اهداف دوره­ راهنمایی

در برنامه تفصيلي دوره­ سه ساله راهنمایی تحصیلی اهداف به شرح ذیل تعیین شده است:

  • پرورش فضایل اخلاقی و معنوی دانش­آموزان .
  • کمک به ایجاد نظم و تربیت و پرورش عادت و تفکر علمی
  • افزایش تجارب و معلومات عمومی دانش­آموزان برای بهتر زیستن در اجتماع.
  • تشخیص استعدادها و رغبتهای فردی دانش­آموزان در رشته­های نظری، فنی و حرفه­ای و راهنمایی آنان برای انتخاب رشته­های مختلف برحسب استعدادهای عمومی و اختصاصی و نیازهای کشور.

بنابراین باید این دوره طوری طراحی و اجرا شود که:

  • دانش­آموزان فرصتهای لازم برای فعالیتهای گسترده آموزشی و پرورشی داشته باشند تا استعدادهای نهفته آنان شکوفا شود.
  • آن دسته از فارغ التحصیلان دوره­ راهنمایی تحصیلی را که به عللی ترک تحصیل می­کنند برای شروع زندگی اجتماعی و تولیدی آماده نمایند.
  • محتوای برنامه­ها و کتابهای درسی و اجرای برنامه رسمی تحصیلات به گونه­ای باید که نوجوانان علاقه­مند به تحصیل را برای دوره­ی بعد بخوبی آماده کنند.
  • موجباتی فراهم شود تا فارغ التحصیلان این دوره برای انتخاب رشته تحصیلی یا اشتغال به کار و حرفه بخوبی هدایت شوند.
  • توزیع فارغ التحصیلان این دوره در شعب مختلف تحصیلی و کار تولیدی باید بر اساس استعدادها، علایق شخصی، معلومات و اولویتهای نیاز بازار کار انجام گیرد. به گونه­ای که این توزیع نیروی انسانی مورد احتیاج بخشهای مختلف را در حد معقولی تضمین کند.

روشهای آموزش و پرورش دوره­ راهنمایی

در فرآیند آموزش و پرورش روش به عنوان بخش جدا نشدنی از کار تدریس و پرورش اندیشه­ یادگیرنده اهمیت دارد و تحقق اهداف تعلیم و تربیت را روش امکانپذیر می­سازد. در قلمرو آموزش و پرورش، روش و عمل نقشی خاص دارند و نشانه مجموع کارهایی است که از آنها استفاده می­کنیم تا پیشرفت امر تدریس و تربیت جهتی مطلوب یابد.توجه به موارد زیر به یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان کمک می­کند:

  • روش آموزش و پرورش باید انعطاف­پذیر باشد تا نوجوان بتواند استعدادها، رغبتها و خوی و خصلت خود را بخوبی آشکار کند.
  • بر استفاده از شیوه فعال تأکید شود. روش فعال عنوانی است که بر شیوه­های متعددی از روش تدریس و آموزش اطلاق می­گردد که در همه آنها نسبت به پرورش روحیه تجزیه و تحلیل و تفکر و تعقل در دانش آموز توجه خواص مبذول شود. در روش فعال عموماً، سلیقه و ذوق و استعدادهای دانش­آموز در طراحی و اجرای برنامه­ها مورد توجه قرار می­گیرد. در این روش دانش­آموز با تلاش خود و به راهنمایی معلم و با مشورت او به اهداف تربیتی نائل می­شود و در پی کشف روابط و تشکیل یک مفهوم است. او علاوه بر یادگیری دارای طرز تفکر منطقی نیز می­گردد و بتدریج قادر می­شود به حل مسائلی که با آن مواجه می­گردد بپردازد.
  • در آموزش هر درس به تناسب موضوع از کارگاه، آزمایشگاه، کارهای عملی و تجربه، مطالعه و تحقیق، بازدید و غیره که از یک طرف هماهنگی مغز و دست و از طرف دیگر همراهی علم و عمل را تسهیل کند استفاده شود.
  • تمرینها و تکالیف درسی دانش­آموزان به گونهای باشد که به ثبت دانشها، مهارتها و نگرشهای دانش آموزان بینجامد و به بروز خلاقیت آنان منجر شود.
  • در فرایند تدریس و یاددهی- یادگیری از انواع مواد آموزشی و کمک آموزشی استفاده شود و انگیزه و رغبت دانش­آموزان به یادگیری تقویت گردد.
  • طراحی و ارائه موضوعات درسی و فعالیتهای تربیتی به گونه­ای باشد که برای دانش­آموزان موفقیت ایجاد کند و موجب افزایش علاقه آنان به یادگیری بیشتر شود .
  • تفاوتهای فردی دانش­آموزان و مراحل رشد آنان به هنگام یاددهی ـ یادگیری در نظر گرفته شود و تعامل ذهنی و عملی معلم و دانش­آموز انجام گیرد.
  • برای یادگیری مؤثر و تغییر رفتار دانش­آموزان از روشهای مناسب تشویق و تنبیه استفاده شود .

منبع

حاجی زاد،محمد(1390)،مقايسه مهارتهاي حرفه اي معلمان دروس علوم پایه و علوم انسانی دوره راهنمایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

 

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0