تاثیر گردشگری بر عوامل دیگر

رابطه گردشگري و اقتصاد

رايج‌ترين نگاه به جهانگردي در جهان معاصر رويکرد اقتصاد محور است .گردشگري يکي از منابع عمده درآمد زايي و ايجاد اشتغال در جهان به شمار مي‌آيد . جان مينارد کينز ، اقتصاد دان مشهور انگليسي معتقد بود رشد اقتصادي که خود ناشي از سرمايه‌گذاري است در آينده مي‌تواند ايجاد اشتغال و درآمد نمايد .  لزوماً نبايد درآمدهاي حاصله از گردشگري را به خود اين صنعت يا خدمات اختصاص داد بلکه بهتر آن است اين درآمدها را صرف امور زيربنايي و بنيادي جامعه نمود که در دراز مدت اثرات مثبت خود را بر گردشگري  نيز خواهد گذاشت مثل احداث بزرگراه‌ها، ريل‌هاي استاندارد، توسعه ناوگان هوايي، خطوط کشتيراني، کاهش آلودگي محيط زيست.

 جایگاه صنعت گردشگری در اقتصاد 

گردشگری صنعتی پیچیده با روابط میان بخشی گسترده است . صنعتی که تنوع بسیاری در حوزه های فعالیت آن مشاهده می شود و با طیفی گسترده از فعالان ، بازیگرن و تصمیم گیران مواجه است .این تنوع در گروه های مختلف کسب و کار به تنوع و پیچیدگی خاصی درباره نیازها ، اهداف و فضای کسب و کار ایشان منجر می شود . صنعت گردشگری بین المللی از بزرگترین بنگاه های چند ملیتی تا بنگاه های بسیار کوچک و متوسط اندازه از قبیل هتل ها و رستوران های زنجیره ای بین المللی و کسب و کارهای کوچک تولید صنایع دستی یا عرضه مواد غذایی به گردشگران را شامل می شوند . وقتی در دهه 1990 میلادی اظهار می شود که چون این گردشگر است که از اقصی نقاط جهان برای بازدید به سرزمین شما پا می گذارد پس بنگاه کوچک یا متوسط ، به گونه ای به اقتصاد جهانی پیوند می خورد .گستردگی فعالیت ها و ارتباطات بین بخشی سبب شده که از گردشگری بتوان با تعبیر لکوموتیو رشد یاد کرد و حضور بنگاه های کوچک و متوسط (  SME ) به طرح ایده نقش قابل ملاحظه گردشگری در مبارزه با فقر دامن زده است . از سوی دیگر چون بسیاری از منابعی که در این صنعت به کار گرفته می شود ، در واقع فارغ از هزینه بدان وارد شده اند ( محیط های طبیعی ، سواحل ، جاذبه های فرهنگی … ) . از جمله سرمایه های این صنعت به شمار می روند و طرح این ادعا که هزینه سرانه سرمایه گذاری جهت اشتغال در گردشگری از بسیاری از فعالیت های دیگر کمتر است ، چندان دور از ذهن نخواهد بود .با این وجود این صنعت به شدت تحت تاثیر متغرهای برونزای غیر اقتصادی قرار دارد و از حوزه های سیاست ، مسائل اجتماعی و تحولات اقلیمی تاثیر می پذیرد .اقتضای واقع گرایی است که بپذیریم صنایع بدون آلودگی ( مانند دود ) وجود خارجی ندارد و نمی توان چنانچه بسیاری علاقه مندان به گردشگری بر آن اصرار دارند ، این فعالیت ها را فارغ از هزینه و آثار خارجی منفی قلمداد کرد و همچنین شایسته است تا بپذیریم گاه در خصوص منافع اقتصادی آن دقت کافی مبذول نشده و در قیاس با آن ها که این منافع را کمتر از حد برآورد می نمایند ، گروهی نیز هستند که آثار منفی اقتصادی مشاهده شده و یا برخی منافع ظاهری که تجلی واقعی چندانی ندارند را از نظر دور داشته اند . آثار منفی و محدودیت هایی که البته با مدیریت صحیح قابل کنترل و مهار هستند .

گردشگري و اشتغال

 اشتغال ايجاد شده توسط جهانگردي ، بر سه نوع مي باشد :

• اشتغال مستقيم ؛ اشخاصي که در مؤسسات مرتبط با جهان‌گردي کار مي‌کنند از قبيل هتل‌ها، رستوران‌ها ، فروشگاه‌هاي توريستي و آژانس‌هاي سير و سفر.
• اشتغال غير مستقيم ؛ مشاغل ايجاد شده در بخش‌هاي عرضه از قبيل کشاورزي ، شيلات و صنايع.
• اشتغال اِلقايي ؛ اشخاصي که از طريق خرج کردن درآمدي که شاغلان مستقيم و غير مستقيم کسب کرده‌اند ، حمايت مي‌شوند. فرصت‌هاي شغلي در اين بخش وجود دارد موقتي است و مهمترين دليل براي جريان شغلي زياد در اين بخش عدم امنيت شغلي در اين حوزه است .

تأثير درآمدي گردشگري

 امروزه سهم زيادي از درآمد برخي کشورها از محل فعاليت‌هاي گردشگري است . مسافرت و جهانگردي در توليد ناخالص ملي نقش والايي را ايفاد مي‌کند. گردشگري علاوه بر ايجاد اشتغال موجب درآمد ملي مي‌شود که بخشي از درآمد به صورت درآمد ارزي حاصل مي‌شود.  درآمدهاي گردشگري عبارتند از مقدار ارزي که بازديدکنندگان خارجي به داخل کشور مي‌آورند و خرج مي‌کنند.قسمت اعظم درآمدهاي ناشي از گردشگري  بيشتر به مناطقي از جهان اختصاص دارد که از اوضاع اقتصادي و رفاهي بهتري نسبت به بقيه نقاط جهان برخوردارند در اين خصوص مي‌توان به اتحاديه اروپا ، آمريکاي شمالي و آسياي شرقي اشاره کرد . جالب آنکه بيشترين مولدين گردشگري را نيز همان کشورهاي عمده پذيراي گردشگران تشکيل مي‌دهند مثل آمريکا ، آلمان ، ژاپن ، انگليس ، فرانسه و ايتاليا .

 جهانگردي و درآمد ارزي

مطلوب‌ترين اثر جهانگردي ، ارزي است که وارد کشور مي‌شود. ارز خارجي حاصل از جهان‌گردي بين‌المللي ، شامل محاسبة درآمدهاي ناخالص ارز خارجي است (کل ارز خارجي که جهان‌گردان خارجي هزينه مي‌کنند  و درآمد خالص ارز خارجي) ارز خارجي باقيمانده در کشور پس از کسر ضريب خروج ارز خارجي . دگرگوني‌هاي نرخ تبديل ، اثر تعيين کننده‌اي بر روندهاي گردشگري بين‌المللي و در نتيجه روند گردشگري و توزيع آن دارد . در کنار تعدادي از عوامل ديگر ( مانند تغييرات توليد ناخالص ملي و تراز پرداخت‌ها) ، نوسان نرخ تبديل ارز تا حدود زيادي سبب روندهاي انشعابي در مخارج گردشگري توسط کشورها است .

گردشگري و توسعه

 اگر منافع گردشگري در سطح جوامع و مناطق يک کشور به درستي توزيع شود مي‌تواند سطح زندگي مردم را بهبود بخشد . به همين دليل توسعه گردشگري ، به ويژه در کشورهاي کمتر توسعه يافته ، عامل مؤثري در مقابله با فقر است و موجب افزايش درآمد قشرهاي مختلف ، کاهش بيکاري و رونق اقتصادي و در نتيجه بهبود کيفيت زندگي مردم و افزايش رفاه اجتماعي مي‌شود . در برنامه توسعه سازمان ملل شاخص توسعه‌ي انساني معرفي شده است اين شاخص نه فقط درآمد ناخالص ملي سرانه، بلکه ميزان اميد به زندگي مردم و نرخ با سوادي را نيز مورد توجه قرار مي‌دهد .

منبع

عبداللهي ، محمد تقي (1391) ، توسعه گردشگري گيلان، پايان نامه كارشناسي ارشد، مديريت آموزشي، دانشگاه آزاد اسلامي

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید