پیشینه بیمه و بیمه گری

نخستین قرارداد بیمه ای که به وجود آن پی برده اند، قرار بیمه حمل و نقل(باربری دریایی)است که در سال 1347 میلادی در شهر ژن ایتالیا منعقد شده است،اما این بدین معنی نیست که پیش از آن،انسان درصدد یافتن وسیله ای برای مقابله با آثار حوادث نبوده است .در سده های دور،یک نوع قراردادهایی وجود داشته است که می توان آنها را اشکال ابتدایی بیمه دانست.در سده های پیشین،بین دریانوردان حاشیه خلیج فارس مرسوم بوده است که هرگاه در کاروانی یکی از حیوانات باربر می مرد، جیوان دیگری به هزینه افراد کاروان تهیه می شد تا صاحب آن به تنهایی زیان وراده را تحمل نکند. همچنین،در یونان باستان مؤسسه های دولتی شبیه سازمان های بیمه اجتماعی با مددکاری وجود داشتند که به کمک درماندگان می شتافتند و از جمله فعالیت های آنها تأمین زندگی افراد کهنسال از کار افتاده بود.در روم قدیم نیز نمونه هایی از مستمری مادام العمر وجود داشت .زمان کشف قوانین و اصولی که مربوط به بیمه است، تقریبا به چند سال قبل برمی گردد، اگرچه می توان بیمه را در سنت ها و قراردادهای قبیله ای زمان های قبل نیز یافت که بر طبق آن، در وقوع بعضی از آفات و بلاها، مسوولیت هایی بر عهده یک یا چند شخص می افتاد و بار آن مصیبت به صورت جمعی به دوش کشیده می شد.این سنت از گذشته های دور وجود داشته است.مثال مناسبی از این مطلب،خونبها ودیه هایی است که برای قتل غیرعمدی پرداخت می شود. پرداخت این خونبها به عهده گروهی از بستگان شخص مجرم است. چنین قتل های غیرعمدی، تصادف و سانحه ای تلقی می شوند که در آنها مشکل مالی یک شخص، بین گروه بزرگی از مردم تقسیم می شود. بنابراین، شخصی که گرفتار چنین تصادفاتی می شود، از تحمل یک خسارت مالی خرد کننده نجات داده می شود، در حالی که نجات دیگر اعضای گروه او نیز نسبت به هر بلایی که در آینده اتفاق بیفتد،تضمین شده است،اگرچه در مقابل این ضمانت،هر فردی باید سرمایه گذاری لازم را جهت شرکت در دیه انجام دهد.قدیمی ترین نوع بیمه به مفهوم کنونی،بیمه دریایی است که در قرون وسطا.به صورت تعاونی پا به عرصه وجود گذاشت.بیمه گری به عنوان یک حرفه مستقل از ابتدای سده پانزدهم رایج شد و بعضی از بازرگانان تمام فعالیت خود را در این حرفه متمرکز کردند، حرفه ای که از دید بیمه گر بسیار خطرناک بود و در واقع، یک سوداگری ماجرا جویانه محسوب می شد. رفته رفته رویه بر این قرار گرفت که بیمه گران به صورت منظم و پی درپی یکدیگر را ملاقات کنند و اطلاعات مربوط به مسافرت های دریایی، وضعیت کشتی ها و حوادثی را که اتفاق می افتاد، در اختیار یکدیگر قرار دهند. مشهورترین گردهمایی بیمه گران، جلساتی بود که در شهر لندن(قهوه خانه لویدز) تشکیل می شد.در قرن هفدهم در زمان سلطنت شارل دوم شخصی به نام ادوارد لویدز قهوه خانه ای در لندن داشت که محل تجمع و ملاقات بازرگانان، ملوانان و صاحبان کشتی ها بود. لویدز برای اینکه مشتریان خود را جریان اخبار مربوط به دریا و مسایل تجارتی آنروز بگذارد، روزنامه ای به نام لویدز نیوز منتشر کرد. کم کم قهوه خانه او به مرکز تجارت و معاملات بیمه ای(بیمه نامه های دریایی)تبدیل شد. ابتدا بیمه گران به طور انفرادی و به تدریج با تشکیل گروه های متعدد با همکاری یکدیگر قبول خطر می کردند. بعدها سایر انواع بیمه نیز در لویدز قبول می شد و فرمان سلطنتی سال 1720 لویدز را رسما به عنوان یک سازمان بیمه گری مجاز شناخت. اینک، لویدز در اغلب بنادر و شهرهای بزرگ دنیا کارشناسانی برای رسیدگی و اظهار نظر نسبت به خسارت های مربوط به بیمه باربری و سایر بیمه ها دارد و معمولا نظر کارشناسان لویدز توسط تمام مؤسسه های بیمه در سراسر جهان قبول می شود.دو سده اخیر نقطه اوج گسترش فعالیت های بیمه ای در جهان بوده است. در کشورهای صنعتی و توسعه یافته، بیمه نقش بسیار ارزنده ای در ثبات وضع اقتصادی به عهده داشته است و در کشورهای در حال توسعه به تدریج نقش و اهمیت آن بر مردم آشکار می شود و این صنعت رو به گسترش و توسعه می رود. در این دو سده، به موازات توسعه و تکامل صنعت و فن آوری، انواع رشته های جدید بیمه ای که منطبق بر نیازهای جوامع انسانی می باشد، پدیدار شد است: بیمه های حوادث شخصی، بیمه های اتومبیل، بیمه های تمام خطر مهندسی، بیمه بدنه هواپیما و چرخ بال. بیمه مسوولیت مؤسسه های حمل و نقل، بیمه مسوولیت کارفرما، انواع رشته های بیمه عمر، انواع بیمه های حمل و نقل و باربری (دریایی،زمینی،هوایی)، بیمه آتش سوزی و خطرات طبیعی، بیمه سرقت ودزدی، بیمه دام، بیمه محصولات کشاورزی، بیمه خطرات اتمی و…

منبع

هزار خوانی ، حسین (1392) ، بررسی تاثیر هوش رقابتی بر فروش محصولات بیمه ایمطالعه موردی: نمایندگان فروش بیمه ایران استان کرمانشاه ، پایان نامه کارشناسی ارشد  مدیریت بازرگانی ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید