نتایج مثبت بکارگیری روش واقعیت درمانی

نتایج مثبت روش واقعیت درمانی بشرح زیر میباشد:

1. بالا بردن احساس مسئولیت
2. تأکید بر جنبه های درمان کلامی است و فنون غیرکلامی و عملی زیاد استفاده نمی شود .
3. توجه به زمان حال
4. تشویق مراجع به خلق شیوه های نوین برای کسب موفیقت
5. توجه به تأثیر سوگیریهای نژادی ، جنسیت و مذهب نه به عنوان ارزشهای مثبت و منفی بلکه به عنوان یک واقعیت در دستیابی افراد به اهدافشان در زندگی .
6. پرداختن به قضاوت های ارزشی مرتبط با آرزوهای افراد .
7. کاهش مشکلات انضباطی
8. افزایش کارایی در مدرسه
9. واقعیت درمانی عمل محورست یعنی مراجع امکان برنامه ریزی عمل رادرایجادیک ایفای نقش برای خوددرمرحله درمان انجام میدهد .

نقاط ضعف نظریه واقعیت درمانی

• توضیح ناکافی درموردارتباط فنون درمانی
• عدم پژوهش های کمی و کیفی
• تأکید بیش از حد به درمان کلامی
• نادیده گرفتن مشکلات عاطفی افراد
• نادیده گرفتن عوامل محیطی

فرایند درمان

مشاوره­ی واقعیت درمانی، یك فرایند یادگیری است. مشاور پیرو واقعیت درمانی اساسا” یك معلم است.مشاور كاملا” آموزشی عمل می كند وتأكید بر زندگی كنونی مراجع دارد.تأكید سؤال ها بیشتر بر هدایت مراجع بسوی آگاهی بیشترازرفتار وقضاوت ارزشی درمورد آن رفتاروطرح ریزی برای داشتن رفتار مسئولانه است تا ازاین طریق هویت موفق كسب شود.

اولین مرحله درفرایند درمان، شناسایی رفتاری است كه درمانگر درصدد اصلاح آن است.در فرایند درمان،به گذشته ی فرد توجه نمی شود.هیچ گونه عذر وبهانه ای را برای رد مسئولیت نمی پذیرند و از پذیرش هرگونه انتقال برحذر می باشند.تشخیص همان رفتار غیرمسئولانه است.درواقعیت درمانی تلاش میشود كه فرداهداف كوتاه مدت ودرازمدت خود رابشناسدبا صراحت آنها را تعریف وتوصیف كند.درجریان واقعیت درمانی،مراجع كلیه ی راه های احتمالی را بدون هیچ گونه اظهارنظر و قضاوت، فقط روی كاغذ می نویسند وسپس مراجع ودرمانگر،نتایج را تجزیه و تحلیل ومورد قضاوت قرار می دهند.در جریان درمان روی این اصل تأكید می شود كه یادگیری در تمام فعالیت های زندگی رخ می دهد.وانسان چیزی جز ماحصل یادگیری هایش نیست.یادگیری مهم است ودرفرایند درمان،درمانگر نقش معلم ودرمانجو نقش شاگرد را دارد.

ارتباط ودرگیری عاطفی از اجزای اساسی واقعیت درمانی است.اگر فرد نتواند به طور موفقیت آمیزی درگیر شود،شكست خواهد خورد.این برای درمانگر هم صدق می كند.اولین وظیفه ی درمانگران برقرار كردن رابطه با درمانجویان است.وظیفه ی دیگر آنها این است كه به درمانجویان آموزش دهند چگونه خود را ارزیابی كنند.درمانگران وظیفه دارند این عقیده را انتقال دهند كه صرف نظر از اینكه اوضاع چقدر ناگوار باشد باید امیدوار بود.در واقعیت درمانی زمان اهمیت دارد.از درمانجویان می توان انتظار داشت كه مقداری اضطرار را در درمان تجربه كنند.واقعیت درمانی بر رابطه ی همدل و حمایت كننده تأكید دارد وباید بین درمانگر و درمانجو چنین رابطه­ای وجود داشته باشد. درمانگر باید آموزش دیده، فردی خونگرم، لایق، و با اعتماد به نفس باشد و نیز فردی مسئول، محكم، علاقمند، انسان و حساس باشد و از همه مهمتر قادر به درگیری عاطفی با هر مراجعی باشند.

منبع

آفتابی،کریم(1392)،واقعیت درمانی وکاهش کمرویی ونارسایی هیجانی دانش آموزان، پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی اردبیل

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید