تربیت معلم و آموزشهای ضمن خدمت

نظام آموزش و پرورش تا قرن بیستم آنچنان که باید راه به جایی نبرده و بین آموزش و زندگی شکاف به وجود آورده بود. در اواخر قرن بیستم جهانیان دریافتند که آموزش و پرورش نباید از واقعیتهای زندگی دور بماند. این مسئله نظام آموزشی جدیدي را پی ریخت که معلم را پایه و اساس قرار داد.صافی ، در کتاب سیمای معلم مینویسد: معلمان باید از طریق هنر، علم و تجربه را در فرایند تدریس، در سه مرحله قبل از تدریس، ضمن تدریس و بعد از تدریس مهارت یابند.

پاشا شریفی ، در مقالهای با عنوان سنجش عملکرد در فرایند تدریس مراحل تدریس را به شرح زیر گزارش کرده است:

مرحله پیش از تدریس
مرحله تدریس
مرحله پس از تدریس.

به نظر وی در روشهای نوین آموزشی، به جای آزمونهای سنتی بر سنجش عملکرد تأکید میشود. سنجش عملکرد از جمله روشهایی است که انگیزه یادگیری را در دانشآموزان بر میانگیزد.شیوههای سنتی سنجش و ارزشیابی، بر پاسخهای اغلب کلیشهای و تفکر همگرا برای حل مسأله خاص توجه دارد. در حالی که در فرایند سنجش عملکرد، دانشآموزان باید با استفاده از تفکر واگرا، روابط بین مطالب مختلف را درک و تجزیه و تحلیل کند و به خلاقیت و نوپردازی بپردازد.به اعتقاد و باور بسیاری از متخصصان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت، یادگیری مهارتهای حرفهای از جایگاه ویژهای برخوردار است. تا آنجا که معلمی که به اندازه کافی مهارتهای تدریس را تجربه نکرده باید، معلم بدون صلاحیت خوانده میشود .

شعبانی، در مقالهای با عنوان بررسی تطبیقی برنامه تربیت معلم ایران و چند کشور جهان در تحلیل واقعیتها چنین می نویسد: کیفیت تربیت معلم و تدریس به میزان زیادی به منابع آموزشی و برنامه درسی بستگی دارد. در سالهای اخیر پژوهشگران آموزشی به برنامه درسی به عنوان متغیری میان نظامهای آموزشی کشورها نیز بر اصلاح برنامههای درسی و روشهای تدریس تأکید شده است.

به اعتقاد بعرنگی ، آموزشهای تربیت معلم و ضمن خدمت، هنگامی مؤثر است که معلمان بتوانند از امکانات آموزشی در جهت رفع مشکلاتی که در کلاسهای درس با آن مواجهاند بهره گیرند و در دو بعد علمی و عملی مهارت بیشتری پیدا کنند .

منبع

حاجی زاد،محمد(1390)،مقايسه مهارتهاي حرفه اي معلمان دروس علوم پایه و علوم انسانی دوره راهنمایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید