفي، پيشنهاد در نظام مديريتي يعني ارائه يك راهكار و طرح و يا ايده نو از سوي اعضاي غيرمديريتي كه به مسئول و اداره كننده آن مجموعه كاري براي پيشبرد اهداف و بهبود مناسبات كاري كمك مي­نمايد .نظام يا سيستم پيشنهادات، تكنيكي است كه مي‌توان از فكر و انديشه­هاي كاركنان براي مسئله يابي، چاره‌جويي و حل مسائل و مشكلات سازماني بهره جست. بر اساس نظام پيشنهادات كليه كاركنان از عاليترين رده سازماني تا پايين­ترين سطح آن مي‌توانند پيشنهادات، ايده‌ها ، ابتكارات و نظرات خود را براي رفع نارسايي‌هاي موجود در روند كاري و يا بهبود روش­هاي انجام كار و يا افزايش كيفيت توليد ارائه دهند. البته نظام پيشنهادات فقط انتقاد نيست بلكه در آن راه چاره نيز ارائه مي‌گردد .

نظام پيشنهادها، تكنيكي است كه از طريق آن می­توان به يافته­هاي ذهني و انديشه سرمايه­هاي انساني در حل مسائل و ايجاد سؤالات جديد و راه حل­هاي بهينه، در راستاي فرهنگ تغيير و بهسازي مستمر سازمان دست يافت . منظور از نظام پيشنهادها، مشورت و تبادل نظر بين كارمندان و مديران است كه به­صورت ابزاري بين لايه­هاي هرم قدرت در نظر گرفته مي­شود تا انگيزه بهبود و تحول در همه افراد سازمان فراگير شود و عملكرد و وضعيت سازمان­هاي دولتي بهبود يابد . درصورتي­كه نظام پيشنهادها به­گونه­اي كارامد و مناسب مستقر شود مزايا و كاركردهاي متعددي را براي سازمان به ارمغان خواهد آورد كه به شرح زير قابل دسته بندي هستند .

  • مزایای مربوط به کارکنان: بهبود مناسبات و پیوندها، افزایش رضایت و انگیزه در کارکنان، شکوفایی قدرت خلاقیت، ایجاد تفکر خودکنترلی، احساس مالکیت در کارکنان، توسعه و تعالی انسان و افزایش درآمد.
  • مزایای مربوط به مدیریت:  صرفه جويي و كاهش هزينه­ها، اصلاح و بهبود روش­ها، افزايش دانسته­هاي مديريت، گسترش تفكر جمعي، افزايش سود اقتصادي، پويائي سازمان، بهبود عملكرد شركت، ارتقاء وفاداري و تعلق سازماني.
  •  مزایای مربوط به مشتریان: افزايش كيفيت و كميت خدمات سازمان، جلب رضايت مردم، كانالي جهت دريافت نظرات مشتريان.

در كنار اين كاركردها و مزايا بايد به اين موضوع نيزتوجه كرد كه اجراي نظام پيشنهادها بدون بسترسازي­هاي مورد لزوم سازماني و ايجاد زمينه­هاي فكري صحيح در مديريت و كاركنان و همچنين بدون دقت كافي هنگام اجراي مشاركت، عدم موفقيت در رسيدن به اهداف مشاركت و ايجاد هرج و مرج در فضاي سازمان را به همراه خواهد داشت كه اين مسئله خود باعث بروز نگرش منفي به نظام مديريت مشاركت جو خواهد شد، لذا ضروري است تا الزامات و زمينه هاي لازم براي استقرار نظام پيشنهادها در سطوح زير فراهم گردند: الزامات سخت افزاری همچون منابع اعتباری برای جبران خدمت، تدوین آئین نامه­ مناسب برای اجراء نظام، تسهیم منافع حاصل از مشارکت و وجود ثبات نسبی در سازمان؛ الزامات نرم افزاری همچون انتخاب مشاوران شایسته و کاردان، سلامت روانی و ادراکی کارکنان، انعطاف پذیری و فرهنگ سازمانی و ملی مناسب؛ الزامات فرد افزاری همچون اعتماد به نفس کارکنان، اعتقاد کارکنان و مدیران به همکاری و مشارکت، کمال طلبی پرسنل و ارتباط مناسب مدیریت با همکاران .

با منفی کردن هرکدام از خصوصیات ذکر شده در بالا می­توان پی به چالش­های پیش روی نظام پیشنهادها برد.  شايد از مهمترين دلايل عدم استقبال كاركنان از سيستم پيشنهادات به­دليل بي‌توجهي به نظرات و پيشنهادات كاركنان بوده است كه نظرات و پيشنهاداتي را مطرح‌كرده اند ولي به آنها بهايي داده نشده است. و لذا براي كاركرد بهتر اين نظام در سازمان­هاي ايران ابتدا بايد كار فرهنگي صورت گيرد تا ذهنيتي كه از ارائه پيشنهادات دارند تغيير يابد . براي اجرا و عملي نمودن نظام پيشنهادات در هر سازمان و شركتي يك روش واحدي وجود ندارد؛ هر سازماني بنا به موقعيت خود، نظام پيشنهادات متناسب با نيازهاي خود را طراحي و اجرا مي­نمايد، اقدامات و فعاليت­هاي لازم براي استقرار نظام پيشنهادات این­گونه است:

  • بستر سازي براي استقرار نظام پيشنهادات
  • تعيين گروه ؛ كميته،  يا شوراي نظام پيشنهادات
  • ارائه پيشنهاد
  • بررسي پيشنهادات
  • تعیین و پرداخت پاداش به پیشنهاد دهندگان.

منبع

هادیگل،مرتضی(1394)، تاثیر ارتباطات درون سازمانی بر واکنش کارکنان به تغییرسازمانی، پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت دولتی،دانشگاه آزاداسلامی

 از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0