نگرش صميمانه

تعريف نگرش

نگرش را مي‌توان بر حسب نظريه‌هاي يادگيري و رويکرد‌هاي شناختي تعريف کرد. در هر يک از اين نظريه‌ها مفهوم نگرش به گونه‌اي متفاوت تعريف مي‌شود و هر يک از جنبه‌هاي متفاوت نگرش را مورد تأکيد قرار مي‌دهد. آلپورت، نگرش را چنين تعريف کرده است: نگرش يک حالت آمادگي ذهني و عصبي است که از طريق تجربه سازمان مي‌يابد و بر واکنش فرد نسبت به تمامي موضوع‌ها و موقعيت‌هاي وابسته به نگرش تأثير مستقيم و پويا بر جاي مي‌گذارد. در اين تعريف که عمدتاً بر نظريه‌ي يادگيري استوار است تأثير تجارب گذشته بر سازمان دادن به نگرش‌ها و همچنين نشان دادن واکنش به يک موقعيت ؛آنگونه که در رويکرد رفتاري مطرح است مورد توجه قرار گرفته است. از سويي کرچ و کراچفيلد، که عمدتاً ديدگاه شناختي داشتند نگرش را اينگونه تعريف کرده‌اند: نگرش عبارت است از سازمان پايدار فرايند‌هاي انگيزشي، عاطفي، ادراکي و شناختي در ارتباط با برخي از جنبه‌هاي دنياي فرد.ملاحظه مي‌شود که در اين تعريف به خاستگاه نگرش اشاره‌اي نشده و در عوض تجربه‌ي ذهني زمان حال مورد تأکيد قرار گرفته است.

نگرش، از مفاهيم کاربردي در علم روان‌شناسي اجتماعي است. اين اصطلاح در دهه 1950 به بعد متداول گرديد و امروزه يکي از مهمترين مفاهيم مورد استفاده در روان‌شناسي اجتماعي آمريکا مي‌باشد. ترکيب شناخت‌ها، احساس‌ها و آمادگي براي عمل نسبت به يک چيز معين را نگرش شخص نسبت به آن چيز گويند.

يکي ازاولين کساني که ازواژه نگرش ذهني استفاده کرداسپنسر ، بود. وي در يکي از نخستين آثار خود در سال 1862 نوشت: داوري صحيح درباره پرسش‌هاي مورد بحث تا اندازه‌اي به نگرش‌ها در هنگام شنيدن ناله يا شرکت در مناقشه بستگي دارد و براي داشتن نگرش صحيح لازم است ميانگين درستي يا نادرستي باورهاي انساني را بدانيم. اما تعريفي که اکثر روان‌شناسان اجتماعي از واژه نگرش دارند عبارت است از: نگرش، نظامي بادوام است که شامل يک عنصر شناختي، يک عنصر احساسي و تمايل به عمل است. عنصر شناختي، شامل اعتقادات و باورهاي شخص درباره يک انديشه يا شيء است. عنصر احساسي يا عاطفي، آن است که معمولاً نوع احساس عاطفي با باورهاي ما پيوند دارد و تمايل به عمل به جهت آمادگي براي پاسخگويي به شيوه‌اي خاص اطلاق مي‌شود. به عنوان مثال، نگرش فرد به يک شخصيت سياسي ممکن است حاوي بعد شناختي اي باشد که او را يک شخصيت سياسي مي‌داند. بعد احساسي آن ممکن است شيفتگي فرد به طريق سخنراني آن شخصيت سياسي باشد و بخش عمل يا رفتاري، آن است که فرد همواره آماده ملاقات يا شرکت در جلسات آن شخصيت سياسي است.

منبع

یزدیان اصفهانی،سمانه(1390)،اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی برسازگاری ونگرش دختران بانقص بینایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی کودکان بانیازهای خاص،دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی اصفهان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید