مفهوم و مبانی نظری شرم

شرم ايدة فوق العاده کهني است. ارجاعات به نقش شرم در شکل­دهي رفتار –پاسخ عاطفي دروني به کنش­ها، ايده­ها، واژه­ها يا افکار خجالت­آور که هرگاه فاش شود، شخص را با کاستن از ارزش و مقام او در خانواده و اجتماع تهديد مي­کند – در همة سنت­هاي مذهبي و فرهنگي کم وبيش يافت مي­شود. فرهنگ­هاي آفريقايي و آسيايي از شرم مستمراً به عنوان وسيله­اي براي حفظ و نگهداشت کنترل اجتماعي بر طيف گسترده­اي از رفتارها استفاده مي­کنند. (جي آر189:2004). مطالعة علمي شرم طي 25 سال گذشته، رشد قابل ملاحظه­اي داشته است. در نتيجه، چهارچوبهاي نظري متعددي در تصريح نقش شرم و احساسات مرتبط در تعين انگاره­هاي فردي و رفتار مطرح گشته­اند. پاره­اي از اين چهارچوب­ها شرم را به سان احساس خودآگاهانه­اي مفهوم­سازي کرده­اند که از احساسات غليظ بي­ارزشي يا ناتواني و کاستي ترکيب شده و از ارزيابي­هاي عام خودانگاره با توجه به فاصله بين درک از خويشتن و تصور ايده­آل از خود سرچشمه مي­گيرد. محققان خاطر نشان ساخته­اند که شرم به خاطر تصورات شخص از بايسته­هاي کم­وکيف نگاه ديگران به وي، معمولاً به از دست رفتن عزت نفس و ميل قوي به مخفي­شدن منجر مي­شود. بسياري از شواهد و قراين کمي و کيفي نيز از اين ابعاد شرم حمايت کرده­اند (تيبت).

در سالهاي اخير توجهي روزافزون به شأن احساس و عاطفه و بخصوص شرم در حيات اجتماعي در تقابل با تمرکز معرفتي غالب در علوم انساني، مبذول شده است. براي نمونه، کريب و وولگراستدلال کرده­اند که بيناذهنيت اصلي نه شناختي که عاطفي است. چنين علاقه­اي، با وجود تجديد حيات، جديد نيست و به انحاي مختلف در آثار برخي    جامعه­شناسان از جمله زيمل، گافمن و الياس مشهود بوده است. (راي،353:2004). داروين نيز به اين موضوع پرداخته است. داروين نخست به توصيف ريشه­هاي بيولوژيک و اجتماعي شرم مي­پردازد. داروين در واقع، تلقي از ارزيابي­هاي منفي از خويشتن را- همراه با سرخ شدن به عنوان يک علامت بيروني- به عنوان علت شرم مي­داند. داروين بر اين باور است که شرم عاطفه­اي اجتماعي است که هنگام ديدباني کنش شخصي خود با نگاه به خويشتن از منظر ديگران بروز مي­کند (جي آر،189:2004).  الياس بدين موضوع پرداخته است که چگونه رشد روزافزون تعامل مضبوط اجتماعي، از حدود قرن هفده و هجده، با افزايش آستانة شرم و خجلت پيرامون تن و بدن همراه و همگام بوده است (ريتزر،215:1389؛جلايي­پور،422:1387). در قرون وسطي غيرعادي نبود که زنان و مرداني، که شايد آشنايي چنداني نداشتند، شب را در يک اتاق واحد بگذرانند و لخت بخوابند. در شب عروسي يک زوج در قرون وسطي دسته­اي از افراد عروس و داماد را تا تخت­خوابشان همراهي مي­کردند. ساقدوش­ها لباس عروس را درمي­آوردند. براي آن­که ازدواج قانوني محسوب شود، همخوابگي زوج بايد در حضور ديگران نمايش داده مي­شد.

مشخصات

نوشتار حاضر حاصل مطالعه گروه تخصصی بوبوک می باشد که به منظور مطالعه و آشنایی بیشتر پژوهشگران عزیز با ادبیات نظری موضوع ارائه شده در اختیار آنها قرار گرفته شده است.

تعداد صفحات:  97صفحه فایل WORD

مقدمه: دارد

مبانی نظری: دارد
بحث و نتیجه گیری: دارد

منابع: دارد

در صورت بروز هر گونه مشکل می توانید در هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز با تیم پشتیبانی بوبوک از طریق راه های ارتباطی زیر ارتباط برقرار کنید.

Site: www.bobook.ir

Phone number: 09194448186 – 09059793565

Telegram number: 09059793564

Email: bobook.team@gmail.com