آموزش ضمن خدمت در ایران

در ایران آموزش ضمن خدمت به شکل نوین تا اوایل دهه ی 1310 مطرح نبود، تا اینکه در سال 1314 راه آهن کشور ، اقدام به تاسیس مرکزی تحت عنوان  هنرستان فنی راه آهن  کرد و سپس در سال 1318 و زارت پست و تلگراف نیز آموزشگاهی برای آموزش کارکنان خود ایجاد نمود. این روند با تاسیس مرکز آموزش کارکنان در شرکت نفت و بانک کشاورزی و سایر موسسات دنبال شد. از سال 1327 برنامه های آموزشی کارکنان ، جزء طرح های دولت قرار گرفت و دوره های آموزشی مختلفی تشکیل شد و وزارتخانه های مختلف با توجه به نیازهای خود اقدام به اجرای دوره های آموزشی کردند. به طور کلی تدوین برنامه های آموزشی منظم و قانونمند از زمان تاسیس شورای عالی اداره کشور در سال 1342 آغاز شد. این سازمان به عنوان سازمانی ستادی و مشورتی در مقام راهنمایی مسئولان آموزشی برآمده و برنامه هایی را نیز به اجرا گذاشت. هماهنگی و اجرای بخش اصلی آموزش کارکنان همگام با قانون استخدام کشوری می رسید. از این زمان به بعد تلاش های گسترده ای در سازمان های دولتی و خصوصی برای آموزش کارکنان صورت گرفت ، به نحوی که امروزه در اکثر سازمان ها بخش ویژه ای به امر آموزش اشتغال دارند .

تقریبا شروع فعالیت های آموزش ضمن خدمت در آموزش و پرورش به سال 1310 بر می گردد. طی این سال ها فعالیت های پراکنده ای جهت آموزش کادر اداری و آموزشی صورت می پذیرفت تا اینکه در سال 1346 ، با تشکیل اداره کل آموزش تحت نظر دفتر تشکیلات فعالیت های فوق ، سازمان یافت. تا سال 1348 ، این ادره در استان کشور، مراکز آموزش ضمن خدمت دایر نمود که تا سال 1361 برگزاری دوره های مختلف کارآموزی ، توجیهی و آموزش های اداری – مالی و معارف اسلامی برای کارکنان اداری و مالی را انجام می داد. اما از 1361 تا سال 1365 با توجه به تغییر دروس ، فعالیت های این مراکز بیشتر روی معلمان در زمینه های مذکور متمرکز شد.از سال 1365 به تدریج این دفتر شروع به گرفتن دانشجوی معادل کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد جهت افزایش درجات علمی معلمان نمود. البته واحد آموزشی دیگری به نام انستیتو مدیریت و برنامه ریزی آموزشی که هدفش آموزش کادر اداری وزارت آموزش و پرورش بود نیز طی سال های 51 – 48 فعالیت داشت ولی در سال 1352 به دفتر آموزش ضمن خدمت پیوست .

طی سال های پس از 1370 ، آموزش ضمن خدمت در این وزارتخانه تحولات زیر را شاهد بوده است :

1. توسعه دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان ، بخصوص در زمینه آموزش های بلند مدت
2. توسعه دوره های آموزش ضمن خدمت در راستای تغییر نظام آموزش و پرورش
3. توسعه دوره های کارشناسی ارشد در رشته های مختلف مورد نیاز وزارتخانه
4. اقدام آموزش کارکنان درمقطع کارشناسی ارشدباهمکاری دانشگاهها وموسسات آموزش عالی
5. برگزاری سمینار ملی آموزش ضمن خدمت کارکنان با همکاری صاحبنظران بخش های مختلف اقتصادی و اجتماعی
6. تهیه و تدوین متون آموزشی ویژه دوره های بلند مدت آموزشی
7. تهیه مجلات آموزشی و تخصصی کارکنان از طریق مطالعات این نشریات و ….

در اردیبهشت ماه سال 1380 برابر مصوبه هیات وزیران دستگاه های دولتی موظف شدند تا برنامه های آموزش ضمن خدمت کارکنان خود را به نحوی تنظیم کنند که هر یک از کارکنان به طور متوسط 40 ساعت آموزش سالانه برخوردار شوند. در بهمن سال 1388 در اجرای مصوبه شورای عالی اداری ، موضوع تحقق دولت الکترونیک و نظام آموزش کارکنان دولت ، برنامه آموزش فناوری اطلاعات (IT) در قالب هفت مهارت ، توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ابلاغ شد که بلافاصله اجرای دوره های آموزش ضمن خدمت مزبور برای کلیه معلمان و کارکنان آغاز گردید. طبق اساسنامه جدید مراکز تربیت معلم که در اسفند ماه سال 1381 به تصویب شورای گسترش آموزش عالی رسید، اجرای آموزش های بلند مدت و کوتاه مدت ضمن خدمت فرهنگیان از وظایف مراکز تربیت معلم محسوب گردید و از ابتدای سال 1382 مقرر شد تا علاوه بر دوره های بلند مدت ، دوره های کوتاه مدت نیز در مراکز تربیت معلم به اجرا گذاشته شود.

منبع

فلاح باسخاوت،سمیه السادات(1391)، ارزشیابی دوره های ضمن خدمت معلمان مشمول ارزشیابی توصیفی، پایان نامه کارشناسی ارشد،رشته سنجش واندازه گیری،دانشگاه روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید