آمادگی برای ازدواج

آمادگي برای ازدواج درسطح مادي و رواني قابل بررسي است.از نظر رواني فرد بايد به شناخت خود دست یافته توانايي ها و ضعف هاي خود را بشناسد. بداند بدنبال چيست؟ ازدواج براي او چه ارمغاني خواهد داشت؟ آيا توانايي پذيرش مسئوليت و اداره زندگي مستقل را دارد؟ آيا مي تواند خانواده خود راترك كند و خانواده جديدي را پذيرا باشد؟ تاچه اندازه مي تواند برخواسته ها و نيازهاي خود غلبه كند و از خود گذشته باشد؟آیا فردرازداري است یا مسائل و مشكلات زندگي اش را به خانواده و دوستان و ديگران انتقال می دهد؟

عوامل اقتصادي

براي شروع زندگي مشترك وجود شرايط اقتصادي حداقل لازم است كه شامل تامين نيازهاي زيستي مثل غذا، پوشاك و تامين نيازهاي ايمني و  احساس امنيت مثل تهيه مسكن مناسب و ثبات در تامين درآمد خانواده است. عواملی چون وضع نامطلوب مادی ، نداشتن شغل و درآمد، محل سکونت و لوازم مناسب فرد را از اقدام به ازدواج باز می دارد.

شرایط خانوادگی

هر كس براي شروع زندگي مشترك نيازمند به حمايت عاطفي از جانب خانواده خود مي باشد. همچنین براي ازدواج لازم است فرد خانواده خود را آماده كند تا پذيراي همسر او باشند. عدم اين آمادگي مي تواند عواقب ناخوشايندي را برای ازدواج ايجاد نمايد. به عنوان مثال پسري كه قصد ازدواج دارد وهنوز توانايي تامين مسكن مناسب را ندارد و قرار است همسرش باخانواده  او زندگي كنند لازم است خانواده اش را براي پذيرش اين فرد جديد آماده كند. در صورتی که خانواده مخالف ازدواج او باشند ممكن است شرايطي ايجاد شود كه دوام ازدواج او را به خطر اندازد.

بلوغ عقلي و عاطفي

لازمه رسيدن به زندگي مشترك خودشناسي ابتدائي است . اینکه بداند از زندگي مشترك چه انتظاري دارد و چه هدفي را دنبال مي كند؟  بتواند با صداقت با فرد موردنظرش گفتگو كند و قصد فريب دادن او را نداشته باشد وخودش را همانطوركه هست مطرح كند. توانايي رازداري را درخود پرورش دهد و مشكلات زندگي مشترك رابه اطرافيان انتقال ندهد.توانایی ترك خانواده خود و ترك وابستگي هاي قبلي را داشته وبتواند فرد جدیدی را به عنوان همسر وشریک زندگی در حیطه خود بپذیرد. قادر به قبول مسئوليت هاي زندگي و استقلال در تصميم گيري باشد.بتواند در شرايط حاد خشم خود را كنترل كند و منطقي باب گفتگو را هدايت نماید.بي بند و باریهاي گذشته را فراموش كند و بادوران تجرد خداحافظي نماید. براي زندگي مشترك تلاش كند و سطح انتظاراتش را در حد معقولي قرار دهد و از همسرش انتظارات بيهوده نداشته باشد. توانايي محبت كردن و ابراز علاقه را درخود ايجاد نمايد واز سلطه گري در مورد مسير آينده اش بپرهيزد درنهايت توانايي تفكيك عقل و احساس را پيدا كند ومنطقی به ارزیابی مسایل بپردازد.

سلامت جسماني

فردي كه قصد تشكيل زندگي و ورود به عرصه زندگي زناشويي را دارد بايد از سلامت جسمي برخوردار باشد به عنوان مثال انواع بيماريهايي چون بيماري قلبي- ريوي- سرطان- نقص عضو و از اين قبيل فرد را ازفعاليتهاي لازم براي زندگي مشترك باز مي دارد مگر اينكه همسر او شرايط جسماني فرد را كاملا پذيرا باشد. از طرف ديگر صداقت در مطرح كردن بيماري قبل از ازدواج ضروری است.

سلامت رواني

فردي كه درگير بيماري رواني است قادرنخواهد بود مسئوليت زندگي زناشویی را بپذیرید و اگر وارد زندگی مشترك شود علاوه بر مشكل خود شرايط دشوار فرد ديگري را نيز بايد پذيرا  شود. بسیاری از افراد به اشتباه برای درمان بیماریهای روانی توصیه می نمایند که فرد بیمار اگر ازدواج کند خوب خواهد شد و وی را به ازدواج تشویق می نمایند. در حالی که ازدواج بار سنگینی بر دوش فرد بیمار قرار می دهد و بیماری وی را تشدید می نماید.

عدم اعتياد

اعتياد به عنوان يك بيماري ازنظر جسمي و رواني فرد راتحت تاثير قرار مي دهد. خلق فرد معتاد متغير بوده و در زمان مصرف ماده مخدر شيدا و در زمان عدم مصرف دچار خماري، پرخاشگري وبی عاطفه گی است.از طرف ديگر فرد معتاد الگوي ناپسند و غيرمعقولي را به اعضاي خانواده خود بخصوص فرزندان ارائه مي كند كه عواقب مخربي را به دنبال دارد. از آنجائیکه فرد معتاد در تمام روز به فکر مصرف ماده مخدر و تهیه آن به سر می برد قادر به قبول مسئولیت های زندگی و تامین شرایط مادی و عاطفی زندگی نیست و ازدواج ناموفقی را در پی خواهد داشت.

منبع

نصیری راد، فخرالسادات، بهشتی راد، رقیه و سلطانزاده، وحید(1396)، بررسی عوامل موثر بر بالا رفتن سن ازدواج بانوان و افزایش تعداد زنان بازمانده از ازدواج در استان همدان، گزارش نهایی طرح تحقیقات استانداردی همدان.

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0