کاربرد هاي مدل مقابله اي در کار باليني

در درمان باليني، اينکه بدانيم آيا منبع هاي معناي مراجعان در برگيرنده مذهب مي باشد يا نه و اينکه در صورت وجود، مذهب از چه اهميتي برخوردار است، حائز اهميت فراوان مي باشد. اگر مراجعان براي مذهب ارزش زيادي قائل شوند، بايد براي سنجش معنويت به عنوان بخشي از ارزيابي اوليه خود، زمان کافي اختصاص داده شود. اما اگر مراجعان هيچ مذهبي نداشته باشند يا اهميت زيادي براي آن قائل نشوند، درمانگر مي تواند به سادگي اين مرحله از سنجش را از ارزيابي اوليه خود حذف کند.

آنهايي که مذهب يا معنويت را به عنوان منبع يک اصل معنا مي پندارند،در صورتي که چنين اطلاعاتي از آنها پرسيده نشود حاضر به بازگو کردن اين مطالب به صورت داوطلبانه نيستند. ميتوان سوالي را با اين مضمون،در فرم اوليه گنجاند يا آنکه در طي مصاحبه اوليه آن را از فرد پرسيد. همچنين مي توان سوالي نظيرموردزير را از مراجع پرسيد:آياشما داراي باورها واعمال معنوي هستيد که در مقابل مشکلات ياري تان دهد؟

اگر مراجعان به سوالات پاسخ منفي دهند يا تنها بخش کمي از تمايل مذهبي خود راتوصيف کنند، ديگر نيازي به پرسش بيشتر در اين زمينه نمي باشد. اگر مراجعان اظهار کنند که معنويت براي آنها يک منبع نيرومند به شمار مي رود، درمانگر مي تواند چند سوال اساسي راجع به جهت گيري مذهبي، عقيده به يک وجود برتر و اعمال مذهبي شان را از آنها بپرسد. هنگامي که مراجعان به اين سوال پاسخ دادند، مي توانيد سوالاتي راجع به اينکه چگونه معنويتِ خود را به عمل در مي آورند و اينکه چگونه معنويت در مقابله با مشکلات به آنها کمک مي کند، از آنها پرسیده شود.

درمانگراني که در حوزه روان درماني بلند مدت فعاليت مي کنند مايل هستند در مورد مراجعاني که مذهب براي آنها يک منبع مهم معنا به شمار مي رود، تاريخچه معنوي دقيقي به دست آورند. تاريخچه معنوي معمولاً شامل موارد زير است: سوالاتي در مورد تجارب مذهبي مراجعان در کودکي، نوجواني وبزرگسالي؛ بهترين و بدترين تجارب مذهبي آنها؛ اينکه چگونه معنويت در مقابله با بحران هاي زندگي به آنها کمک کرده يا مانعي براي آنها بوده است و اينکه مراجعان به يک وجود متعالي معتقد هستند يا نه و نهايتاً اينکه چگونه رابطه آنها با وجود متعالي، در طول زمان دستخوش تغيير شده است. به دست آوردن يک تاريخچه دقيق، بويژه هنگامي که مراجعان تغييرات بزرگي را در عقايد يا اعمال مذهبي خود تجربه کرده اند، بسيار با اهميت به نظر مي رسد. مزيت ديگر چنين تاريخچه اي اين است که مي تواند درمانگر را از تجارب آزاردهنده اي که مراجع دربافت مذهبي زندگي خويش تجربه کرده است، آگاه سازد ، در همين راستا، چنين درمانگرانی سوالاتی راجع به فعاليت های مذهبي مبنی بر اينکه چقدر هر يک از اين فعاليت­ها را انجام مي دهند، مي پرسند. درمانگران مي توانند مصاحبه خود را با سوالاتي در مورد چند وچون فعاليت­ها دنبال کنند. براي فعاليت هايي که معمولاً مادام العمر هستند، درمانگر مي تواند سوالاتي از مراجعان بپرسد که پاسخ آنها مشخص کننده وجود تغيير در روند زندگي آنها باشد. اين موارد فرصتي را در اختيار درمانگر قرار مي دهد تا اطلاعات ارزشمندي درباره تاريخچه معنوي مراجعان به دست آورد.

منبع

جمشیدیان،شیما(1390)، پیش بینی امیدواری بر اساس مولفه­های معنویت با واسطه­ گری سلامت ­روان،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه بین الملل شیراز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید