گردشگری چیست ؟

صنعت گردشگری در ایران دارای مزیت نسبی بالایی است که در صورت دستیابی به جایگاه شایسته خویش می تواند به رشد اقتصادی ، بهبود اشتغال ، افزایش رفاه اجتماعی و موارد بسیار دیگری منجر گردد . قرائن مشهود از قبیل افزایش روزهای تعطیل ، درآمد ، طول عمر ، تکامل روز افزون صنعت هواپیمایی و راه آهن ، گسترش ارتباطات جهانی ، دورنمای جهانگردی و گسترش هر چه بیشتر آن را نوید می دهد . با انقلاب فناوری ، جهانگردی عصر سنت نیز متحول شده و گردشگری عصر مدرن پدیدار گشته است . در قرن بیست و یکم گسترش و پیشرفت فناوری موجب خواهد شد که وقت انسان بیش از پیش آزاد گردد ، ثروتش افزون شود و زمان بیشتری را صرف اوقات فراغت خود نماید . در واقع نیمه دوم قرن بیست و یکم را باید عصر صنعت گردشگری نام نهاد .بحث رایج امروز دنیا به این سمت در حال حرکت است که چه مکان ها و چه پدیده هایی هنوز در دنیا وجود دارد که انسان ها بیش از پیش ، به دیدن آن رغبت نشان می دهند و حاضرند برای دیدن آن مخارجی را متحمل شوند و توقعات خود را از قبیل شرایط اقامت ، غذا و سایر موارد را به حداقل کاهش دهند اما می خواهند آنچه می بینند بر ذهن اثر گذار باشد . در این میان صنعت گردشگری از گزینه های مناسبی است که بدلیل پتانسیل بالای اقلیمی کشور ، جای توسعه و رشد بیشتری دارد .از طرفی توسعه اقتصادی نیازمند سرمایه گذاری در بخش های گوناگون اقتصادی است . در واقع پروژه های اقتصادی باید تامین مالی شود . یکی از روش های مهم تامین مالی ، جذب سرمایه خارجی است . در سرمایه گذاری خارجی عوامل تولید همچون سرمایه ، تکنولوژی و سیستم های مدیریت مورد تاکید است . تشویق سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، بیانگر نقش تولید بین المللی در اقتصاد جهانی است . امروزه سرمایه گذاری مستقیم خارجی را اهرم اصلی تکمیل اقتصاد بین المللی می شناسند و بیشتر کشورها سیاست باز بودن اقتصاد را دنبال می کنند . در این راستا ، یکی از مهمترین آثار باز بودن اقتصاد عبارت است از افزایش جریان سرمایه گذاری های مستقیم خارجی و سرمایه های مالی ، تسریع در رشد اقتصادی کشورها ، افزایش اشتغال و رفاه عمومی بویژه در مورد کشورهایی که حضور موثرتری در همگرایی جهانی دارند .باز بودن اقتصاد نه تنها به کشورها برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی کمک می کند بلکه موجب رشد بازرگانی آن ها می شود . سرمایه گذاری مستقیم خارجی و صنعت گردشگری ، عامل مهمی که یک اقتصاد باز می تواند آن را جذب کند ، در سال های اخیر افزایش چشمگیر یافته است و چنین می نماید که این حرکت رو به جلو همچنان ادامه داشته باشد . همین موضوع توجه بیش از پیش سرمایه گذاری به این صنعت را سبب شده و گردشگری که چندان هم کسب و کاری جهانی شده به شمار نمی رود .

تعريف گردشگري

گردشگري به مجموعه فعاليتي اطلاق مي شود که در جريان مسافرت يک گردشگر اتفاق مي افتد . اين فرايند شامل هر فعاليتي از قبيل برنامه ريزي سفر، مسافرت به مقصد ، اقامت ، بازگشت و حتي يادآوري خاطرات آن نيز مي شود . همچنين فعاليت هايي را که گردشگر به عنوان بخشي از سفر انجام مي دهد نظير خريد کالاهاي مختلف و تعامل ميان ميزبان و مهمان را نيز در بر مي گيرد . به طور کلي مي توان هرگونه فعاليت و فعل و انفعالي را که در جريان سفر يک سياحتگر اتفاق مي افتد را گردشگري تلقي کرد. اين تعريف چهار مرحله از فعاليت مصرف کننده را دربر مي گيرد :

اقدامات اوليه نظير کسب اطلاعات ، پرس و جو از اقوام و دوستان ، نگه داري جا يا برنامه ريزي براي يک بازديد روزانه و آماده شدن براي سفر.
مسافرت به مقصد و بالعکس که احتمالا شامل توقف شبانه در مسير نيز مي شود .
فعاليت هايي که در مقصد انجام ميشود و ممکن است به صورت يکنواخت و معين يا بسيار متنوع باشد.
فعاليت هاي بعد از سفر نظير چاپ عکس و گفت و گو و بحث درباره تجارب سفر.

اين مراحل متوالي نقطه آغاز خوبي براي تحليل فعاليت گردشگري هستند و ديدگاه روشني را درباره چگونگي و دلايل انجام سفر و نقطه نظرهاي افراد درباره عوامل با ارزش هر سفر و همچنين نکات مهمي را درباره توانايي يک مقصد در جلب دوباره مشتري پيش روي ما قرار مي دهند .همچنين برخي از صاحب نظران ، گردشگري را در قالب يک شبکه مبدا – مقصد مورد بررسي قرار داده اند . براي مثال تعريفي از پيرس در رابطه با گردشگري را در زير آورده ايم :گردشگري فعاليتي چند جانبه بوده و از آنجاکه در مراحل مختلف آن از مبدا تا مقصد ، خدمات گوناگوني درخواست و عرضه مي شود از لحاظ جغرافيايي نيز پيچيده است . علاوه بر اين احتمالا در کشور يا منطقه اي تعداد زيادي مبدا يا مقصد وجود دارد که اغلب آنها داراي هر دو خصوصيت حرکت (مبدا) و پذيرش(مقصد) هستند.

ابعاد مهم گردشگري

احترام به بيگانه و وضع مقررات مناسب آنان از زمان هاي قديم مورد توجه بوده است در رم باستان ما قانون اقوام را سراغ داريم كه به تنظيم روابط بين شهروندان و خارجيان مي پرداخت . گردشگري داراي ابعاد مهمي است كه ما بايد در وضع قوانين جديد لحاظ كنيم :

الف ) بعد اقتصادي : ورود و اقامت جهانگردان باعث ورود ارز و تقويت مالي و اقتصادي كشور مان خواهد بود و هر چه ما در اين زمينه فعالتر باشيم و جاذبه هاي بيشتري را ايجاد نماييم موجب ورود بيشتر گردشگران مي شويم آنان با خود ممكن است طرح ها و ايده هاي مناسبي داشته باشند و يا مشتريان خوبي براي كالاهاي ما باشند و يا حتي قصد مشاركت با تاجران ما را داشته با شند .كه البته كارشناسان فن بهتر مي توانند در اين امر به بررسي بپردازند .

ب ) بعد فرهنگي : ورود اتباع خارجي به ايران مو جب تبادل فرهنگي ميان ايرانيان و بيگانگان است يعني آنان با آداب و رسوم و سنن ايراني آشنا مي شوند و نكات مثبت و منفي فرهنگ و تمدن ايراني را به سرتاسر جهان ميرسانند . پس هر چه رابطه مناسبي با آنان داشته باشيم و بتوانيم ميزبان خوبي باشيم و مسائل امنيتي را در حفظ و حمايت از گردشگران رعايت نماييم ، اين رفتار مي تواند پيامد هاي بسيار ارزنده اي داشته باشد.
ج ) بعد سياسي : وقتي دولت و حاكميت ما با وضع قوانين شايسته و متعادل ، چهره اي منطقي تر از خود به نمايش بگذارد و رفتارهايي كه در شان يك حاكميت است از خود نشان دهد و انزجارش را از تروريسم اعلام دارد و با اكثر دولت هاي منطقي دنيا در ارتباط باشد و حتي بدون ملاحظه مواضع سياسي دولت هاي اتباع خارجي جهت رفاه حال جهانگردان بيگانه اقدامات در خور آنان را فراهم آورد و حسن نيت خود را عملا ابراز دارد ، مي تواند با هزينه اي اندك اذهان جهانيان را به جانب ايران متوجه سازد تا از ايران چهره اي روشن و شايسته در ذهن داشته باشند و در اين صورت هر گونه برچسبهاي اتهام آمیز خود به خود از بين مي رود .

تاريخچه گردشگري در جهان و ايران

در طي شصت سال اخير، گردشگري از رشد چشمگيري برخوردار بوده است ، به طوريکه به يکي از بخشهاي اقتصادي با رشدي با سرعت بالا در جهان تبديل شده است . در طي سالهاي 2005- 1950 ، گردشگري بين المللي با نرخ رشد سالانه 5/6 درصد ، از 25 ميليون گردشگر در سال 1950 به 806 ميليون در سال 2005 افزايش يافت . بر اساس پيش بيني هاي رسمي سازمان جهاني گردشگر تا سال 2020 ، تعداد گردشگر ورودي در سطح جهان به 5/1 ميليارد نفر خواهد رسيد .

ايران ، سرزميني چهار فصل و با تمدني چند هزار ساله که از جاذبه هاي متنوع و منحصر به فرد تاريخي، مذهبي ، فرهنگي ، طبيعي و غيره برخوردار است . به همين دليل در رتبه بندي جهاني از نظر برخورداري از جاذبه هاي گردشگري در رديف ده کشور اول جهان قرار دارد . اما با اين وجود هنوز نتوانسته است جايگاه واقعي خود را در دنيا به دست آورد . ميزان رشد گردشگران ورودي به ايران در دوران قبل از انقلاب معادل43/15 بود . رخداد وقايعي همچون انقلاب اسلامي ، تغيير حکومت ، اوضاع و احوال سياسي منطقه ، جنگ ايران وعراق ، باعث شد که طي دوره 1358- 1367، نرخ رشد گردشگران ورودي به کشور دچار سير نزولي شود و به 18/9- درصد کاهش يابد پس از اتمام جنگ و با آغاز برنامه ي اول توسعه اقتصادي ، اجتماعي ايران تعداد گردشگران ورودي به ايران به طور متوسط 83/28 درصد در سال رشد يافته است و با تغييري اندک ، در طي برنامه ي سوم توسعه اقتصاديي کشور با کاهشي شديد نسبت به سال هاي برنامه اول و دوم ، به طور متوسط 74/4 درصد درسال بوده است .

گردشگري در گيلان

استان گيلان با مساحت بالغ بر14 هزار کيلومتر مربع و به سبب وضعيت خاص جغرافيايي و استقرار آن در حد فاصل دريا و دامنه شمالي البرز از موقعيتي منحصر به فرد در گستره فلات ايران برخوردار است . چشم اندازهاي بديع از طبيعت زيباي آن در همين مساحت کوچک از تنوع و منابع سرشار فرهنگي و اکوتوريستي سود مي برد . از طرفي ساحل دريا ، جلگه هاي سرسبز ، کشتزارهاي يکدست و کرت بندي شده برنج ، باغات چاي و مرکبات و تلفيق آن با جنگل هاي دامنه اي وکوهستاني ، مراتع ييلاقي ، رودها ، تالاب ها و از سوي ديگر تاريخ چند هزار ساله مردم اين سرزمين با آيين و سنت هاي خاص زندگي تالشي ، گيلکي وگالشي و همچنين زبان ، پوشاک ، صنايع دستي ، بازارهاي محلي و غيره نمونه هاي ارزشمندي از توان گردشگري و جهانگردي است که به اين خطه معناي بديعي بخشيده و آن را مساعد براي گردشگري نموده است .

منبع

عبداللهي ، محمد تقي (1391) ، توسعه گردشگري گيلان، پايان نامه كارشناسي ارشد، مديريت آموزشي، دانشگاه آزاد اسلامي

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید