ویژگی های خاص صنعت

تعریف مفهومی نوآوری: نوآوری از کلمه لاتین Innovate به معنای ؛ ساختن یک چیز جدیداستخراج شده است. برای نوآوری تعاریف متعددی ذکر شده است. نخستین بار شومپیتر، در سال 1934 مفهوم نوآوری را تعریف کرد. او نوآوری را با توسعه اقتصادی مرتبط دانست و آن را به عنوان ترکیب جدیدی از منابع مولد ثروت معرفی کرد. شومپیتر در تعریف خود از نوآوری، آنرا به عنوان یک برهم زننده نظم موجود و تعادل اقتصادی برای ایجاد نظم و تعادلی جدید معرفی می کند. اصطلاح ؛ تخریب خلاق به همین موضوع اشاره دارد. دراکر ، نوآوری را به عنوان فرآیند تجهیز، قابلیتهای جدید بهبود یافته یا افزایش سود تعریف کرده است .

به دلیل شرایط و وضعیت های پیچیده ی امروزه که سازمان ها را با تنگاه های رقابتی و تکنولوژیکی مواجه ساخته و تداوم روش های سنتی را با مشکل جدید روبه رو ساخته است بسیاری از سازمان ها و شرکت ها و بسیاری از بخش های اقتصادی و اجتماعی به لزوم نوآوری پی برده اند. نوآوری یک عامل مهم در موفقیت و کسب مزیت رقابتی سازمان هاست .چراکه مزیت رقابتی دیروز، تضمینی برای بقای فردا محسوب نمی شود. از این رو در بازارهای رقابتی امروزه که پیوسته در حال تغییر و تحول هستند، شرکت ها برای بقاء نیازمند ایجاد تغییراتی در رویه ها و استراتژی های خود هستند. در واقع، امروزه نوآوری مزیت رقابتی برای شرکت ها و سازمان ها محسوب می شود . نوآوري، مفهومي کليدي است كه امروزه از آن به عنوان محور دستاوردهاي تجارت در قرن بيست و يکم ياد مي شود. سازمان هاي، کوچک و بزرگ، اقدام به ارزيابي مجدد محصولات، خدمات و عمليات خود كرده اند تا فرهنگ نوآوري را به وجود آورند. اين بازبيني مجدد اهداف سازماني، بدين دليل صورت مي گيرد که پرورش فرهنگ نوآوري در درون سازمان، بهترين تضميني است که يک سازمان بتواند در محيطي که بازارهاي آن به سرعت به پيش مي روند، پايدار بماند. همچنين پرورش فرهنگ نوآوري بهترين تضمين ، اگرچه که هيچ چيز تضمين ندارد ، براي بقاء و پايداري طولاني مدت در اقتصاد دانش ؛ محرك امروزين است .

در بیشتر موارد در دنیای امروز، نوآوری منبع فرصت های عظیمی شناخته شده اند که باعث ایجاد جهش های خاصی در بازار جهان شده است، چرا که باعث می شوند تا در سیستم هایی که دچار عدم پویایی شده اند نیروی تازه ای دمیده شود و از تهدیدهای ثابت ماندن در بازار برای آن ها بکاهد . بسیاری از سازمان ها در سال های اخیر تلاش های بسیاری انجام داده اند تا کارمندان خود را تشویق به نوآوری نمایند .حرکت از بازارهای ملی به سمت بازارهای بین المللی، رقابت شدیدی را در بخش صنایع فراهم آورده است بطوریکه بازارهای ملی که زمانی در انحصار یک یا چند جانبه قرار داشت در معرض رقابت جهانی قرار گرفتند. صنایع جهانی در اثر جهانی شدن، خرد شده یعنی تعداد بسیاری از شرکت ها در یک صنعت جهانی با یکدیگر رقابت می کنند. این نوع رقابت نرخ سود سازمانی را کاهش داده وباعث می شوند که دستیابی به حداکثرسازی بازده، کیفیت، انعطاف پذیری نسبت به مشتری و نوآوری مهم شوند .

بر اساس نظریه شومپیتر، نوآوری به اشکال زیر ظاهر می شود:

معرفی و تجاری کردن محصول یا خدمت جدید یا بهبود اساسی در کاربرد محصولات و خدمات موجود
معرفی فرایند تولید جدید یا بهبود اساسی در فرایند های کاری موجود
گشودن درهای بازار جدید
توسعه منابع جدید تأمین کننده مانند مواد اولیه، تجهیزات و دیگر ورودی ها
ایجاد تغییر اساسی در ساختارهای صنعتی و سازمانی

مالربا و مولینا ،در تحقیق خود شرکت های جدید را به عنوان یک عامل اصلی پویایی صنعتی و یک منبع نوآوری در نظر گرفته اند و نوآوری را به عنوان یک عامل مهم در رشد و بقای شرکت ها دانسته اند که تاثیر مثبت بر رشد و بقاء، به خصوص در بخش خودرو و الکترونیکی دارد.

جنسن و همکارانش ، در پژوهش خود به بررسی رابطه بین نوآوری سطح شرکت و صنعت و نرخ بقای نسبی شرکت های تازه وارد و کنونی پرداختند. آن ها بیان کردند که شرکت های تازه وارد، هنگامی که فرم غالب رقابت در بازار از طریق نوآوری است، چالاک تر و انعطاف پذیر تر و دارای مزیت رقابتی هستند و موتور تخریب خلاق هستند. همچنین در بیشتر شرایط نامطمئن و نوآورانه رشد می کنند.

سفیز و مارسیلی، در مطالعه ای که در زمینه ی تأثیر نوآوری بر حیات بنگاه ها در هلند انجام داده اند به این نتیجه رسیدند که نوآوری نقش مهمی در افزایش احتمالی حیات بنگاه ها دارد، مخصوصاً هنگامی که دوره مطالعه افزایش یابد نقش نوآوری واضح تر می شود. نوآوری برای شرکت های جوانتر تأثیر حیاتی تری دارد. مثلاً در امریکا شرکت های جوان که دارای نوآوری بودند 22 درصد بیشتر از بنگاه های جوان دیگر قادر به ادامه حیات بوده اند.

دهقان کرنکانی ، در پژوهش خود ذکر کرده است که نوآوری دست کم برای جامعه سه فایده دارد: باعث افزایش رشد اقتصادی می شود، بهره وری را بالا می برد، باعث به وجود آوردن تکنولوژی، کالا و خدمات جدید می شود. در بلند مدت رقابت می تواند به عنوان فرایندی تلقی شود که توسط نوآوری هدایت می شود. اگرچه همه ی نوآوری ها موفقیت آمیز نیستند اما همان تعداد اندکی که به موفقیت نائل می شوند منابع عمده مزیت رقابتی هستند. دلیل این امر این است که نوآوری موفقیت آمیز، ویژگی منحصر به فردی به سازمان می دهد که رقبا فاقد آن هستند. این منحصر به فرد بودن به سازمان اجازه می دهد تا فروش را از دیگر رقبا متمایز نموده و قیمت های بالاتری برای محصولات خود مطالبه نمایند.

خداداد حسینی ، بیان می کند نوآوری عامل مهمی در بقای سازمان ها در محیط پر رقابت کنونی می باشد. نظریه پردازان و محققین معتقدند شرکت های جوان و نیرومند به راحتی می توانند به راحتی جایگزین شرکت های قدیمی و باسابقه گردند که قادر به حفظ نوآوری خود نبوده اند.

منبع

رضایی،فائقه(1392)، تأثیر ویژگیهای صنعت و شرکت بر بقای شرکت ها،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت بازرگانی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید